Skinfaxi - 01.02.1959, Síða 28

28
SKINFAXI
ann, og annað á hún ekki. Hún mun aldrei
geta gleymt asnanum sínum!“
Alfífa frænka þóttist sjá, að nú væri
svo komið, að lienni mundi henta að þoka
sér nær þeim Menó og Sigdóru. Hún fór
að lofsyngja þá látnu, var hryggðin upp-
máluð. Með eigin liöndum hafði hún lilúð
að henni í kistunni og breitt sveitadúk úr
fínasta líni yfir ásjónuna á henni. Nei,
hún var ekki að segja frá þessu til þess
að minna á, hve birg hún væri af líni,
síður en svo. Hrærður í huga vék Menó
sér að nábýliskonu sinni, Angelu, sem sat
grafkyrr — eins og hún væri steingerv-
ingur:
„Hvers vegna situr þú þarna eins og
dæmd? Eftir hverju ertu að bíða? Þú verð-
ur þó líklega að láta flá asnann? Þá færðu
að minnsta kosti eitthvað fyrir húðina.“
Jrá álrifdofoL W W 3 i
Til kaupenda Skinfaxa.
Gerið svo vel að senda skrifstofunni sem
allra fyrst greiðslu og skilagrein fyrir ár-
ið 1958. Gleymið því ekki. Sendið þetta
strax og þið lesið þessa orðsendingu.
Yfirlit yfir skógræktarstörf.
Skrifstofuna vantar tilfinnanlega yfirlit
yfir skógræktarstörf ungmennafélaganna.
Stjórnir þeirra eru því beðnar þess mjög
eindregið, að gleyma ekki þeim mikla og
merka þætti starfseminnar, þegar þær
fylla út skýrslur sinar.
Ingólfur,
ungmennafélag Holtamanna, minntist
fimmtugsafmælis síns seint á liðnu
ári — eða hinn 13. desember s.l. Var
lialdið hóf mikið á Laugalandi. Þar voru
saman komnir gamlir og nýir félagsmenn
— og gestir þeirra úr sveitinni og utan
liennar. Formaður félagsins, Hermann
Sigurjónsson í Raftholíi, setti samkom-
una og hauð gesti velkomna. Hann gat
þess, að enn væru á lífi 11 af stofnend-
um félagsins, og hefði verið ákveðið að
gera þá að heiðursfélögum. Magnús Guð-
mundsson í Mykjunesi rakti starfsferil fé-
lagsins allt frá stofndegi, en stofnað var
það 2. ágúst 1908. Gamall Holtamaður,
Guðmundur Daníelsson rithöfundur, las
upp, og ýmsir af félögunum skemmtu með
upplestri, gamanvísnasöng og flutningi
gamanþátta. Þá var fluttur fjöldi af ræð-
um. Voru ræðumenn, aulc þeirra, sem áð-
ur hefur verið getið, Sigurður Greipsson
i Haukadal, Sigurjón Sigurðsson í Raft-
holti, Guðlaugur Jóhannsson kennari, Ste-
fán Jasonarson í Vorsabæ, Ölafur Guð-
mundsson í Hellatúni, Isak Eiríksson á
Rauðalæk og Einar Benediktsson frá Nefs-
holti. Félaginu bárust ýmsar gjafir, og
má þar nefna segulbandstæki frá göml-
um félögum og peningagjöf frá Guðmundi
Þorleifssyni á Þverlæk og ltonu hans; skal
verja fénu til kaupa á kvikmyndavél, —
og loks land undir skógrækt frá hjónun-
um í Nefsholti, Benedikt Guðjónssyni og
konu lians.
Félagið liefur margt starfað á þeim
fimmtíu árum, sem liðin eru frá stofnun
þess. Meðal annars hefur það starfrækt
hókasafn í sveitinni.