Réttur - 01.10.1969, Side 33

litillar) þjóðar er skuldbundinn til að taka gagnvart
herra- (eða stór-) þjóðinni.
31. desember 1922.
Framhald uppskriftanna
31. desember 1922.
Til hvaða hagnýtra aðgerða skal nú gripið þegar
svo er komið málum?
I fyrsta lagi ber að varðveita og efla Samband
sósíalisku lýðveldanna; það er ráðstöfun sem ekki
orkar tvímælis. Við þurfum á því að halda á sama
hátt og hin kommúníska öreigastétt heimsins þarfn-
ast þess í baráttu sinni gegn burgeisastétt heims-
ins og til að verjast bellibrögðum hennar.
I öðru lagi verður að varðveita utanríkisþjónustu
Sambands sósialísku lýðveldanna. Þess má geta
að þetta stjórntæki myndar undantekningu inn-
an stjórnkerfis rikis okkar. Þar höfum við ekki
hleypt inn einum einasta áhrifamanni úr hinu
gamla stjórnkerfi zarismans. Allar stöður sem ein-
hverju máli skipta eru skipaðar kommúnistum.
Þessvegna hefur þetta stjórntæki þegar (það má
hiklaust fullyrða) áunnið sér orðstýr sem þraut-
reynt kommúnískt stjórntæki þar sem hinu gamla
kerfi zarismans, burgeisanna og smáborgaranna
hefur verið sópað burtu i svo ríkum mæli að ekki
er sambærilegt við það sem við verðum að notast
við í hinum þjóðfulltrúaráðunum.
I þriðja lagi verður að veita fél. Ordshónikídse
refsingu þannig að hún verði öðrum til varnaðar
(mér þykir þeim mun meira fyrir að segja þetta
að ég telst til persónulegra vina hans og vann
með honum erlendis á útlegðarárunum). öll mál-
skjöl nefndar Dsérsinskis verður að kanna vand-
lega eða rannsaka málsatvik að nýju til þess að
leiðrétta þann aragrúa rangfærslna og sleggju-
dóma sem þar er eflaust að finna. Auðvitað verður
að gera Stalin og Dsérsinski stjórnmálalega ábyrga
fyrir allri þessari herferð sannkallaðrar stórrúss-
neskrar þjóðernishyggju.
I fjórða lagi verður að gefa út mjög ströng fyr-
irmæli varðandi notkun þjóðtungnanna i þeim lýð-
veldum utan Rússlands sem eru í Sambandi okkar
og hafa sérlega gott eftirlit með því að þessum
fyrirmælum verði hlýtt. Eflaust mun allskonar mis-
notkun af ósvikinni rússneskri gerð breiðast út hjá
okkur, eins og stjórnkerfi okkar er nú í stakkinn
Lenin og Stalin i Gorki i ágúst 1922, en þar dvald-
ist Lenin siðustu mánuði lifs sins.
búið, undir yfirskyni sameiginlegs reksturs járn-
brautanna, sameiginlegs ríkissjóðs o. s. frv. Bar-
áttan gegn þessari misnotkun krefst sérstakrar
skarpskyggni, að ekki sé talað um sérstaka hrein-
skilni þeirra sem heyja slika baráttu. Um þetta
verður að setja reglur í smáatriðum sem einung-
is menn þeirrar þjóðar sem byggir viðkomandi lýð-
veldi geta samið svo eitthvert lag sé á. Um leið
á engan veginn að útiloka þann möguleika fyrir-
fram að þetta mikla starf valdi því að á næsta
sovétlandsfundi verði aftur stigið skref afturábak,
þ.e. að Samband sósíalisku sovétlýðveldanna verði
aðeins látið haldast á svið hermála og utanríkis-
þjónustu en algert sjálfstæði einstakra þjóðfull-
trúaráða endurreist í öllu öðru tilliti.
Gæta verður að því að myndugleiki flokksins
gétur verið rækileg uppbót fyrir klofning þjóðfull-
trúaráðanna og það sem skortir á í samræmingu
starfs þeirra við Moskvu og aðrar miðstöðvar ef
þessum myndugleika er beitt af hæfilegri gætni og
án fordóma. Það tjón sem það kann að valda
riki okkar að hin þjóðlegu stjórnkerfi eru ekki
sameinuð rússneska stjórnkerfinu er ómetanlega
miklu minna, óendanlega miklu minna en það sem
hlýzt af hinu. Það tjón kæmi ekki aðeins niður á
okkur heldur á öllu Alþjóðasambandinu, miljóna-
hundruðum Asíuþjóðanna sem í næstu framtíð eiga
fyrir höndum að ganga á eftir okkur Inn i sviðsljós
sögunnar. Núna þegar austrið er að rumska og
mun senn kveða sér hljóðs væri það ófyrirgefan-
179