Skinfaxi - 01.11.1930, Blaðsíða 23

SKINFAXI
183
á að gera þessar kröfur lil sjálfrar sín og annarra,
og víkja ekki frá þeim:
1. Að ferðcist aðeins d íslenzkum slcipum með
ströndum og milli landa, nema nauður reki
lil annars.
2. Að skifta við þær verzlanir einar, sem láta
íslenzk skip flytja vörur sínar.
Ungmennafélagar, þjóðræknir menn, liljóta að
standa einhuga um þessar kröfur. íslandi allt!
Héðan og handan.
íslenzk ull.
Ársframleiðsla af íslenzkri ull liggiir óseld, og fæst
enginn kaupandi. Þarf eigi að orðlengja, hvílíkur
hnekkir slíkt er landbúnaðinum. En í landinu eru
100 þúsundir búlca, sem klæðast þurfa, og veðrátta
slík, að hlýrra fata er þörf. Reynslan hefir sannað,
að verksmiðjurnar á Akureyri og Álafossi geta unn-
ið dúka, sem hver maður er fullsæmdur af, að hera
klæði úr. Þó eru fluttar inn ullarvörur fyrir tvær
miljónir króna árlega. Hér er öfugstreymi, sem er
þjóð og einstaklingum til skaða og skammar.
Skinfaxi.
Ráðgert er, að næsta hefti, og síðasta þessa árs, verði prent-
að í nóvember og sent út um land fyrir jól. Er i ráði að
hafa það svo vandað, sem kostur er. Ættu þá U. M. F. að
vera ósvikin á Skinfaxa þetta ár.