Skinfaxi - 01.11.1930, Blaðsíða 11

SIÍINFAXI
171
hver skemmtiatriði. Fer vel á, að blanda þeim inn á
milli alvarlegra umræðna og fyrirlestra. Þó mun alls
eigi ráðlegt, að blanda dansi innan um fundastörf.
Ef fundarstjóri finnur þreytumerki á fundi, eða um-
ræður gerast langdregnar, þá ætti liann a!ð livíla
fundarmenn á fjörugu lagi, kýmnisögu eða öðru
slíku.
Á fundum verður skemmtunum jafnan að vera svo
í hóf stillt, að hver fundur sem lieild heri meiri svip
hinna alvarlegu starfa. Og velja skal og vinna „al-
varlegu" störfin þannig, að þeim fylgi hrifning, og
þá gleði og gaman um leið. Keppa her að þvi, að eng-
inn hluti ungmennafélagsfundar skilji eftir óþægilega
endurminningu né eyði og tóm i minningasafni nokk-
urs góðs félaga.
Rétt er og sjálfsagt, að U. M. F. haldi einstöku sinn-
um skemmtifundi innan félags, þar sem eingöngu sé
skemmtun á boðstólum, en engin venjuleg fundar-
slörf. Ekki má þó gera of mikið að slíku, og sízt svo,
að meira heri á þeim fundum en hinum. Betra er, að
slikir fundir séu fáir og vel lil þeirra vandað, en að
þeir séu margir og fáhreyttir. Á það að vera ófrávíkj-
anleg krafa, að félaginu sé sómi að þeim.—
— Nú fer vetur í hönd, fundatimi og starfaskeið
ungmennafélaga. Yeturinn er skammur og líður óðar
en varir — verkin mörg, sem vinna þarf. Margt vilja-
stál deigt og þarf að hrýna svo að híti. Riður þvi á,
að nota stundina, meðan liún gefst.
Ef til vill geta framanskráðar bendingar komið
einhverju félagi að liði ■—■ orðið til þess, að gera
fundastarfið fjölhreyttara og frjórra.