Skinfaxi - 01.05.1916, Page 1
íþróttaskóli.
Fyrir nokkru var hér í blaðinu getið um
íþróttaskólann í Reims. Það var gert í
þeim tilgangi að vekja eftirtekt islenskra
unglinga á því, hvernig aðrar þjóðir fara
að, er þær vilja koma íþróttaiðkunum í
gott horf.
Iþróttir hljóta jafnan að verða einn að-
alþáttur í starfi ungmennafélaganna, af því
að í æskumönnunum, körlum og konum
er lífsfjörið svo mikið, að það heimtar slík
viðfangsefni. En af því að áhuginn er
■misjafn, og kringumstæðurnar einnig, þá
geta ekki allir komist jafnlangt. Hér
mundi eiga við tvennskonar fyrirkomulag.
Fyrst stutt námsskeið og farkensla í íþrótt-
um, nokkuð svipuð og nú er farið að
,tiðkast i ungm.fél. Þetta skipulag er ódýrt,
eyðir litlum tíma og gerir samt allmikið
gagn. En það er þó ekki nægilegt.
Það þarf að vera til í landinu stofnun,
þar sem áhugasamir unglingar, karlar og
konur, 'geta fengið tækifæri til að læra
allar þær iþróttir, sem hér má æfa, veru-
lega vel. Það þarf í stuttu máli að stofna
hér lítinn eo góðan íþróttaskóla, lagaðan
eftir bestu erlendum fyrirmyndum og is-
lenskum staðháttum. Og það ætti að
vera ungmennafélögunum metnaðarmál að
koma þessu í framkvæmd og sjá um, að
það yrði til verulegra þjóðþrifa.
Setjum svo að til þess kæmi áður en
langt líði að slíkri stofnun yrði komið á
fót, þá yrði hún að vera á þeim stað, þar
sem náttúruskilyrðin eru hentug til fjöl-
breyttra iþróttaiðkana. Þar þarf að vera
hreinviðri, litlar úrkomur, mikið sólskin,
isar stöðugir, snjór, autt vatn um vetur
til róðra, og lielst bæði heitt og kalt vatn
til sundæfinga. A. m. k. á einum stað á
íslandi eru öll þessi skilyrði sameinuð, og
ef til vill víðar. Skólinn þyrfti að standa
í 9—10 mán. (alt árið nema heyannatimann)
og skift um lærisveina árlega. Tæplega
væri þörf að hafa skólann stærri en svo,
að 10—15 nemendur væru þar í einu og
einn kennari. Það mun varla til of mik-
ils ætlast, að innan fárra ára verði íþrótta-
áhuginn hér á landi orðinn svo mikill, að
af hverjum 100 upprennandi Islendingum
verði einn, sem er fús að verja einu
ári af æfinni til líkamsmentunar, til að
nema rétt og æfa allar helstu úti-íþróttir,
sem hægt er að iðka hér á landi, (sund,
glímur, róður, hlaup, stökk, köst, skauta-
og skíðaferðir, knattleiki, bogfimi).
Með þessu móti, og líklega með engum
öðrum úrræðum getum við komið íþrótta-
iðkunum unglinganna í verulega gott horf.
Og eigum við að horfa í kostuaðinn?
Er það of dýrt fyrir þjóðina að leggja til
hús handa 15 nemendum og árskaup
handa einum starfsmanni til þess að ís-
lenskir æskumenn geti mannast líkamlega
eins og best gerist með öðrum þjóðum ?
Gjalddagi Skinfaxa er 1. júlí.