Réttur - 01.10.1937, Side 21

isins starir hann með fullkomnu jafnvægi og caiar
kumpánlega við hinn kúgandi óvin sinn: „Brýnslu-
guðir, bítur ekki sigðin bráðum nógu vel“. Hann finn-
ur líka enn til hæfileika sinna. Hann kann að brýna
sigðina og sú kunnátta hans hlægir hann, jafnvel
þótt hann finni sig neyddan til að beita henni í þjón-
ustu dauðans. Hann kann líka að hvessa vopnin og
beita þeim. Hvert orð kvæðisins er hárbeitt og hittir
nákvæmlega, þar sem því er ætlað að hitta.
En hvenær kemur næsta kvæði frá hverfisteinin-
um, þegar sigð andans er hvesst til baráttu gegn öfl-
um tortímingarinnar, hiklaust og markvíst með sigur-
von að baki? Eigum við eftir að fá það kvæði frá þess-
um bónda, eða er einhverjum nýjum ætlað það hlut-
verk? Hvort sem heldur verður, þá er víst um það,
að meðan íslenzk tunga er töluð, þá standa „Vísurnar
við hverfisteininn 1936“, sem óbrotgjarn vegvísir um
þróunarbrautir hins gáfaða smábónda á fslandi.
Fraiiifai’iriiar
i Sowétrikfumiiii.
Eftir Paul Winterton.
Grein þessi er tekin upp úr enska blaðinu „News
Chronicle“ og er skrifuð út frá sjónarmiði borgara-
legs blaðamanns, sem oft hefir ferðazt til Sovétríkj-
anna. Lýsir greinin ástandinu þar eins og það kemur
honum fyrir sjónir, með þeim athugunum er hann hef-
ir gert á þeim miklu framförum, er þar hafa orðið á
síðustu árum. (Þýð.)
Lífsafkoma venjulegs borgarbúa í Rússlandi hefir
batnað mjög mikið á síðastliðnum fjórum til fimm ár-
um og heldur áfram að batna. Þetta hefi ég bæði séð
með eigin augum og auk þes fengið það staðf est af op-
277