Morgunblaðið - 03.05.2007, Side 43

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. MAÍ 2007 43
Tónlistarmaðurinn VilhelmAnton Jónsson var nýbúinnað koma græjunum sínum
fyrir inná Café Rosenberg við
Lækjargötu upp úr hádeginu á
síðasta vetrardag og hlakkaði til
troða þar upp um kvöldið ásamt
félögum sínum. Hann skrapp frá
en þegar hann sneri aftur blasti
við að ekkert yrði af tónleikunum.
Og engum öðrum í bráð. Síðasti
vetrardagur var dagurinn sem
hjarta Reykjavíkur brann.
Sjálfur horfði ég á loga eyði-
leggingarinnar leika um þessi
gömlu hús í beinni útsendingu á
Netinu og fann fyrir sviða í hjart-
anu.
Svo kom borgarstjórinn í bún-
ingi slökkviliðsins og tók „nettan
Giuliani“, eins og einhver orðaði
það: Hér yrði endurreist í sömu
mynd. Og maður andaði léttar:
Jæja, þetta verður í lagi. Hér er
við völd gamli, góði Villi sem
finnur til og lætur hjartað ráða.
  
Það er engin borg með borgumsem ekki á sér hógvær mið-
bæjarmusteri í gömlum klass-
ískum (les: tímalausum) stíl, þar
sem veitingar, afslappað viðmót
og lifandi tónlist fallast í faðma.
Í Reykjavík hefur Café Rosen-
berg verið einstök vin í, ja, ég
segi ekki eyðimörkinni, en í fá-
breytileika tískusveiflanna. Sér-
staðan fólst ekki aðeins í húsa-
kynnum, uppfullum af virðingu
fyrir fortíðinni. Hún fólst ekki að-
eins í þeirri fjölbreyttu tónlist
sem listafólk fékk tækifæri til að
flytja og gestir að njóta. Hún fólst
ekki síst í hlýrri stemmningu sem
minnti á heimili skemmtilegrar
fjölskyldu.
Á Café Rosenberg þurfti enga
útkastara. Þar ríkti friður og vin-
arþel, húmor og frjálslynd sam-
ræða, tónlist og skemmtun sem
sótti jafnt í nýsköpun sem sögu-
legar rætur. Þar fengu gestir
veitingar í mat og drykk úr sálar-
eldhúsi vertsins.
Og Þórður Pálmason er ein-
stakur vert. Café Rosenberg var
nærvera hans, en einnig sameig-
inleg sköpun hans og starfsfólks
hans, listamannanna sem þar
komu fram og gestanna sem sóttu
staðinn, aftur og aftur og aftur.
Öllum leið vel á Rosenberg. Er-
lendir ferðamenn höfðu einatt orð
á því. Heimamenn voru farnir að
taka það sem gefið.
  
Íslenska orðið yfir vert er gest-gjafi. Þórður Pálmason á Ro-
senberg er gestgjafi í þess orðs
fyllstu merkingu. Hans stíll er að
gefa gestum sínum, gleðjast með
þeim frekar en græða á þeim.
Slíkt verðmætamat er ekki reglan
í nútímabissniss.
Ég náði einu sinni viðtali við
Þórð Pálmason fyrir Tímarit
Morgunblaðsins. Jafnan þegar fal-
ast er eftir viðtölum við fólk sem
selur vörur og/eða þjónustu af
einhverju tagi þarf ekki að ganga
á eftir því. En Doddi var tregur,
þótt hann gæfi sig á endanum.
Hann vildi ekki of mikla auglýs-
ingu. „Það er ekkert aðalatriði á
Café Rosenberg að staðurinn sé
fullur,“ sagði hann. „Aðalatriðið
fyrir mig er falleg stemmning og
ánægðir gestir. Ég hugsa ekkert
um markaðssetningu eða stór-
gróða, enda verður hann aldrei.“
Í þessum anda var Café Rosen-
berg yfirleitt smekkfullt.
  
Þegar eldarnir höfðu veriðslökktir í hjarta Reykjavíkur
bárust fregnir um að borgaryf-
irvöld væru komin úr slökkviliðs-
búningnum. „Fjárfestar og bygg-
ingaverktakar“ væru farnir að
sýna áhuga á svæðinu og ekki
ætti að leyfa skemmtanahald þar
á ný. Ef rétt er, sem vonandi er
ekki, skýtur hér skökku við. Mið-
borgir eru vettvangur menning-
ar- og skemmtanalífs. Þannig á
það að vera. En það er ekki sama
hvernig skemmtistaðir eru hvar.
Gamalt miðbæjarhjarta slær ekki
í takt við púmmpúmm-tískudiskó
sem heldur að leiðin að gestum
sínum sé sú að henda innrétt-
ingum með reglulegu millibili.
Hjartalag þess er hlýtt og mann-
eskjulegt og slær af ást á fátæk-
legri sögu.
Á bráðskemmtilegum baráttu-
tónleikum um helgina fyrir end-
urreisn Café Rosenberg flutti Vil-
helm Anton Jónsson brot af þeim
tónleikum sem brunnu upp síð-
asta vetrardag. Hann og fjöldi
annarra afburða listamanna
sýndu í verki hversu þýðing-
armikil starfsemi þessa stóra litla
kaffihúss var. Ekki verður öðru
trúað en yfirvöld standi með sjálf-
um sér og geri borgarbúum kleift
að finna sem fyrst hjartslátt mið-
bæjarins á ný. Hann finnst ekki í
reiknivélum fjármagnsins. Hann
finnst í endurreisn Café Rosen-
berg.
Tölum um ekki um það í fortíð.
Café Rosenberg getur ekki heyrt
sögunni til, nema sem vitn-
isburður, lifandi merkisberi
gömlu, góðu Reykjavíkur, til
framtíðar. Tónleikarnir sem ekki
fóru fram síðasta vetrardag eiga
að verða þeir fyrstu á nýju sumri
miðbæjarmusteris sem Reykjavík-
urborg getur verið stolt af.
Þegar hjartað brann
Morgunblaðið/Eggert
Naglbítur Vilhelm Anton var einn þeirra sem kom fram um síðustu helgi á
styrktartónleikunum Reisum Rósenberg.
AF LISTUM
Árni Þórarinsson
» Á Café Rosenbergþurfti enga
útkastara. Þar ríkti
friður og vinarþel,
húmor og frjálslynd
samræða, tónlist og
skemmtun sem sótti
jafnt í nýsköpun sem
sögulegar rætur.
ath@mb.is
Við bjóðum konur velkomnar í Iðusali Lækjargötu 2a, 4. hæð í dag,
3. maí kl. 18.00 til að ræða málefnin, hittast og hafa gaman.
Við munum blanda saman ráðstefnu og skemmtun, umræðum
og fjöri. Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir verður aðalræðumaður
og dúettinn ”Enn meira Val-Geir!” stígur á stokk.
Hvetjum ykkur til að mæta, það eru mörg spennandi verkefni
framundan sem við konur viljum takast á við.
Fundarstjóri:
Guðfinna S. Bjarnadóttir
2. sæti í Reykjavík norður
Framsaga:
Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir
Varaformaður Sjálfstæðisflokksins
Konur
Auður Eir Vilhjámsdóttir
prestur
Berglind Ásgeirsdóttir
sendiherra
Erla Ósk Ásgeirsdóttir
formaður Heimdallar
Hildur Dungal
forstjóri Útlendingastofnunar
Inga B. Árnadóttir
forseti tannlæknadeildar
Háskóla Íslands
Kristín Pétursdóttir
fjárfestir
Svafa Grönfeldt
rektor Háskólans í Reykjavík
Pallborðsumræður:
Konur, verið velkomnar og takið þátt í spennandi
umræðum og skemmtidagskrá í Iðusölum.
Nánari upplýsingar á
www.xd.is
Iðusalir 4. hæð, Lækjagötu 2a
í kvöld kl. 18:00-21:00
Komdu og hittu alla kvenframbjóðendur Sjálfstæðis-
flokksins í Reykjavík og SV-kjördæmi og segðu þeim
þína skoðun. Léttur pinnamatur í boði.