Skinfaxi - 01.12.1977, Qupperneq 19

undirbúningi og framkvæmd slíkrar
hátíðar sem landsmótið á Laugarvatni
’65 var, gleymi því.
Ég var ekki formaður aðalstjórnar
Breiðabliks nema eitt ár en starfaði
í frjálsíþróttadeild, i stjórn og sem
keppandi þar og hef raunar allt fram
á þennan dag verið ákaflega tengdur
þeirri starfsemi. Önnur félagsmál eru
náttúrlega ýmis, það er gamla sagan,
það hlaðast jafnan á sömu einstakl-
ingana störf í öllum þeim félögum
sem þeir eru í og sú félagsstarfsemi
sem ég tók mestan þátt í á þessum
árum önnur var í pólitískum félögum.
Ég hef verið starfandi meira eða
minna í félögum framsóknarmanna
alveg síðan ég fór að hugsa um þau
mál, þó má segja að þegar ég hóf störf
hjá UMFÍ 1970 þá sagði ég þar af mér
öllum trúnaðarstörfum, því ég gerði
mér alveg ljó.sa grein fyrir því að
starfið hjá UMFÍ myndi krefjast alls
sem ég gæti látið í té, en þetta er
kannski ekki eins auðvelt í fram-
kvæmd eins og að segja það og auð-
vitað klippir maður aldrei á öll bönd
í einu vettfangi. Það er líka þannig,
að ef maður er að berjast fyrir ein-
hverju í félagsmálum þá er leiðin oft
í gegnum stjórnmál eða stjórnmála-
flokka og ég var til dæmis eitt kjör-
tímabil varabæjarfulltrúi i Kópavogi
og hef alveg frá ’62 eða ’63 setið í ýms-
um nefndum á vegum bæjarins, eink-
um þó þeim nefndum sem hafa fjallað
um æskulýðs- og íþróttamál.
— Hver eru svo tildrög þess að þú
ræðst til UMFÍ?
— Það eru sjálfsagt margir sam-
verkandi þættir, ég býst við að þeir
Árangur skrif-
finnskunnar:
Ársskýrsian til-
búin til heft-
ingar.
forystumenn sem þá komu til starfa.
Hafsteinn Þorvaldsson og hans menn,
hafi kannast við mig sem íþrótta-
mann, nú ef til vill einnig sem for-
mann Breiðabliks sem þá var og er
enn stærsta ungmennafélag innan
UMFÍ og Breiðablik var í gifurlegum
uppgangi þá tíma sem ég starfaði þar
og þá voru gerðar, eða fullmótaðar
getum við sagt, ýmsar skipulagsbreyt-
ingar og það tók á sig þá mynd deilda-
skiptingar sem er á félaginu enn í
dag. Þetta tókst nokkuð vel á þessum
árum og ef til vill hefur það haft sín
áhrif í þá átt að þeir hafa tekið eftir
því hvað ég var að gera. Nú, en það er
annað atvik, lítið, sem kannski réði
nú þarna mestu um. Það var þannig
að á aðalfundi Breiðabliks ’68 eða ’69,
ég hafði þá verið svolitið í fríi ef svo
má segja, ég var að stofna heimili og
byrja að koma mér upp þaki yfir höf-
uðið, en ég kom þarna á fund sem
sagt og heyrði málflutning sem ég gat
ekki þolað. Það var þarna einn ágæt-
ur maður sem var mikill áhugamaöur
um ákveðna íþróttagrein, knatt-
SKINFAXI
19