Morgunblaðið - 15.09.2007, Qupperneq 55
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 15. SEPTEMBER 2007 55
KÁNTRÝSVEITIN Klaufar virðist
bera nafn með rentu, að minnsta
kosti ef tekið er mið af lagavali sveit-
arinnar á geisladiskinum Hamingjan
er björt sem út kom hér á dögunum.
Þar hefur klaufalega til tekist að
mínum dómi, því hér er um að ræða
samsafn af gömlum lummum og út-
vötnuðum slögurum, sem glumið
hafa í eyrum landsmanna árum og
jafnvel áratugum saman. Fyrir
bragðið virkar þessi afurð Klauf-
anna fremur „þreytt“, svo ekki sé
sterkar að orði kveðið. Nú er í sjálfu
sér ekkert athugavert við það að
dusta rykið af gömlum vinsælum
lögum og koma þeim aftur í umferð,
en menn taka með því mikla áhættu,
sérstaklega ef viðkomandi lög hafa
notið alþýðuhylli um árabil. Í slíkum
tilvikum þurfa menn að bæta tals-
verðu við frumgerðina, en það hefur
Klaufum ekki tekist sem skyldi að
þessu sinni og ágætur hljóðfæra-
leikur og góður hljómur á diskinum í
heild, ná hér ekki að glæða þessa
tónlist lífi eða gera hana áhuga-
verða, því miður.
Sem dæmi um gamla slagara, sem
áður hafa komið út hér á landi með
valinkunnum flytjendum, má nefna
Karlmannsgrey í konuleit, með
Dúmbó og Steina, Búkalú með Stuð-
mönnum, Eitthvað undarlegt með
Ríó tríóinu, Fraulein með Rúnari
Júlíussyni og Útlaginn með Óðni
heitnum Valdimarssyni. Ekkert
þessara laga nær sannfærandi flugi í
flutningi Klaufanna og eru þau í öll-
um tilfellum áhugaverðari og áhrifa-
meiri í frumflutningi. Hér er ekki átt
við hljóðfæraleikinn sem slíkan held-
ur ríkir eitthvert allsherjar nátt-
úruleysi yfir þessu öllu saman. Þar
að auki hafa þessi lög verið spiluð
svo oft hér á landi að menn eru fyrir
löngu búnir að fá upp í kok af þeim.
Klaufarnir bæta litlu sem engu við
upprunalegu útgáfurnar og ef við
tökum Fraulein með Rúna Júl. sem
dæmi er munurinn sá að í flutningi
Rúna er lagið svo yndislega „corny“
að það fer í hring og verður
skemmtilega töff og heillandi. Í
flutningi Klaufanna verður þetta
hins vegar vandræðalegt og fremur
þreytandi á að hlusta og gildir það
raunar um fleiri lög á diskinum.
Þarna er líka að finna erlenda
slagara sem eru sama marki brennd-
ir og hinir, sem áður eru nefndir.
Þar er um að ræða samsafn af
þekktum amerískum kántrílögum,
nema að hér eru þeir með íslenskum
textum. Í þessum hópi má nefna hið
ódauðlega lag Willie Nelson, On The
Road Again, með texta eftir Braga
Bergmann undir heitinu Höldum
hringinn nú, Stand By Your Man eða
Stattu með mér, við nokkuð skond-
inn texta Hallgríms Helgasonar og
Top Of The World við texta eftir
sama höfund, sem hér ber heitið
Kalt á toppnum. Í sumum tilfellum
er um beinar þýðingar að ræða úr
frummálinu og má í því sambandi
nefna þýðingu Ómars Ragnarssonar
á textanum við Green, Green Grass
of Home í laginu Heimkoman: „Já,
þá vakna ég af værðardoða og við
mér blasir sjúkrastofa og það renn-
ur upp fyrir mér, já þetta var bara
draumur.“ Vissulega laglega kveðið
hjá Ómari, eins og víðar hjá öðrum
textahöfundum, en það er samt eitt-
hvað klaufalegt við allan þennan
pakka. Þetta er ekki sagt af illkvittni
og sum laganna á þessum diski gætu
eflaust svínvirkað á sveitaballi. En
þegar maður fer að hlusta á svona
tónlist heima í stofu fyllist maður
einhverju vonleysi og undrun yfir því
að menn skuli hafa látið sér detta í
hug að gefa þetta út á því herrans ári
2007. Það er nefnilega til svo mikið af
þrælflottum amerískum kántrílög-
um, sem ekki er enn búið að jaska út,
og hefðu Klaufar kosið að leita í þá
smiðju hefði afraksturinn eflaust
orðið mun áhugaverðari.
Klaufar fá þó prik fyrir viðleitni,
því það hefur greinilega verið lagt
talsvert í þessa útgáfu. Upplýs-
ingabæklingur er vel úr garði gerður
og samkvæmt honum hefur meðal
annars verið leitað fanga vestur til
Bandaríkjanna varðandi upptökur, í
Dark Horse recording studio í Nas-
hville, Tennessee. Þá bregður einnig
fyrir ágætum hljóðfæraleik og má í
því sambandi nefna Dan Dugmore á
stálgítar og Glen Duncan á 5
strengja banjó og fiðlu. Ennfremur
má gefa prik fyrir ágæta útfærslu
Klaufa á lögunum Á Sprengisandi og
Litla kvæðið um litlu hjónin og góð-
an hljóm á diskinum í heild. En betur
má ef duga skal og vonandi eiga
Klaufar eftir að verða ögn frumlegri
og litríkari í lagavali sínu á næsta
geisladiski.
Klaufalegt lagaval
TÓNLIST
Geisladiskur
Kántrísveitin Klaufar – Hamingjan er björt
Sveinn Guðjónsson
Á PLÖTUNNI
Óla Trausta eru
lög eftir Ólaf
Svein Trausta-
son við texta eft-
ir hann sjálfan
og Magnús Þór
Sigmundsson
ásamt ljóði eftir Davíð Stefánsson
frá Fagraskógi. Lögin eru flutt af
ýmsum þekktum tónlistarmönnum,
sem dæmi má nefna Pál Rósinkranz
og Edgar Smára Atlason.
Lögin eru nokkuð frambærileg.
Þau eru ágætlega samin, kannski
ekki sérlega flókin en nokkuð fín.
Textarnir eru margir hverjir afar
vandaðir – og þá sérstaklega
textar Magnúsar Þórs. Útsetning-
arnar eru hins vegar ekki upp á
marga fiska. Þær eru frekar
óspennandi og gera lítið fyrir lög-
in. Flutningurinn sjálfur er af-
skaplega vandaður en því miður
fær frumleiki lítið rými og því telst
platan ekki beint til tímamóta-
verka.
Engu að síður er hún fín fyrir
rétta áheyrendur; hún er hvers-
dagsleg og þægilega átakalaus.
Þægilega átakalaus
TÓNLIST
Geisladiskur
Óli Trausta – Óli Trausta
Helga Þórey Jónsdóttir
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/
S
ÍA
0
7
-1
0
7
3
NÝ ÍSLENSK DAGSKRÁRGERÐ Í SJÓNVARPINU – Á HVERJUM DEGI Í VETUR
SPAUGSTOFAN
Vinsælasti sjónvarpsþáttur á Íslandi.
Spaugstofan byrjar aftur eftir grínlaust sumar!
KL. 19.45 Í KVÖLD