Morgunblaðið - 20.09.2006, Qupperneq 34

34 MIÐVIKUDAGUR 20. SEPTEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Hinum vitra er allt jafn
kært, hann lítur á alla
með lotningu.
(Lao Tse).
Það má svo sannarlega segja um
þig elsku Anna mín, þú varst einn
mesti mannvinur sem ég hef kynnst
á lífsleiðinni. Fyrstu kynni okkar
fyrir tæpum 60 árum hófust nú ekki
gæfulega. Ég var sjö ára, nýflutt til
Akureyrar frá Danmörku, kunni litla
íslensku eftir eins og hálfs árs dvöl
þar og átti auk þess systur með
Down syndrome sem var fjögurra
ára. Ég hafði orðið fyrir nokkru
áreiti annarra barna vegna málfars
míns og hennar og varðist allrar
nærveru barna með kjafti og klóm.
Sigrún (Lillý) elsta dóttir þín hafði
verið að kaupa mjólk og vegna sjón-
depru sinnar gekk hún alveg upp að
okkur systrum. Ég brást eldsnöggt
við hættunni, þríf af henni brúsann,
helli niður mjólkinni, tek af henni af-
ganginn og hún hleypur hágrátandi
heim. Þú Anna segir henni að fara út
og ná í þessar systur í heimsókn.
Hún kemur svo aftur skjálfandi á
beinunum, segir að mamma sín vilji
að við komum í heimsókn í Skipagöt-
una. Ég er á báðum áttum, ansans
kerlingin ætlar ábyggilega að
flengja mig, en ég læt samt til leið-
ast. Aldrei hef ég tekið farsælli
ákvörðun, þvílíkar móttökur og mér
fyrirgefið mitt ljóta framferði og þú
Anna mín skildir allt. Við Lillý urð-
um bestu vinkonur og erum enn.
Þarna átti ég mitt besta athvarf,
jafnt nótt sem dag alla æsku og
áfram í lífinu. Þú hlustaðir á mig og
gafst mér góð ráð og leiðbeiningar
þegar lífið var mér erfitt. Minni
sjúku systur Sólveigu varstu eins
góð og hægt var. Oft þegar ég var
leið á að gæta hennar og langaði að
vera frjáls í leik í portinu fór ég með
hana upp til þín og þú tókst svo vel á
móti henni og passaðir hana, þótt
hún væri oft erfið. Móður minni
fannst samt undarlegt hvað hún var
sein að verða brún eins og hún var
mikið úti í sólinni. Þú gafst henni
jóla- og afmælisgjafir til dauðadags
hennar (1999) í yfir 50 ár, geri aðrir
betur. Oft hef ég sagst hafa átt þrjár
mæður, sú fyrsta fæddi mig, önnur
(fósturmóðir) ól mig upp og þú Anna
mín varst sú þriðja og sú sem ég var
tilfinningalega mest tengd. Maður
lærir ekki að vera sterkur einn síns
liðs. Við þurfum öll á öðrum að halda
og þegar upp er staðið gera þarf-
irnar mann sterkan. Lillý vinkona
flytur ung til Reykjavíkur og ég gift-
ist og á börn og minnkar þá vinskap-
ur okkar. Gerðum við ýmislegt sam-
an, saumuðum, bökuðum og fleira.
Og þú kenndir mér vandvirkni og
þolinmæði, því allt sem þú gerðir var
afar vel gert. Þú og maðurinn þinn,
sem alltaf var mér líka góður, gerðuð
mér þann heiður að skíra yngstu
dóttur ykkar Helenu í höfuðið á mér
og ég ætlaði vart að trúa því og sagði
bara „í alvöru“. Þótti mér afar vænt
um það og alltaf verið stolt af því. Þú
varst öllum svo góð, lífsgleðin þín var
smitandi og söngurinn, því þú hafðir
svo gullfallega og kraftmikla rödd og
gestrisnin með ólíkindum. Alltaf
kom einhver í Skipagötu 2, þangað
var svo gott að koma. Hjá þér hef ég
hitt presta, lækna, vinnukonur,
bændur, vinkonur með börn, lög-
fræðinga, grátandi unglinga sem
féllu á landsprófi, götusópara, tón-
skáld, útlendinga, leigjendur og
fagnandi stúdenta á 17. júní. Mér
finnst eins og öll mannflóran hafi
einhvern tímann komið til þín. Alla
gastu talað við, jafnvel erlent fólk,
Anna Jónína
Jónsdóttir
✝ Anna JónínaJónsdóttir fædd-
ist á Fagranesi á
Langanesi 20. jan-
úar 1920. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Sóltúni í Reykjavík
5. apríl síðastliðinn
og var útför hennar
gerð frá Akureyrar-
kirkju 18. apríl.
þótt þú hefðir aðeins
verið nokkra vetur í
farskóla í Svarfaðar-
dal. Margir ferðalang-
ar fengu hreint hand-
klæði í baðið og gott að
borða og svo var sung-
ið. Í fatavali varstu
sérlega smekkleg,
saumaðir falleg föt á
þig og börnin þín.
Aldrei hef ég samt séð
þig jafn fallega og 17.
júní ’48 með dæturnar
tvær elstu í íslenskum
þjóðbúningum, seinna
áttaði ég mig á því að þá varstu að-
eins 28 ára. Þú reyndist svo mörgum
góð sem þurftu á því að halda, dag-
lega kom Fríða, ekkjan hans Björg-
vins Guðmundssonar tónskálds, til
þín eða þú fórst til hennar. Ég hjálp-
aði þér að prjóna lopapeysur til að
senda sem jólagjafir til Ameríku þar
sem einkadóttir hennar bjó með
barnabörnin hennar. Þetta er bara
smádæmi af tugum, jafnvel hundr-
uðum góðra verka þinna. Já Anna
mín, ævi þín er efni í heila bók sem
aðrir þér nær skrifa vonandi ein-
hvern tímann. Þú varst börnum þín-
um afar umhyggjusöm og góð móðir
og þér mjög umhugað að mennta þau
og framtíð þeirra. Ekki munaði þig
um að taka dótturson þinn í hópinn
og ala sem þinn væri. Öll hlutu þau
góða menntun og þú uppskarst eins
og þú sáðir. Pál mann þinn hugsaðir
þú um af mikilli alúð þegar heilsa
hans brast. Daglega fórstu til hans
er hann var á sjúkrahúsi, alltaf gang-
andi, því aldrei áttir þú bíl.
Þú varst svo heil í huga
og hafðir mikla sál.
Með þreki og dáð að duga
og drýgja kærleiksmál.
Hjá manni þínum mætum,
í margri stóðstu raun.
Í himinsölum háum,
þið hljótið sigurlaun.
(Magnús Sigurðsson.)
Efri árin voru þér ekki auðveld,
heilsan brast, en þú tókst því með
jafnmikilli jákvæðni eins og öllu öðru
mótlæti sem þú varðst fyrir. Alltaf
var allt í lagi og ef ekki þá var það að
lagast. Við hittumst í síðasta sinn í
mars sl. Og þú sagðir eins og svo oft
áður „ég á þig nú alltaf“, já elsku
Anna mín ég held þú hafir alltaf vitað
hvað þú áttir mikið í mér. Hafi ég
reynst öðrum vel á einhvern hátt eru
það að miklu leyti bein áhrif af þín-
um mannlega þroska sem þú miðl-
aðir mér af. Ég vil trúa því að við
hittumst á ný þegar ég kveð þetta líf
og ég þakka þér öll samferðaárin í
tæp 60 ár.
Elsku vina. Guð blessi minningu
þína.
Nú hjúpar þig hið hinsta lín
og hjartað slær ei meir.
En heillar ævi ástúð þín,
hún aldrei þverr og deyr.
Við sjáumst aftur, mamma mín.
(Örn Snorrason.)
Helen Þorkelsson.
✝ Björgvin Ólafs-son fæddist í
Reykjavík 6. ágúst
1916. Hann lést á
hjúkrunarheimilinu
Kumbaravogi 10.
september síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Ólafur Gunnar
Einarsson, f. 1.9.
1887, d. 19.6. 1974,
og Magdalena Mar-
grét Benedikts-
dóttir, f. 13.5. 1891,
d. 7.6. 1930. Þau
eignuðust níu börn.
Þau eru: Benedikt, Einar, Björg-
vin, Halldóra, Guðgeir, Kjartan,
Guðrún, Þórólfur og Sigurður.
Ólafur eignaðist þrjár dætur með
seinni konu sinni, Guðrúnu Hall-
dórsdóttur, f. 17.7. 1908, d. 29.4.
1993. Þau eru: Magdalena, Auður
og Dagný. Eftirlifandi systkini
maki Benedikt Gröndal. Þau eiga
þrjú börn, Brynju, Þorvald og
Söru. 7) Hrönn. Langafabörnin
eru orðin 22.
Björgvin ólst upp í Reykjavík.
Árið sem hann fermdist, 1930,
gerðist hann sendill í Ísafoldar-
prentsmiðju. Ári síðar hóf hann
prentnám þar. Hann lauk sveins-
prófi í setningu 1940. Hann vann
við prentiðn alla sína starfsævi í
Reykjavík, Færeyjum og Selfossi
að undanskildu einu ári, sept.
1965–sept. 1966, að hann var
veðurathugunarmaður á Hvera-
völlum ásamt Ingibjörgu Guð-
mundsdóttur en þau voru fyrst til
að sinna því starfi árið um kring.
Síðast vann Björgvin í Prent-
smiðju Suðurlands á Selfossi frá
1980 til 8. ág. 1994.
Hann var í fyrstu stjórn Bygg-
ingasamvinnufélags prentara
1942 og í trúnaðarmannaráði HÍP
frá stofnun þess 1969.
Útför Björgvins verður gerð frá
Fríkirkjunni í Reykjavík í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Björgvins eru: Guð-
geir, Þórólfur og
hálfsystur hans
Magdalena, Auður
og Dagný.
Björgvin kvæntist
4.6. 1938 Klementínu
Margréti Klemenz-
dóttur, f. 24.3. 1917.
Þau skildu 1959.
Börn þeirra eru: 1)
Margrét, maki Þrá-
inn Viggósson. Þau
eiga þrjú börn,
Viggó, Írisi Margréti
og Hinrik. 2) Magda-
lena, maki (skildu) Guðmundur
Sigurðsson. Þau eiga tvö börn, Rut
og Margréti Herdísi. 3) Kolbrún.
4) Dröfn, maki Þorgeir Jónsson.
Þau eiga þrjú börn, Björk, Egil og
Fjalar. 5) Mjöll, maki Ólafur Stef-
ánsson. Þau eiga þrjú börn, Sif,
Evu Ósk og Björgvin. 6) Drífa,
Elsku pabbi.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(V. Briem)
Þínar dætur;
Margrét, Magdalena, Kolbrún,
Dröfn, Mjöll, Drífa og Hrönn
Tengdafaðir minn, Guðni Björg-
vin Ólafsson er fallinn frá á gamals
aldri. Hann dvaldi síðustu æviárin á
Kumbaravogi við Stokkseyri og lík-
aði ágætlega.
Björgvin lærði prentverk í Ísa-
foldarprentsmiðju og hóf námið 8.
júlí 1930, hann var setjari af gamla
skólanum og afburðamaður á setj-
aravélinni. Það lék allt í höndunum á
honum, setningin og viðgerðir á
setjaravélunum, afburða íslensku-
maður og var yfirleitt fenginn til að
setja erfiðan texta eftir fræga höf-
unda, oft allt handskrifað og illlæsi-
legt, en hann fór létt með það.
Hann var fyrsti veðurathugunar-
maður á Hveravöllum allt árið 1966
og líkaði honum það vel, en það var
náttúrulega mikil breyting á vinnu
hjá honum.
Hann vann í Ísafoldarprentsmiðju
að námi loknu, síðan í Víkingsprenti,
eignaðist hlut í prentsmiðjunni Rún
7. október 1954, og var þar prent-
smiðjustjóri frá 1959 til 1960, vann
síðan í Setbergi í þrjú og hálft ár, og
síðan Prentsmiðju Jóns Helgasonar,
og þá voru það Hveravellir, og Fé-
lagsprentsmiðjan var það næsta hjá
honum, fram í nóvember 1972, og
þar unnum við saman, og var það
mjög skemmtilegur tími. Síðan lá
ferðin til Færeyja og líkaði honum
þar mjög vel, var þar í prentsmiðju
sem heitir Estra, og var í Götu og
þar var hann til 1975, og þá var það
Ísland aftur, og núna Prentsmiðjan
Leiftur hjá föðurbróður hans, Gunn-
ari Einarssyni, og þar lágu leiðir
okkar aftur saman, og ekki var það
síður skemmtilegt.
Síðan var haldið á Selfoss, og bjó
hann hjá Erlu og Klemma, frænd-
fólki Margrétar, og vann í Prent-
smiðju Suðurlands, og þar fékk
hann litla íbúð, í prentsmiðjuhúsinu,
og ekki var þá langt í vinnuna, bjó
þar um einhvern tíma, þá var hann í
íbúð við Grænumörk 3, hann undi
sér vel þarna, var í karlakór, gekk
mikið, hjólaði og synti. Hann átti
alltaf bíl, Lödu Sport jeppann, sem
var vitanlega rauður, og alltaf stíf-
bónaður.
Síðustu árin dvaldi hann á Kumb-
aravogi, þar sem vel var hugsað um
hann og þökkum við fyrir það.
Hann hafði alltaf mikinn áhuga á
tæknimálum í prentinu, og reyndi
ég að koma honum inn í tölvumálin,
og hann hafði mikinn áhuga, en lét
síðan blýsetninguna duga.
Björgvin var mikið snyrtimenni
og alltaf flottur í tauinu.
Margt er eftirminnilegt um
Björgvin Ólafsson, t.d. þegar hann
var spurður hvort hann ætti engan
son (það voru sjö dætur) þá sagði
hann: „Ég á Volvo Amason.“ Eins
var það erfitt að muna alla þessa af-
mælisdaga, en ég heyrði að hann
hefði alltaf munað afmælið hennar
Drafnar minnar, af því að það væri
stysti dagur ársins, 21. desember og
að Stalín ætti afmæli þennan dag, en
hann var mikill hernámsandstæð-
ingur, og það voru ófáar Keflavík-
urgöngurnar sem hann gekk.
Þau skildu, Klementína Margrét
Klemenzdóttir og Björgvin Ólafs-
son, árið 1959 og var það mjög erfitt
hjá öllum.
Hann varð níræður 6. ágúst og
héldu systurnar veislu fyrir hann,
og hafði hann mikið gaman af því,
fullt af tertum og alls konar með-
læti, og talaði hann um að nú væru
jólin að verða búin, og sagði að það
skipti engu máli hvort hann væri
níutíu, eða níutíu og fimm ára og hló
bara.
Ég kveð þig með virðingu, og
þökk fyrir allt.
Þorgeir Jónsson.
Nú er kallið komið, elsku afi
Björgvin, og þú færð hvíldina eilífu.
Við viljum minnast þín með örfáum
orðum.
Þær minningar sem koma upp í
hugann tengjast aðallega heimsókn-
um þínum til Svíþjóðar. Þú, aldurs-
forsetinn sjálfur, varst iðulega lát-
inn passa okkur krakkana þegar
mömmur okkar fóru að versla og
stóðst þig vel í því hlutverki. Þú
vaknaðir alltaf fyrir allar aldir og
gast setið tímunum saman við að
leggja kapal. Okkur krökkunum
þótti gaman að fylgjast með og læra
af þér. Við skemmtum okkur einnig
vel saman í gönguferðum um hverf-
ið, sundlaugarferðum og í minigolfi,
þar sem stundum var farin „hola í
höggi“.
Afi Björgvin vann til 78 ára aldurs
sem vélsetjari og má segja að hann
hafi verið hraustur maður alla tíð.
Hann fór í sund á hverjum morgni
og ferðaðist mikið um á hjólinu sínu.
Hann tók einnig virkan þátt í fé-
lagsstarfi eldri borgara á Selfossi og
söng m.a. í kór eldri borgara.
Hvíl í friði, elsku afi.
Brynja, Þorvaldur og Sara,
Sif, Eva Ósk og Björgvin.
Björgvin Ólafsson
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minningar-
grein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Minningargreinar
Þökkum samúð, vináttu og hlýhug við andlát og
útför ástkærs eiginmanns mín, föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
EINARS JÓNSSONAR,
Sóleyjarima 9,
Grafarvogi,
áður Karfavogi 17.
Þorgerður Egilsdóttir,
Brynhildur Inga Einarsdóttir, Sigurbjörn Ásgeirsson,
Sigurlaug Sandra Einarsdóttir, Skúli K. Skúlason,
Anna Guðríður Einarsdóttir, Atli Norðdahl,
Egill Örn Einarsson, Helga Fjóla Sæmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hjartans þakkir færum við öllum þeim ættingjum
og vinum sem sýndu okkur samúð, hlýhug og
virðingu við útför ástkærs eiginmanns, föður,
tengdaföður, afa og langafa,
ÞÓRÐAR ÁSGEIRSSONAR,
Baughól 10,
Húsavík.
Guð veri með ykkur öllum.
Friðrika Þorgrímsdóttir,
Birgir Þór Þórðarson, María Alfreðsdóttir,
Sigríður Björg Þórðardóttir,
Ásgeir Þórðarson, Hafdís Hallsdóttir,
Þorgrímur Jóel Þórðarson, Alma Lilja Ævarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.