Morgunblaðið - 20.01.2007, Blaðsíða 20

20 LAUGARDAGUR 20. JANÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ
H
vað ætlar þú að gera
hjá West Ham Unit-
ed?“ spyr leigubíl-
stjórinn þegar ég hef
snarað mér upp í bíl-
inn hjá honum á Liverpool Street-
lestarstöðinni í Lundúnum. Það er
blik í augum. Ég upplýsi hann um að
ég sé blaðamaður ofan af Íslandi og
ætli að líta á aðstæður hjá félaginu og
ræða við stjórnarformanninn sem sé
landi minn. „Herra Magnússon. Það
er ekkert annað,“ segir bílstjórinn og
áhuginn er ósvikinn. Hann er 57 ára
gamall og hefur stutt West Ham frá
blautu barnsbeini. Kemur svo sem
ekki á óvart því sagt er að annar hver
leigubílstjóri í Lundúnum fylgi
„Hömrunum“ að málum.
„Ég elska hann,“ svarar bílstjórinn
ákveðið þegar ég spyr hvernig honum
lítist á nýja eigandann. „Knattspyrna
er greinilega hans ær og kýr og svo
virðist hann líka vera með slatta af
seðlum í farteskinu. Það er ekki
verra,“ segir bílstjórinn og brosir.
„Ekki veitir okkur af eins og staðan
er núna.“
Bílstjórinn kveðst ekki heyra ann-
að en stuðningsmenn West Ham séu
almennt ánægðir með Eggert en lítil
spenna hafi verið fyrir helsta keppi-
naut hans um yfirráðin, Írananum
Kia Joorabchian. „Við vildum ekki sjá
þennan araba,“ segir hann tæpi-
tungulaust. Bílstjórinn gerir hins
vegar enga athugasemd við það að
Eggert sé útlendingur. „Það skiptir
engu máli svo lengi sem hann setur
þarfir West Ham United á oddinn.“
Undir eftirliti Bobbys Moores
Morguninn eftir sit ég á rúmgóðri
skrifstofu Eggerts Magnússonar á
Upton Park, höfuðstöðvum West
Ham. Á veggjunum er saga þessa
fornfræga félags sögð í myndum, þeir
eru þaktir merkum minningum og
minjagripum. Eggert situr and-
spænis mér í djúpum leðurstól og að
baki honum tekur David Beckham
hornspyrnu í landsleik gegn Áströl-
um á Upton Park fyrir nokkrum ár-
um. Er ég sný mér við brosir Bobby
heitinn Moore til mín. Það fer vel á
því á þessi öndvegissonur West Ham
vaki yfir okkur í viðtalinu.
Það er í mörg horn að líta hjá Egg-
erti, félagsskiptaglugginn opinn til
mánaðamóta, og West Ham má eng-
an tíma missa. Styrkja þarf liðið í
þeirri hatrömmu fallbaráttu sem
stendur yfir. Hann er undir viðtalið
búinn en segir mér strax frá því að
hann geti þurft að taka stöku símtal
og kannski skreppa fram til skrafs og
ráðagerða. Mest eru samskiptin við
Scott Duxbury, hægri hönd Eggerts,
og á hann eftir að koma nokkrum
sinnum inn á skrifstofuna meðan ég
sit þar. Raunar finnst mér á tímabili
að ég sé staddur á lestarstöð, svo
mikil er traffíkin hjá stjórnarfor-
manninum þetta árdegi.
Samt dettur hvorki né drýpur af
Eggerti sem afgreiðir hvert erindið
af öðru snöfurmannlega með bros á
vör. Kumpánlegt viðmótið fer vel í
viðmælendur hans.
„Þær hafa verið mjög annasamar,“
segir Eggert spurður um fyrstu vik-
urnar í starfi en hann settist í stjórn-
arformannsstólinn í lok nóvember
eftir kaup þeirra Björgólfs Guð-
mundssonar á West Ham. „Mikil og
skemmtileg vinna.“
Verkefnin hafa ekki öll verið auð-
veld en á fyrstu vikunum sagði Egg-
ert bæði upp framkvæmdastjóra fé-
lagsins, Paul Aldridge, og
knattspyrnustjóranum, Alan Pardew.
„Þetta voru ekki auðveld mál en
ganga þurfti í þau. Það var ekki eftir
neinu að bíða. Aldridge var búinn að
starfa hér í tíu ár og í fyrstu reiknaði
ég með að hann yrði áfram. Síðan
kom í ljós að hann var alltof nátengd-
ur hinum aðilanum sem barðist við
mig um yfirtökuna, þannig að hann
var búinn að missa tiltraust lyk-
ilmanna hér innanhúss. Það var því
öllum fyrir bestu að hann færi.“
Ekki í nægilega góðri þjálfun
Eggert segir það heldur ekki hafa
verið skemmtilegt að láta Pardew
taka pokann sinn en hjá því hafi ekki
verið komist. „Eftir á hefur komið á
daginn að meinsemdin var miklu
meiri en okkur óraði fyrir í fyrstu.
Það er ekki ástæða til að fjalla um
þau vandamál opinberlega en lyk-
ilatriðið er að ástandið í búningsklef-
anum var ekki í lagi, þar var búið að
byggjast upp vantraust milli leik-
manna og knattspyrnustjórans í
langan tíma. Á þann hnút var ekki
hægt að höggva.“
Eggert hefur á tilfinningunni að
leikmenn West Ham séu ekki í nægi-
lega góðri þjálfun sem bendi til þess
að undirbúningur liðsins fyrir tíma-
bilið hafi farið í handaskolum vegna
þeirra vandamála sem voru á ferð-
inni. „Þetta er vitaskuld óviðunandi.“
West Ham vann sér sæti í úrvals-
deildinni á ný vorið 2005 og átti góðu
gengi að fagna á liðinni leiktíð. Hafn-
aði í 9. sæti og tapaði úrslitaleiknum
um bikarinn í vítaspyrnukeppni gegn
Liverpool. „Við erum með mjög ungt
lið sem náði ótrúlegum árangri í
fyrra. Nú hefur hins vegar blásið á
móti og þá brotna þessir ungu leik-
menn. Þess vegna leggjum við höf-
uðáherslu á að fá til liðs við okkur
eldri og reyndari leikmenn núna í
janúarglugganum, eldhuga sem geta
drifið ungu strákana áfram með sér á
vellinum. Við höfum þegar nælt í tvo,
Nigel Quashie og Luis Boa Morte, og
vinnum að því myrkranna á milli að fá
fleiri. Óskastaðan væri að ná í þrjá til
fjóra í viðbót.“
Daginn eftir viðtalið gekk West
Ham frá kaupunum á miðverðinum
Calum Davenport frá Tottenham en
það var nafnið sem bar hvað oftast á
góma þennan morgun í samtölum
Eggerts við Duxbury. Lucas Neill,
varnarmaður Blackburn, er greini-
lega ofarlega á innkaupalistanum og
líklega verður gengið frá þeim við-
skiptum í dag, laugardag. Lauren,
bakvörður Arsenal, sem var inni í
myndinni, valdi Portsmouth og Egg-
erti þykir verðmiðinn á Matthew Up-
son, miðverði Birmingham, of hár. Í
tvígang þennan morgun er Eggert í
símasambandi við ritara stjórnarfor-
manns Sevilla á Spáni vegna hugs-
anlegrar lántöku á sóknarmanninum
Kepa Blanco. Kolleginn er í bæði
skiptin vant við látinn en Eggert slær
á létta strengi við ritarann. „Heyrðu,
þú verður að fara að senda mér mynd
af þér. Við erum búin að tala svo oft
saman að ég þarf að fara að sjá
hvernig þú lítur út.“ Á hinum enda
línunnar heyri ég ritarann skella upp
úr. Einn Íslendingur hefur verið inni í
myndinni á síðustu dögum. „Við
reyndum að fá Hermann Hreiðarsson
frá Charlton en svarið var stutt og
laggott: Nei!“
Herráðið hittist reglulega
Herráðið, eins og Eggert kallar
það, hittist á hverjum morgni á Up-
ton Park en það skipa auk stjórn-
arformannsins téður Duxbury og nýi
knattspyrnustjórinn, Alan Curbis-
hley. „Við vinnum mjög náið saman.
Hér leggjum við á ráðin en förum svo
hver í sína áttina og reynum að gera
allt sem í okkar valdi stendur til að ná
í leikmenn.“
Fleiri félög en West Ham eru á út-
opnu í janúarglugganum, einkum þau
sem eru í fallbaráttunni. „Vandinn við
þennan stutta tíma sem opið er fyrir
kaup og sölu á leikmönnum á miðju
tímabili er að félögin vilja helst ekki
selja nokkurn mann fyrr en þau eru
búin að fá aðra í staðinn. Það gerir
þetta svo erfitt. Á sumrin er tíminn
rýmri og þá eru menn afslappaðri.
Svo eru mörg félög treg að láta okkur
hafa leikmenn enda þótt þeir séu til
sölu, því þau vilja ekki að við styrkj-
um okkur. Þetta er mikið stress.“
Eggert segir að sumir leikmenn
séu heldur ekkert spenntir fyrir því
að koma til félags sem berst fyrir lífi
sínu í deildinni. „Enginn vill falla. Það
er ósköp eðlilegt.“
Eggert hafði ekki mikið álit á um-
boðsmönnum áður en hann flutti til
Englands. Það hefur ekki aukist.
„Það er ekki bara við félögin að etja,
það eru líka helvítis umboðsmenn-
irnir, afsakaðu orðbragðið. Þeir vaða
uppi og geta haft úrslitaáhrif á það
hvaða leikmenn maður nær í og
hverja ekki. Þetta er óþolandi og með
ólíkindum að þessir menn skuli vaða
svona uppi. Það þarf að taka á þessu
vandamáli.“
Reksturinn endurskipulagður
Enda þótt leikmannamál séu efst á
baugi þessa dagana er líka verið að
horfa á heildarmyndina hjá West
Ham. Eggert upplýsir að verið sé að
endurskipuleggja rekstur félagsins.
„West Ham er gott félag með frá-
bæra stuðningsmenn og á aðeins það
besta skilið. Þegar við skoðuðum fé-
lagið sáum við að möguleikarnir eru
miklir og það ætlum við að færa okk-
ur í nyt. Við munum byggja okkar lík-
an á félögum sem eru í fremstu röð í
Evrópu, Chelsea, Manchester United
og Barcelona. Metnaðurinn er mikill
og við stefnum að því að koma West
Ham í hæstu hæðir. Við vitum að
þetta tekur tíma en okkur liggur ekk-
ert á. Markmiðið er að komast inn í
Sumir fá sér hund, ég fékk
Eggert Magnússon hefur nú gegnt starfi stjórnarformanns West Ham
United í um tvo mánuði. Þeir hafa verið annasamir, ekki síst síðustu dagar,
enda reyna Eggert og félagar nú eftir fremsta megni að styrkja lið sitt fyrir
komandi átök í fallbaráttu ensku úrvalsdeildarinnar. Orri Páll Ormarsson
varði hluta úr degi á skrifstofu Eggerts á Upton Park í vikunni og ræddi við
stjórnarformanninn milli þess sem hann lagði á ráðin um leikmannakaup.
Morgunblaðið/Daniel Sambraus
Á tali Eggert hefur að undanförnu
lagt nótt við dag í leikmanna-
kaupum og þá er síminn þarfaþing.
Í HNOTSKURN
»Eggert Magnússon stefnirað því að koma West Ham
United í hóp bestu liða Eng-
lands og í Meistaradeild Evr-
ópu innan fimm ára.
»Áform eru um að flytja ánýjan 60.000 sæta leikvang
á næstu árum og efla mark-
aðsstarf félagsins.
»Eggert segir strembið aðkaupa leikmenn í jan-
úarglugganum ekki síst þegar
liðið stendur í fallbaráttu.
A
lan Curbishley, knatt-
spyrnustjóri West Ham
United, situr í sófanum
hjá Eggerti Magn-
ússyni stjórnarfor-
manni þegar ég dett inn úr dyrunum
eftir hádegismat. Ég hef verið eins
og grár köttur á skrifstofunni allan
morguninn en þá hafði Curbishley
öðrum hnöppum að hneppa á æf-
ingasvæðinu. Eggert kynnir okkur
og gerir knattspyrnustjóranum
grein fyrir heimsókn minni. Að því
búnu stendur Curbishley upp og
gerir sig líklegan til að yfirgefa
skrifstofuna. „Hvert ert þú að fara,
lagsi? Blaðamaðurinn ætlar að taka
viðtal við þig,“ kallar Eggert undr-
andi á eftir sínum manni. „Nú, ætl-
arðu að tala við mig?“ spyr Curbis-
hley vandræðalegur. „Ég hélt þú
ætlaðir að tala við Eggert.“ Menn
hlæja dátt að þessum misskilningi.
Eggert víkur af velli.
Þá tekur alvaran við, enda ekkert
kómískt við stöðu West Ham United
sem er í þriðja
neðsta sæti úr-
valsdeildarinnar.
„Það er líklega
ekki hægt að
taka við liði í fall-
baráttu á verri
tíma en tveimur
vikum áður en
félagsskipta-
glugginn er opn-
aður,“ byrjar
Curbishley alvar-
legur í bragði.
„En það góða við
þetta er að ég er
tekinn við knatt-
spyrnustjórastarfinu hjá félagi sem
trúir því statt og stöðugt að allt fari
vel að lokum. Stjórnarformaðurinn
má ekki heyra á annað minnst og er
reiðubúinn að gera allt sem í hans
valdi stendur til að styðja mig og lið-
ið í þessari baráttu.“
Curbishley henti sér beint út í
djúpu laugina, hefur stýrt liðinu í sjö
leikjum á fjórum vikum en leikið er
stíft í Englandi yfir jólin. „Þetta er
ekki eins og best verður á kosið.
Vegna leikjaálags og nauðsynlegrar
hvíldar leikmanna milli leikja höfum
við lítið sem ekkert getað æft allan
þennan tíma, þannig að ég hef haft
takmarkað tækifæri til að koma
mínum áherslum á framfæri. Haf-
andi sagt það þá gerði ég mér alltaf
fulla grein fyrir því að þetta starf
yrði erfitt.“
Curbishley byrjaði með látum
með sigri á toppliði deildarinnar,
Manchester United, en er ósáttur við
gang mála síðan. „Við höfum ekki
nælt í eins mörg stig og við hefðum
þurft. Sérstaklega var sárt að fá
bara tvö stig út úr leikjunum tveim-
ur gegn Fulham þegar við áttum að
fá sex. Það hefði þýtt að við værum í
fjórða neðsta sæti en ekki þriðja og
það hefði skipt máli upp á það að fá
öfluga leikmenn til félagsins.“
West Ham hefur eigi að síður far-
ið mikinn á leikmannamarkaði að
undanförnu og Curbishley hefur
verið vakinn og sofinn yfir því verk-
efni líka. „Mér er ljóst núna hvílíkur
kraftur er í Eggerti. Maðurinn er
ótrúlegur orkubolti,“ segir hann og
skellir upp úr. „Hann er ekkert að
hanga yfir hlutunum.“
Curbishley segir forsendur fyrir
leikmannakaupum hafa breyst mik-
ið frá áramótum en þeir Eggert róa
nú öllum árum að því að krækja í
sterka miðverði. „Það var ekki for-
gangsverkefni í fyrstu en eftir að
bæði James Collins og Danny Gabbi-
don meiddust og verða frá í nokkrar
vikur urðum við að endurmeta stöð-
una. Anton Ferdinand hefur líka átt
við meiðsl að stríða, þannig að okkur
bráðvantar miðvörð.“
Hann skilaði sér í hús daginn eftir
í formi Calums Davenports.
Curbishley er heillaður af fram-
tíðarsýn Eggerts Magnússonar sem
stefnir að því að koma West Ham í
fremstu röð í enskri knattspyrnu
innan fimm ára. „Metnaðurinn er
svo sannarlega fyrir hendi og það
var tími til kominn að stjórnendur
West Ham United færu að hugsa
með þessum hætti.“
Aðspurður hvort hann hafi trú á
því að þetta takist svarar hann af-
dráttarlaust játandi. „Þetta er hægt
en það mun kosta mikla vinnu. En
undirstaðan er fyrir hendi, stuðn-
ingsmenn okkar eru fjölmennur
hópur og nú þurfum við á þeim að
halda. Við vitum öll að við erum með
risa í höndunum, sumir myndu segja
sofandi risa, en nú er tímabært að
hann fari á fætur.“
Fyrsta skrefið, að áliti Curbis-
hleys, er að láta verkin tala á vell-
inum og forðast fall í vor. „Ef það
tekst verðum við stórlið á komandi
árum og ef það tekst ekki verðum
við samt stórlið. Það mun bara taka
aðeins lengri tíma. Auðvitað vill eng-
inn falla en það verður enginn
heimsendir. West Ham er samt of
stórt félag til að leika í næstefstu
deild.“
Þegar Curbishley er beðinn að út-
skýra muninn á gengi West Ham nú
og í fyrra segir
hann að leik-
mannahópurinn
hafi breyst lítið
sem ekkert.
Samt sé þetta
ekki sama liðið.
„Það helgast af
meiðslum. Dean
Ashton gekk úr
skaftinu í haust.
Það var mikill
skaði en hann
væri án efa í
enska landsliðs-
hópnum núna.
Ferdinand, Coll-
ins og Gabbidon hafa líka verið mik-
ið frá, eins Matthew Etherington.
Þannig að þetta er ekki sama liðið. Á
síðustu leiktíð gengu menn upp til
hópa heilir til skógar og allt lék í
lyndi. Hrynjandin var góð og liðið á
sigurbraut. Fyrir vikið var sjálfs-
traustið í hámarki ólíkt því sem við
erum að horfa upp á núna.“
Curbishley segir dæmin sanna að
stutt sé milli hláturs og gráts í ensku
úrvalsdeildinni og lið sem naumlega
sleppi við fall eitt árið geti náð
hæstu hæðum það næsta. „Þess
vegna er svo mikilvægt að við ljúk-
um tímabilinu í fjórða eða fimmta
neðsta sæti í vor. Meira fer ég ekki
fram á. Þá getum við æft vel næsta
sumar, byggt okkur upp og styrkt
hópinn með nýjum leikmönnum. Þá
erum við til alls líklegir.“
Ekki þarf að fjölyrða um þá leik-
menn sem West Ham hefur misst á
undanförnum árum. Eina leiðin til
að koma í veg fyrir þetta er að mati
Curbishleys að ná Meistaradeild-
arsæti. „Einu félögin sem ekki þurfa
að selja sína verðmætustu leikmenn
eru þau sem eru í fjórum efstu sæt-
unum. Og þau eru ekki einu sinni
óhult. Minnstu munaði að Liverpool
yrði „lið sem selur“ fyrir tveimur ár-
um þegar Chelsea bar víurnar í Ste-
ven Gerrard.“
Curbishley segir samband þeirra
Eggerts gjörólíkt sambandi hans við
Richard Murray stjórnarformann
Charlton. „Ég var í fimmtán ár hjá
Charlton með sama stjórnarfor-
manninum. Við ólumst upp saman,
ef svo má að orði komast, og komum
hvor öðrum til mennta. Eggert hitti
ég fyrst fyrir fjórum vikum. Það var
hringt í mig og ég spurður hvort ég
hefði áhuga á starfi knattspyrnu-
stjóra West Ham. Þetta var eins og
að fara á blint stefnumót. En West
Ham er mitt félag, hér hóf ég minn
knattspyrnuferil, og þó ég væri von-
svikinn fyrir hönd Alans Pardews,
sem ég keypti fyrir fimmtán árum til
Charlton, þá hikaði ég ekki við að slá
til,“ segir Curbishley.
Knattspyrnustjórinn segir sam-
starfið við Eggert leggjast vel í sig
en brýnt sé fyrir þann síðarnefnda
að sýna stuðningsmönnum West
Ham að hann beri hag félagsins fyr-
ir brjósti. „Það er hann að gera með
þessum leikmannakaupum núna og
það þarf enginn að efast um að hann
vill það besta fyrir West Ham. Von-
andi getum við fært honum það.“
Stjórinn Alan Curbishley ásamt
Anton Ferdinand miðverði.
Reuters