Skinfaxi - 01.09.1928, Blaðsíða 8

*72
SKINFAXI
Okkur hefir til hugar komið, að U. M. F. efni til
skrúðgöngu á Þingvöllum, á þann hátt, að í broddi
fylkingar sé borinn ísler.ski fáninn og eftir honum gangi
lúðrasveit. Þá komi U. M. F. hvers fjórðungs í sérstök-
um fylkingum, og sé hver fylking fjórsett. Fyrir hverri
fylkingu sé borinn fáni með landvætti viðkomandi fjórð-
ungs. En í skrúðgöngunni allri séu aðeins karlar og
konur í þjóðbúningum. Með því einu móti getur skrúð-
gangan orðið fögur og tilkomumikil.
Eitt aðalatriðið í stefnuskrá ungmennafélaga er að
vernda og endurreisa alt það, sem þjóðlegt er, og get-
ur orðið til að efla og auka þjóðerniskend vora.
Á fyrsta sambandsþingi U. M. F. í. var það sam-
þykt, að taka upp aftur hinn forna þjóðbúning karla
(litklæðin), og var þá send áskorun til allra ungmenna-
félaga, sem í Sambandinu voru, um að gangast fyrir
framgangi þessa máls. Tuttugu árum seinna var þetta
aftur samþykt, og ítrekaðar áskoranirnar að þessu máli
yrði hrundið í framkvæmd fyrir 1930.
Það kann að vera gott að gjöra slíkar samþyktir á
tuttugu ára fresti, en þó myndi það engu síður sanna
áhuga ungmennafélaga fyrir aðalstefnumálum sínum út
á við, ef þeir tækju fastari tökum á samþyktuin sínum.
Til þess að skrúðgangan geti farið sæmilega úr hendi,
og orðið U. M. F. í. til gagns og sóma þarf almenna
þátttöku ungmennafélaga, svo mikla, að úr hverjum
fjórðungi komi minst þrjú hundruð manna.
En ef þetta á að takast, má ekki undir höfuð leggjast
að hefjast handa nú þegar og sína það nú, að ung-
mennaféiagar láta ekki sitja við orðin tóin.
Ungmennafélagar! Gætið þess, að ekki er nema rúmt
ár til stefnu.
Reykjavík 16. september 1928.
Þórsteinn Bjarnason. Tryggvi Magnússon.