Morgunblaðið - 02.04.2008, Blaðsíða 26

26 MIÐVIKUDAGUR 2. APRÍL 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Elsku Þóra systir.
Hversu heitt ég óska og trúi að
þjáningum þínum sé lokið, að sál þín
svífi í gleði og kærleika um óend-
anleika eilífðarinnar.
Ávallt mun ég hugsa til þín með
hlýju, eins og ég hef alltaf gert,
elsku systir mín.
Guð geymi þig, þinn bróðir,
Logi.
Þóra systir mín er látin. Eftir
langvarandi veikindi hefur hún nú
fundið frið. Við söknum hennar
Þóra U. Jónsdóttir
✝ Þóra U. Jóns-dóttir fæddist
á Landspít-
alanum í Reykja-
vík 17. janúar
1977. Hún lést á
heimili sínu laug-
ardaginn 22.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hennar
eru Unnur K.
Sveinsdóttir og
Jón Þór Karls-
son. Systkini
Þóru eru Hólm-
fríður Svav-
arsdóttir, f. 10.1. 1953, Svein-
björg Svavarsdóttir, f. 18. 5.
1954, Hlynur Svavarsson, f.
27.8. 1955, Þröstur Jónsson,
20.4. 1965, og Logi Unnarson
Jónsson, f. 15.5. 1973.
Sonur Þóru er Egill Þór Jó-
hannsson, f. 5. júlí 1996.
Útför Þóru fer fram frá Nes-
kirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 15.
óskaplega mikið.
Sem barn var Þóra
feimin og hlédræg.
Helst vildi hún vera
með nánustu fjölskyldu
sinni og bestu vinum. Þá
var hún eins og hún átti
að sér að vera, ljúf og
kát. Hún var oft
barnapía hjá mér og tók
upp á ýmsu skemmti-
legu með krökkunum
mínum. Tína ber í Heið-
mörk, fara niður að
tjörn og gefa öndunum.
Á vetrum farið á skíði í
Bláfjöll.
Þóra mín var einstakur námsmað-
ur og vildi alltaf gera allt betur en
vel. Frá unga aldri og fram á ung-
lingsár var hún líka í ballett og var
mjög efnileg. Svo dró ský fyrir sólu.
Þegar hún var 16 ára veiktist hún
mjög mikið og þessi veikindi voru
henni erfið. Sjá fallega, vel gefna og
hæfileikaríka unga konu veikjast er
þungbært. Þó komu margar góðar
stundir inn á milli. Ástin kom inn í líf
Þóru. Hún eignaðist lítinn dreng,
Egil Þór. Það var mjög kært með
þeim. Við uppeldi hans naut hún að-
stoðar móður sinnar og föður. Hún
var mjög stolt af þeim og syni sín-
um. En baráttan við veikindin var
hörð. Og þrátt fyrir allar framfarir
sem hafa orðið á þessu sviði dugðu
þær ekki til að lækna hana. Ný lyf
og nýjar aðferðir, allt kom fyrir ekki
og dag einn var Þóra farin. Við hefð-
um viljað hafa hana áfram hjá okkur
en svo átti ekki að vera. Þakka þér
samt, elsku Þóra mín, fyrir allar
skemmtilegu stundirnar sem við átt-
um saman. Hvíl í friði.
Elsku mamma og Jón Þór, guð
gefi ykkur styrk til að takast á við
sorgina.
Hólmfríður systir.
Svo lítil og smá
er leit ég fyrsta sinn
augun að sjá
skærbláum lit
sakleysi heimsins
sýndist þá augljóst
en verund er hverful
og hendingum háð.
(Júlíus Einar)
Við vorum við nám í öðru landi
þegar Þóra, litla systir og mágkona,
fæddist og sáum við hana fyrst
nokkurra mánaða gamla. Hún var
einstaklega fallegt barn með stór og
björt augu. Þegar við vorum komin
heim var Þóra litla fjögurra ára, en
dætur okkar, frænkur hennar, sex
ára og tveggja. Hún var hluti stór-
fjölskyldunnar og skiptust á
ánægjulegar og eftirminnilegar
samverustundir hjá okkur eða hjá
ömmu barnanna okkar – mömmu
Þóru og Jóni Þór pabba hennar.
Þóra var yndislegt barn, alltaf stillt
og prúð, eilítið feimin, undi hljóð í
leik, en flissaði því meira þegar full-
orðna bar að.
Framtíðin blasti við. Hún dafnaði,
óx og þroskaðist. Henni var svo
margt til lista lagt. Hæfileikarík og
framsækin ballerína, afar listræn,
samviskusöm í öllu og dugleg í skól-
anum. Hún fór snemma að sofa og
mjög snemma á fætur, full gleði,
orku og lífsþróttar. Hún upplifði
með okkur ilminn í Þórsmörk, sólina
og sjóinn í suðurhöfum.
Svo skipast veður skjótt.
Líf þessarar gullfallegu og
greindu stúlku breyttist á svo til
einni nóttu þegar hún veiktist 16 ára
gömul, þá nýlega komin í mennta-
skóla. Það sem áður hafði veitt gleði
varð nú þyrnum stráð. Við tók til-
finningaþrunginn rússíbani, þar sem
Þóra hóf leitina að sjálfri sér og vildi
svo gjarnan verða söm á ný. Sjúk-
dómurinn hafði alvarleg áhrif á
framtíðardraumana og markaði
djúp spor í sálarlífið – hennar eigið
og allra ástvina. En ekki voru allir
dagar eins. Þóra átti líka góðar
stundir og drengurinn hennar, Egill
Þór, veitti henni mikla gleði. Hún
vildi honum allt. Hann er gæfusam-
ur að eiga sína góðu ömmu og afa
sem umvefja hann, leiðbeina og
vernda.
Okkur þótti afar vænt um Þóru
sem barn, ungling og fullvaxna
stúlku. Við elskum minninguna um
allt það góða og jákvæða í fari henn-
ar. Við þekktum hana, óskir, þrár og
vonir. Hennar erfiðustu hugsanir
beindust að óljósri framtíðinni og
samanburði við vini sína í lífsbarátt-
unni. Við lærðum mikið af Þóru.
Hún hrósaði og þakkaði. Við lærðum
enn betur að meta lífið og það sem
er mikilvægast af öllu, heilsuna, um-
hyggjuna og kærleikann. Við minn-
umst hennar með söknuði og virð-
ingu.
Þóra sagði oft að lífið væri gjöf og
spurði gjarnan: Hvað svo? Egill Þór,
11 ára sonur Þóru, hefur misst allra
mest. Við skulum leggja okkur fram
um að gera gæfu hans sem mesta.
Hann er sú stóra gjöf sem Þóra
skildi eftir.
Sendum öðru frændfólki og ást-
vinum Þóru okkar hlýjustu hugsan-
ir.
Sveinbjörg Júlía (Böggý)
og Leifur Steinn.
Þegar svartur hrafn feigðarinnar
tilkynnti mér þá fregn, með kirkju-
klukku í krunkinu að þú værir kom-
in í sjöunda himin litla systir mín,
samgladdist ég stjörnunum, regn-
boganum, ásamt glitrandi morgun-
stjörnunni yfir því að sólargeislinn
okkar var loksins kominn á síðasta
áfangastað sinn innan um öll tindr-
andi stjörnuljósin á himnum. Góður
Guð geymi þig.
Hlynur Ómar
Þóra frænka okkar hefur kvatt
þennan heim. Í minningunni var
Þóra mjög glaðvært barn, hlátur-
mild og svolítið feimin. Hún var
mjög hæfileikarík á mörgum svið-
um, æfði lengi ballett og spilaði á pí-
anó. Margt var brallað í æsku og
mikið leikið í ýmsum leikjum. Hún
var mikill morgunhani og stundum
þegar við gistum saman var hún
komin á fætur um fimmleytið og
skildi ekkert í þessari leti í frænkum
sínum að vilja sofa lengur. Þóra var
mikið náttúrubarn og naut þess að
ferðast um landið. Menning og úti-
vist voru höfð að leiðarljósi í upp-
vexti Þóru og fengum við krakkarnir
í fjölskyldunni ósjaldan að fljóta með
í útilegur, skíðaferðir og leikhús.
Það eru minningar sem okkur þykir
vænt um og geymum í hjarta okkar.
Einnig er minnisstæð sólarlandaferð
stórfjölskyldunnar til Mallorca þar
sem leikið var í laugum og á strönd-
inni fram á kvöld. Þóra var listræn
og gerði marga fallega hluti og
myndir sem minna á sköpunargáfu
hennar. Einnig orti hún mörg
áhrifamikil ljóð og fékkst við skrift-
ir. Á þrítugsafmæli Þóru nutum við
gestrisni hennar og áttum góða
stund saman á heimili hennar. Oft
hittumst við á kaffihúsum bæjarins
og ræddum líðandi stund. Þóra hafði
mikinn áhuga á heimspeki og and-
legum málefnum, oft urðu fjörugar
umræður, enda hafði hún skemmti-
lega sýn á heiminn. Því miður settu
andleg veikindi svip á síðari hluta
ævi Þóru sem drógu svo úr henni
lífskraftinn. Eftir lifa margar minn-
ingar, samtöl og samverustundir
sem hægt er að ylja sér við. Hvíl í
friði elskulega frænka.
Sólu særinn skýlir,
síðust rönd er byrgð,
hýrt á öllu hvílir
heiðrík aftankyrrð.
Ský með skrúða ljósum
skreyta vesturátt,
glitra gulli og rósum,
glampar hafið blátt.
Stillt með ströndum öllum
stafar vog og sund,
friður er á fjöllum,
friður er á grund;
heyrist fuglkvak hinzta,
hljótt er allt og rótt,
hvíl nú hug minn innsta,
himnesk sumarnótt!
(Steingrímur Thorsteinsson)
Elsku Egill Þór, Unnur amma,
Jón Þór, Logi og aðrir ástvinir, guð
gefi ykkur styrk á erfiðum tímum.
Unnur Mjöll og Elfa Dögg.
Ég ætla að skrifa nokkur orð til
þín Þóra mín. Ég fékk upphringingu
á páskadag frá mömmu þinni um að
þú værir dáin. Ég brast í grát því
það er rúmt eitt ár síðan hann Jói
minn dó og það var á þrítugsafmæl-
isdaginn þinn. Svo nú eruð þið bæði
komin á annan stað. Þið áttuð saman
soninn Egil Þór sem er yndislegur
og hefur það besta frá ykkur báðum.
Við áttum kannski ekki svo margar
stundir saman en þær voru góðar og
við náðum vel saman, gátum talað
um allt milli himins og jarðar. Þú
varst svo hæfileikarík. Ég man þeg-
ar þið Egill Þór komuð til mín í
fyrrasumar og þú sagðir að það væri
svo gott að heimsækja mig. Það
gladdi mig svo mikið. Minning þín
lifir í hjörtum okkar.
Staldraðu við
eitt augnablik
og líttu um öxl.
Taktu svo reynslu þína
allt það neikvæða og sára
sem yfir þig hefur gengið
og allt hið ljúfa og jákvæða
sem þú hefur upplifað.
Settu það síðan í pott minninganna
hrærðu vel í,
við rétt hitastig
og útkoman verður
gegnheilar gullslegnar demants-perlur
sem ekkert fær afmáð eða eytt.
Perlur sem gera þig að veðraðri
og þroskaðri manneskju
sem kölluð er til þessa hlutverks
að miðla í umhverfinu
og til komandi kynslóða.
Slípaðar, óafmáanlegar,
fallegar og dýrmætar
demants-perlur
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Elsku Egill Þór, Unnur amma,
Jón Þór afi, systkini og aðrir að-
standendur, megi Guð styrkja ykkur
á þessum erfiðu tímum. Hvíl í friði.
Alfa Malmquist.
Elsku vinkona. Nú ertu komin á
betri stað þar sem englarnir vaka yf-
ir þér. Þú fórst þínar eigin leiðir í líf-
inu og við minnumst þín sem frum-
legrar og listrænnar manneskju sem
mátti ekkert aumt sjá. Lífið getur
verið erfitt og stundum þarf að berj-
ast fyrir því á einn eða annan hátt.
Við biðjum fyrir syni þínum og fjöl-
skyldu á þessari erfiðu stundu.
Megi Guð geyma þig og leiða þig
inn í ljósið og friðinn.
Sandra og Linda.
Ég vil minnast Þóru Jónsdóttur
sem var góð, greind og falleg mann-
eskja.
Ég minnist hennar með þakklæti
fyrir góð kynni og ýmis heilræði.
Þóra heiðraði Skagafjörðinn af og til
með nærveru sinni. Hún átti frá
æsku tengsl í skagfirskar sveitir og
var búsett á Sauðárkróki um
skamma hríð og æ síðan birtist hún í
heimsóknum endrum og eins.
Ýmis mál voru þá rædd yfir kaffi-
bollum, s.s. trúmál, heilsufar og fal-
legi drengurinn hennar sem henni
✝
Ástkær bróðir okkar, fósturbróðir og mágur,
ÞORSTEINN SÆVAR JÓNSSON,
Hátúni 12 R,
Sjálfsbjargarheimilinu,
lést á heimili sínu að morgni páskadags 23. mars.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Sigrún Jónsdóttir, Pétur Ingason,
Ólafía K. Jónsdóttir, Sigurður Sigurðsson,
Pétur Einarsson, Ragnheiður Jónsdóttir.
✝
Faðir minn, tengdafaðir og afi,
VALDIMAR GUÐLAUGSSON,
Sandbrekku,
Fáskrúðsfirði,
lést miðvikudaginn 26. mars.
Útförin fer fram frá Fáskrúðsfjarðarkirkju
föstudaginn 4. apríl kl. 14.00.
Elín Agnes, Kristján Helgi
og synir.
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar og afi,
SVEINN HJÁLMARSSON
skipsstjóri,
Arnarsíðu 8e,
Akureyri,
lést 30. mars á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri.
Guðrún Jónsdóttir,
Auður Úa, Þóra Ýr og Hildur Ey Sveinsdætur,
Gunnar Ögri afastrákur.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
BÓEL SIGURGEIRSDÓTTIR,
Hávegi 9,
Kópavogi,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Sóltúni mánudaginn
31. mars.
Útförin auglýst síðar.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á deild 1-E á Sóltúni.
Hermann Kristinsson,
Sigurlín Hermannsdóttir, Ingólfur Sigurjónsson,
Rúnar Þór Hermannsson,
Kristbjörg Hermannsdóttir,
Ásta S. Karlsdóttir,
ömmubörn og langömmubörn.
✝
Elskulegur eiginmaður og vinur, faðir, tengdafaðir
og afi,
GUNNAR ÖRN GUNNARSSON,
myndlistarmaður,
Kambi,
Holtum,
lést að kvöldi föstudagsins 28. mars á gjörgæslu-
deild Landspítalans við Hringbraut.
Þórdís Ingólfsdóttir,
Sigríður Gunnarsdóttir, Rúnar V. Þórmundsson,
Vilhjálmur Jón Gunnarsson,
Gunnar Guðsteinn Gunnarsson, Hafdís Sigurjónsdóttir,
Rósalind María Gunnarsdóttir,
María Björk Gunnarsdóttir, Rasmus W. Johansen,
Snæbjörg Guðmunda Gunnarsdóttir
og barnabörn.