Réttur - 01.07.1982, Blaðsíða 56

ævintýralegum hætti amerísku leyniþjón-
ustunnar, er veldur skelfingum og ógleym-
anlegum sorgleikjum í þessum löndum.
Allan Dulles og CIA
undirbyggja með aðstoð
eins yfirmanns pólsku
leyniþjónustunnar mála-
ferlin ægilegu
í júní 1948 gerist það að Tito og
flokkur hans er rekinn úr Kominform og
þar með komið af stað pólitísku ofstæki
í alþýðulöndunum.
Sama ár gerist það að einn yfirmaður
pólsku leyniþjónustunnar Jozef Swiatlo
gengur í þjónustu Allan Dulles, höfuð-
paurs leyniþjónustu Bandaríkjanna í
Evrópu, meðan á stríðinu stóð og síðar
yfirmaður CIA. Og þeir búa til og fram-
kvæma að mestu einhverja ægilegustu
áætlun, sem ljót saga leyniþjónustunnar
þekkir.
Verkið, er þessir menn stjórnuðu, var
að rægja sjálfstæðustu kommúnistaleið-
toga alþýðuríkjanna og fá þá dæmda,
helst til dauða. Aðferðirnar voru í höfuð-
atriðum þessar:
Noel Field, sem verið hafði erindreki
utanríkisráðuneytis Bandaríkjanna í Sviss
á stríðsárunum, hafði bjargað mörgum
kommúnistum, sem barist höfðu fyrir
lýðveldið á Spáni, úr fangabúðunum,
sem þeir voru settir í af Frökkum, er
alþjóðahersveitin var látin fara. Margir
þessara manna voru nú forustumenn í
alþýðulýðveldunum. Noel Field var stadd-
ur í Ungverjalandi um þessar mundir og
var tekinn fastur og ákærður fyrir að vera
aðalnjósnari Bandaríkjanna og standa í
sambandi við þessa gömlu vini sína, svo
sem Rajk hinn ungverska o.fl. Var hann
knúinn til að „láta í té“ ýmis ummæli, er
skyldu sanna alþjóðlegt samsæri í þessum
löndum, er svo var bendlað við „titoisma“.
Leyniþjónusta þessara landa var sum-
part með fölskum upplýsingum, er Allan
Dulles sá um, blekkt inn á þá braut að
hefja allsherjarofsóknir gegn ágætum
kommúnistum — og þurfti stundum ekki
mikið til slíkt sem pólitíska ofstækið
gegn „titoismanum“ var fyrir.
Skal eigi farið nánar út í þá sögu hér,
svo alkunn eru málaferlin ægilegu í Ung-
verjalandi, Búlgaríu, Tékkóslóvakíu og
víðar, þar sem margir af bestu mönnum
Kommúnistaflokkanna eru pyntaðir til
að játa á sig illvirkin og dæmdir til dauða
síðan2. Far má minna á Rajk í Ungverja-
landi, Slansky, Geminder, Clementis og
fleiri í Tékkósióvakíu, en í Búlgaríu tók
Kostov slíka játningu aftur en var drep-
inn engu að síður.
Sannleikurinn um þátt þann, sem Allan
Dulles og CIA átti í þessu komst ekki
endanlega upp fyrr en enski ritstjórinn
Stewart Steven („Daily Mail“, „Daily
Express“) skrifaði og birti bók sína „Op-
eration Splinter Factor“ 1974 eftir tveggja
ára rannsókn á verki því sem CIA vann.
„Tíminn“ sagði frá bók þessari 1. des.
1974 með eftirfarandi fyrirsögn: „Svika-
sæði glæframannsins Allans Dullesar og
hinn illi ávöxtur þess. — Ný bók, sem
varpar nýju ljósi á grimmdarfyllstu at-
burði „Kalda stríðsins“.“
Aðaltilgangur Allan Dulles var að veikja
stjórn kommúnista í þessum löndum, er
margir hinna bestu og sjálfstæðustu komm-
únista væru drepnir, svo mjög að völd
Kommúnistaflokkanna hryndu saman.
Pessum tilgangi náði hann ekki, en ægileg
illvirki tókst honum með fyrrnefndri hjálp
184