Skinfaxi - 01.08.1976, Blaðsíða 13

Öðru máli gegndi um tröllkonuna Júlíönu
Semynova frá Sovétríkjunum. Hún er 217 sm
á hæð og bar að sjálfsögðu höfuð og herðar
yfir aðrar konur og flesta karlmenn.
stað í 5 km hlaupi og vera í farar-
broddi fyrsta hringinn, en koma svo
5 mínútum á eftir sigurvegaranum
í mark. Þetta vakti ekki litla athygli,
og margir veltu því fyrir sér hvort
Haiti-búar hefðu tekið sér fyrir hend-
ur að spotta allt keppniserfiðið með
þessum hætti, og svo mikið er víst að
Haiti var á allra vörum dagana sem
keppt var i þessum greinum.
OG ÍSLAND
Um þátttöku íslensks íþróttafólks á
olympíuleikunum að þessu sinni hefur
mikið verið rætt og ritað. Sumir hafa
látið þau orð falla að við ættum að
hætta olympíuþátttöku þar sem okkar
fólk sé alltaf aftarlega í röðinni.
Ekki skal tekið undir slíkt sjónarmið
hér. Við eigum að vera olympiuhug-
sjóninni trú og senda okkar besta
fólk til keppni á olympíuleikunum. En
við getum ekki vænst þess að okkar
fólk standi keppendum íþróttastór-
veldanna á sporði meðan styrkir til
virkrar íþróttastarfsem og afreks-
íþróttastarfsemi og afreksíþrótta eru
svo smánarlega lágir sem raun ber
vitni um hjá okkur.
Okkar fólk stóð sig heldur alls ekki
illa á olympíuleikunum. Einn þeirra
sótti meira að segja fram í fremstu
fylkingar atvinnumannanna. Það var
Guðmundur Sigurðsson sem varð í
7.—8. sæti i milliþungavigt i lyfting-
um. Árangur hans í tvíþrautinni (snör
un og jafnhendingu) er betri en ár-
angur sigurvegarans í þessum grein-
um 1956 og 1960, en á þeim tvennum
olympíuleikum hélt Vilhjálmur Ein-
arsson uppi nafni íslands með sem
mestum sóma. Þessi árangur Guð-
mundar nú sýnir að okkar fólki er líka
stöðugt að fara fram þrátt fyrir erf-
iðar aðstæður.
SKINFAXI
13