Morgunblaðið - 20.09.2006, Qupperneq 33

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 20. SEPTEMBER 2006 33
frá pabba sínum sterkan grunn að
byggja á og fallegar minningar um
kæran föður.
Bryngeir var kærleiksríkur fjöl-
skyldufaðir, sem allt til loka leiddi
fjölskyldu sína áfram, umvafði og
hvatti. Hann hélt reisn sinni til síð-
asta dags, sinnti daglegum störfum
og stundaði vinnu sína eftir fremsta
megni. Hann var staðráðinn í því að
krabbameinið bæri hann ekki ofur-
liði, enda svo óendanlega mikið að
lifa fyrir. En því miður var við ofur-
efli að etja þegar enn meiri veikindi
lögðu hann að velli. Það er sárara en
orðum taki að verða vitni að slíkum
harmleik hjá litlu systur sinni, kær-
um mági og ungum börnun.
Bryngeir var ljúfur maður, sem
bar virðingu fyrir samferðafólki
sínu. Hann setti mark sitt á um-
hverfi sitt með hlýju viðmóti sínu og
réttsýni. Bryngeirs verður sannar-
lega sárt saknað af okkur öllum.
Katrín og börnin hafa misst mikið,
en eftir lifir minningin um góðan
mann. Vitneskjan um vonir Bryn-
geirs um að fjölskyldan hans haldi
áfram samhent og ákveðin í því að
beina sjónum að jákvæðum hliðum
tilverunnar er fjölskyldunni hvatn-
ing. Við vitum öll hvers hann hefði
óskað og með þá vitneskju að leið-
arljósi mun fjölskyldan hans finna
styrk.
Elsku systir mín. Ég vil votta þér
og börnum ykkar Bryngeirs, Hall-
grími Þór, Svanhildi Teklu og
Hrafnkötlu Arndísi, mína dýpstu
samúð. Hugur minn og okkar allra
er hjá ykkur. Einnig samhryggist
ég innilega móður hans, eldri börn-
um hans fjórum, ömmu, systkinum
og fjölskyldum þeirra. Heiðruð sé
minning Bryngeirs G. Guðmunds-
sonar.
Margrét Hallgrímsdóttir,
Arndís, Kolbrún, Auður
og Brynjar.
Elsku Katrín mín. Þvílíkt órétt-
læti að þú skulir vera orðin ekkja
svona ung með þrjú yndisleg börn.
Þið Bryngeir voruð einstök saman.
Þið áttuð lífið framundan svo ham-
ingjusöm og heppin með hvort ann-
að. Við Kiddi töluðum oft um hve
frábærlega þétt og samrýnd þið vor-
uð. Þið voruð samstiga í öllu, alltaf
voruð þið saman með börnin ykkar.
Það var alltaf gaman að hitta ykkur
og áttum við margt sameiginlegt.
Börnin okkar eru á svipuðum aldri,
eins og við höfðuð þið vellíðan fjöl-
skyldunnar að leiðarljósi. Það er
ykkur að þakka að við létum verða
af því að fara með fjölskylduna til
Spánar. Eftir ykkar kærkomnu fjöl-
skylduferð til Spánar í vor minntuð
þið okkur á að lífið er hverfult og
núna væri tækifærið fyrir fjölskyld-
una að njóta lífsins.
Bryngeir var einstakur faðir, allt-
af svo natinn við öll börnin sín svo
eftir var tekið. Hann sýndi mínum
börnum sömu hlýju og áhuga. Ásta
var mjög hænd að honum og hafði
hann alltaf ánægju af að tala við
hana. Sama var að segja um Egil,
hann var fullur áhuga þegar Egill
byrjaði að æfa júdó.
Kiddi og Bryngeir voru miklir fé-
lagar. Þeir áttu sameiginleg áhuga-
mál og leitaði Kiddi oft ráða hjá
honum í ýmsum tæknimálum. Bryn-
geir var okkur öllum stoð og stytta,
hann var vinur okkar jafnt sem ætt-
ingi. Það er erfitt að kveðja svona
góðan mann, en jafnframt huggun
að vita hver arfleifð hans er. Hann
var einstakur faðir og eiginmaður.
Katrín var lánsöm að kynnast hon-
um og eiga hamingjuríkt líf með
honum. Hann gaf börnunum sínum
ómetanlegt veganesti út í lífið, svo
kærleiksríkur og góður sem hann
var.
Elsku Katrín mín, Halli minn,
Svanhildur mín, Hrafnkatla mín
ykkar missir er mikill. Guð gefi ykk-
ur styrk og gæfu til að takast á við
þetta verkefni. Einnig sendum við
okkar innilegustu samúðarkveðjur
til barna hans, móður, ömmu, systk-
ina og fjölskyldu.
Sigurbjörg, Kristján,
María Rós, Egill og Ásta.
Elsku Bryngeir. Komið er að
kveðjustund allt of snemma. Ég
man hvað ég var ánægð þegar Katr-
ín systir kynnti mig stolt fyrir þér,
mikið leist mér vel á nýja kærast-
ann. Það sást langar leiðir hvað þið
voruð ástfangin og hvað þið áttuð
vel saman. Enda átti það eftir að
koma í ljós hversu einstakur og góð-
ur maður þú varst. Fjölskyldan okk-
ar var öll frá fyrsta degi hrifin af
þér og ætíð síðan.
Þú varst góður við Katrínu, betri
mann hefði hún ekki getað fundið,
þið áttuð svo vel saman. Börnunum
ykkar öllum unnir þú af heilum hug
og var eftir því tekið hversu natinn
og barngóður þú varst. Alltaf talaðir
þú fallega um börnin þín og gaman
var að heyra fréttir hjá þér af eldri
börnunum þínum.
Í veikindunum sýndir þú mikið
hugrekki og undraverðan styrk og
þar stóð Katrín sem klettur þér við
hlið og studdi þig af öllu hjarta.
Saman tókust þið á við erfiðleikana,
samhent eins og ávallt. Var aðdáun-
arvert hversu vel þið og börnin ykk-
ar öll stóðuð saman í baráttunni.
Ég og fjölskylda mín kveðjum þig
með kærri þökk fyrir allt.
Elsku Katrín mín, Halli, Svan-
hildur Tekla og Hrafnkatla, missir
ykkar er ólýsanlega mikill, við send-
um okkar innilegustu samúðar-
kveðjur til ykkar sem og annarra
ástvina á þessum erfiðu tímum.
Eftir lifa minningar um einstakan
eiginmann og ástríkan föður.
Kristín Hallgrímsdóttir,
Birgir Björnsson og börn.
Það er stórt skarð rofið í vinahóp-
inn við fráfall góðs félaga sem fellur
frá langt um aldur fram. Við Bryn-
geir kynntumst þegar við vorum
smástrákar í Breiðagerðisskóla og
hefur vinátta okkar varað síðan.
Leið okkar lá síðan í Réttarholts-
skólann og svo í Iðnskólann þar sem
Bryngeir lærði rafeindavirkjun.
Eftir sveinspróf hóf Bryngeir svo
störf á Borgarspítalanum sem raf-
eindavirki og seinna varð hann svo
verkstjóri. Í ársbyrjun 2001 fór
hann svo að vinna hjá Pharmaco þar
sem hann starfaði til dauðadags.
Bryngeir var mjög fær á sínu sviði
og það var ótrúlega gott að starfa
með honum, hann gafst aldrei upp
heldur leysti öll mál sem hann vann
við.
Bryngeir hafði alltaf mikið dálæti
á jeppum og þær voru ófáar stund-
irnar sem hann átti í skúrnum í Ás-
garðinum með Guðmundi föður sín-
um sem var snillingur í bílavið-
gerðum. Af föður sínum lærði
Bryngeir vönduð vinnubrögð sem
hann tileinkaði sér alla tíð. Í skúrn-
um voru alltaf miklar pælingar í
gangi og svo var farið inn í kaffi-
hlaðborð til Svönu þar sem þjóð-
málin voru rædd.
Bryngeir hafði gaman af ferðalög-
um og það var alltaf gaman að heyra
hvað hann var fróður um hálendið
og það kom sér líka oft vel í okkar
fjölmörgu veiðiferðum. Ég mun
aldrei gleyma síðustu veiðiferðinni
okkar saman í sumar í Borgarfirð-
inum þar sem gleðin skein úr aug-
um hans allan tímann þrátt fyrir
veikindi hans.
Ég vil þakka fyrir þær mörgu
stundir sem við áttum saman og ég
mun minnast þín sem góðs vinar.
Elsku Katrín og börn, mínar inni-
legustu samúðarkveðjur. Minningin
um traustan og góðan dreng mun
lifa.
Kristján Nielsen.
Í dag kveðjum við Bryngeir Guð-
jón Guðmundsson. Hann var ekki
bara góður samstarfsmaður, heldur
var hann líka okkur kær vinur.
Það var sérlega gott að umgang-
ast Bryngeir og auðvelt að leita til
hans með tæknileg vandamál er
sneru að sérsviði hans. Hann hafði
yfirgripsmikla þekkingu og ára-
langa reynslu er laut að uppsetn-
ingu og viðhaldi á tækjabúnaði á
gjörgæslu- og hjartadeildum sjúkra-
húsa og heilsustofnana landsins.
Bryngeir hafði fastar skoðanir á
hvernig hlutir er lutu að tæknilegri
þekkingu hans áttu að vera og
heppilegast að framkvæma þá.
Bryngeir bar virðingu fyrir skoð-
unum annarra og gerði sér fulla
grein fyrir því að hægt væri að nálg-
ast viðfangsefnin frá fleiri en einni
hlið og hægt að gera hlutina á marg-
an hátt. Hann vann verk sín í hljóði
því fyrir honum var ekki aðalatriðið
að fá heiðurinn af verkunum, heldur
hitt að verkin væru unnin á réttan
hátt. Bryngeir var góður mann-
þekkjari og fljótur að átta sig á
hvernig best væri að haga samskipt-
um við aðra, þannig að allir fengu að
láta ljós sitt skína.
Alltaf var gott að setjast niður
með Bryngeiri og spjalla um hvað
sem var. Ekki skipti máli hvort talið
barst að vandamáli í flóknum tölvu-
kerfum eða að heimilisþvottinum.
Hann var alltaf tilbúinn að hlusta og
gefa góð ráð.
Skipulagið hjá Bryngeiri var um
margt eftirminnilegt og vakti undr-
un margra. Hann var ekki mikið
fyrir að flokka hlutina á vinnuborð-
um sínum, heldur setti hann hlutina
þannig frá sér að þeir röðuðust
sjálfkrafa upp í tímaröð og gat því
ávallt gengið að þeim vísum. Hann
var stálminnugur á tæknilega hluti
og hægt að fletta upp í honum eins
og bók.
Bryngeir var einstaklega ljúfur
og traustur starfsmaður sem þrátt
fyrir erfið veikindi lét engan bilbug
á sér finna. Samviskusemi var að-
alsmerki hans og var honum mjög
mikilvægt að klára þau verk sem
hann var með í gangi og fannst ólok-
ið. Hann vann þar til kraftar og
starfsþrek var þrotið.
Við þökkum Bryngeiri fyrir
ánægjulega samfylgd. Við eigum
eftir að sakna mikið kímni hans og
brosmildi.
Um leið og við kveðjum Bryngeir,
biðjum við Guð að blessa Katrínu og
öll börnin hans.
Kær kveðja.
Samstarfsfólk Heilbrigðistækni-
sviðs Vistor hf.
Ásthildur, Berghildur,
Bernharð, Elín Arna,
Gunnar, Róbert, Sigtryggur,
Sigurborg, Sigurður,
Stefán Smári, Þórunn.
Það var fyrir u.þ.b. 30 árum,
fyrsti tími í verklegu í rafeindavirkj-
un, tveir og tveir nemendur á borði,
fyrir framan mig sat Bryngeir,
þannig hófust kynni okkar.
Síðan höguðu örlögin því þannig
að við unnum báðir við viðgerðir og
rekstur heilbrigðistækja, vorum í
mörg ár samhliða á Borgarspítala,
ég á röntgendeild en Bryngeir á
tæknideild. Upp í hugann koma
myndir af Landroverjeppum og við-
gerðir á kvöldin niðri í kanal. Á
Borgarspítalanum blómstruðu þrír
góðir félagar og vinir, Bryngeir,
Haukur og Kristján, uppi á fjöllum
eða í veiði, og þegar þeir komu til
byggða fengum við að heyra sög-
urnar, sem margar lifa enn í dag, og
svo var tekið til við að skipuleggja
næstu ferð.
Fyrir nokkrum árum hætti Bryn-
geir á Borgarspítalanum og yfirgaf
öruggt og gott starf sem yfirmaður
á tæknideild og hóf störf hjá tækni-
deild Pharmaco sem í dag heitir
heilbrigðistæknideild Vistor.
Hún tók innan við ár glíman við
krabbameinið, við félagarnir fylgd-
umst með af hliðarlínunni.
Bryngeir mætti í vinnu eins og
hann gat á milli læknismeðferða og
sýndi ótrúlegan andlegan styrk.
Ég kveð góðan vin og samferða-
mann og votta fjölskyldu hans mína
dýpstu samúð.
Sigurður Rúnar Ívarsson og
vinnufélagar hjá Raferninum.
Með fáum orðum viljum við
kveðja vin, yndislegan eiginmann og
föður.
Hið bjarta ljós sem berst til mín
með blessun sendi heim til þín
og með því kveðju kæra.
Megi það líkna og lækna þá
sem lífið kærleiksríka þrá.
Gleði og frið þeim færa.
(Guðm. Ingi)
Elsku Katrín mín og börn, megi
góður guð fylgja ykkur í gegnum
sorgina og styrkja ykkur.
Valdís, Stefán og börn,
Ísafirði.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÁSTA VILMUNDARDÓTTIR,
Álfaskeið 86,
Hafnarfirði,
sem lést á líknardeild Landakotsspítala 14. sept-
ember verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði
fimmtudaginn 21. september kl. 13.00
Vilmundur Guðmundsson,
Steinar Ingvi Guðmundsson, Bergþóra Helgadóttir,
Ingigerður G. Guðmundsdóttir, Ingvar Snæbjörnsson,
Hafdís Gerður Guðmundsdóttir, Einar Óli Sigurbjörnsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og vinkona,
HELGA H. GUÐMUNDSDÓTTIR,
Fururgerði 1,
(áður Strandaseli 11),
verður jarðsungin frá Seljakirkju föstudaginn
22. september kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim
sem vilja minnast hennar er bent á Líknardeild LSH í Kópavogi.
Sævar Vilhelm Bullock, Björg H. Sölvadóttir,
Gunnhildur Ísleifsdóttir,
Hilmar Ingason,
Birgir Halldórsson, Soffía Antonsdóttir,
Kristjana Halldórsdóttir,
Guðrún Halldórsdóttir, Páll Þór Þorkelsson,
barnabörn og barnabarnabörn,
Kristjana Þorgilsdóttir.
Okkar ástkæra,
KRISTÍN SVEINSDÓTTIR
frá Hríshóli,
Reykhólahreppi,
Vitateigi 5,
Akranesi,
andaðistá Sjúkrahúsi Akraness mánudaginn 18.
september.
Garðar Halldórsson,
Gígja Garðarsdóttir, Sigurður Guðjónsson,
Gunnar Þór Garðarsson, Lilja Ellertsdóttir,
Alda Garðarsdóttir, Guðmundur Viggósson,
Svavar Garðarsson,
Sveinn Vilberg Garðarsson, Elsa Guðlaug Geirsdóttir,
Ingimar Garðarsson, Anna Signý Árnadóttir,
Halldór Garðarsson, Anna Edda Svansdóttir
og ömmubörn.
Ástkær maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og sonur,
MAGNÚS MAGNÚSSON,
pípulagningameistari,
Hallanda,
Árnessýslu,
lést af slysförum laugardaginn 16. september.
Jarðarförin auglýst síðar.
Sigríður Harðardóttir,
Magnús St. Magnússon, Ingunn Jónsdóttir,
Sigurjón Magnússon, Vigdís Birna Hólmgeirsdóttir,
Ólafur Björn Magnússon,
Jónatan Mikael og Benjamín Magnús,
Guðrún E. Guðmundsdóttir, Magnús St. Magnússon.