Réttur


Réttur - 01.01.1943, Blaðsíða 39

Réttur - 01.01.1943, Blaðsíða 39
RÉTTUR 43 „Það verður athugað. Hver var fyrir henni?“ Fanginn sneri nú alveg að baki og Kassner hlustaði eftir svarinu. „Maður, sem hét Hans.“ „Það hefði ég getað sagt mér sjálfur. Það sem ég vil vita, er ættarnafn hans. Þú skalt ekki reyna að fara í kringum mig, ræfill- inn þinn.“ „Við vitum ekki nerna skírnarnafn félaganna. Það er ströng regla.“ „En heimilisfangið?“ „Ég sá hann aldrei nema á sellufundunum.“ „Olræt! Ég sendi þig í einn klefann okkar. Þú skalt sjá, að það getur skerpt minnið. — Hvað varstu lengi í Moabit?“ „Sex mánuði.“ „Hundrað og áttatíu dagar síðan þú varst tekinn. . . . “ Nú fyrst fór Kassner að hugsa sitt mál. Stormsveitarmennirnir höfðu farið með hann í strætisvagni fyrsta hluta leiðarinnar, og innan um nazistafarþegana var það enn óskennntilegra en þó farið hefði verið í lögregluvagni. Eitt hinna mörgu starfa hans var for- sjá lítillar verksmiðju, sem framleiddi flugvélaskrúfur, og fékk því að hafa flugvél til sinna nota. Hún beið þar í skýli sínu og Kassner hafði ekki hugsað um annað alla leiðina. Á götuhorni einu hafði bíllinn farið framhjá syngjandi málarasveinum, sem voru að mála framhlið skriflahúðar eins marglita og Rauðatorgið. . . . Allt til þessarar stundar hafði honum fundizt þetta óraunverulegt, en þó líkara leik en draum. „Hundrað og áttatíu... sagði foringinn aftur. „Sjáum til.... en svo við víkjum að öðru: Hver hefur sofið hjá konunni þinni allan þann tíma?“ Foringinn þrástarði á fangann; hafði skeytið hitt? Kassner tók sárt til mannsins, er stóð þarna negldur í sömu sporin, alveg hjálp- arvana, en heitti allri orku til að láta ekkert á sig ganga. Rödd for- ingjans var ekki hörkuleg lengur. „Hver sefur hjá konunni þinni?“ endurtók hann. Kassner reyndi að setja sig í spor kommúnistans; það var ein- kennilegt að vera bæði áhorfandi og þátttakandi harmleiks,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.