Skinfaxi - 01.08.1976, Blaðsíða 19

Framtíð
olympíuleikanna
Tæplega mun nokkur vinna til verð-
launa á olympíuleikum í framtíðinni
nema með beinum aðgerðum efna-
fræðinnar og læknisfræðinnar. Að
loknum síðustu olympíuleikum er mik-
ið um það ritað í erlend tímarit og
blöð að þessi þróun sé óstöðvandi.
Flestir eru þeirrar skoðunar að dagleg
þjálfun árum saman nægi ekki lengur
til að eiga von um verðlaun. Allt verð-
ur komið undir kraftaukandi pillum
og sprautum sem hindra þreytu, og
fullyrt er að flest allt afreksfólk á ol-
ympiuleikunum í Montréal hafi haft
slíka meðhöndlun. Margir segja að
keppnin sé einna hörðust milli mann-
anna í hvítu sloppunum, lækna og
sprautsérfræðinga, sem leitast stöðugt
við að finna og blanda efni sem séu
kraftaukandi og þreytuminnkandi og
finnist samt ekki við eftirlit óleyfi-
legra lyfja á stórmótum.
Þessi keppni hinna hvítklæddu í
skugganum kostar mikið fé enda eru
það fyrst og fremst íþróttastórveldin
sem komu henni á og halda henni upp.
Læknir svissneska olympíuliðsnis í
Montréal, dr. Bernhard Segesser, fékk
af tilvilj un að sj á skrá um lyfj anotkun
olympíumeistarans í kringlukasti, Mc-
Wilkins frá Bandaríkjunum, og hann
sagði að vikuskammtur hans af kraft-
aukandi lyfjum kostaði ekki minna en
115 þúsund krónur. Vesturþýski
hjartalæknirinn, dr. Wilder Hollman,
segir að þessi þróun hafi byrjað árið
1952 þegar sovétmenn tóku þátt í ol-
ympiuleikum í fyrsta sinn. Siðan hafi
læknar og lyfjafræðingar haldið kapp-
hlaupinu áfram í sívaxandi mæli.
MEIRA EN FÍLL GÆTI ÞOLAÐ
Kúluvarparar og lyftingamenn tóku
McWilkins frá Bandaríkjunum sigraði í
kringlukasti með 67,50 m. Sagt er að hann
gleypi meira af hormónalyfjum en fíll gæti
torgað.
SKINFAXI
19