Skinfaxi - 01.09.1928, Blaðsíða 14

78
SKINFAXI
fullljóst um ferðina, eða viðdvöl þar. Samkoman varð
þó að sögn til bestu skemtunar. Var gestunum flutt þar
kvæði ræður haldnar og söngvar sungnir.
Frá Seyðisfirði lagði Mira á hafið heimleiðis, og kom
til Færeyja á laugardag. Var svo til stilt að vera þar á
Ólafsvöku-hátíð með Færeyingum. Tóku Færeyingar
Norðmönnum hið besta er þeir máttu. Færeysk flögg
og dönsk blöktu við landganginn. — En fyrnum þótti
gegna að norsk flögg tvö voru vafin að stöngum og
negld við. Var það gert að fyrirskipan danska stjórn-
andans í Færeyjum. Köld kveðja í Norðmanna garð og
fávísleg ráðstöfun, svo að undrum sætir. Til saman-
burðar er vert að geta, að í Leirvík á Hjaltlandí er sagt,
að norski fáninn væri dreginn upp á ráðhúsinu sjálíu.
Er beim kom til Björgvinar sendu þeir Norrönafé-
lagar kveðjuskeyti í livern stað er þeir höfðu heimsótt.
„Norrönafelaget“, sem stofnaði til fararinnar, eins og
áður er tjáð, hefir það að markrniði, að efla þjóðrækni
og samvinnu meðal norskættaðra þjóða, bygða á forn-
norrænni menningu. Voru velflestir ferðamanna áhang-
endur þessa félagsskapar og að öðru leyti brautryðj-
endur og forystumenn norskra ungmennafélaga, málfé-
laga og hverskonar l>jóðrækilegrar og dáðríkrar starf-
semi til blessunar fyrir þjóð sína og ættjörð. Höfum
við íslendingar mikið af þeim að læra, og margt gott
að gjalda. Og eins og blað eitt hér á landi hefir rétti-
lega orðað voru „meöal þeirra sem á Miru komu flestir
þeir inenn norskir, sem íslendingum eru vinveittir. En
hitt er og vist, að vér eigum marga fleiri vini meðal
frænda vorra í Norvegi.“
Norsk blöð um endilangan Norveg, liafa flutt marg-
ar og miklar frásagnir um förina, full hinna allra lof-
samlegustu ummæla.
Þannig hefir einn af þeim ágætu rnönnum skrifað
(í „Bergens Tidende") setningar þær er á eftir fara
— á landsmálinu norska — sem íslendingum er ekki
ofætlun að skilja: