Skinfaxi - 01.12.1977, Blaðsíða 21

þjóðarinnar; hefur orðið breyting þar
á síðan?
— Því á ég nú nokkuð erfitt með
að svara, enda kannski ekki hlutlaust
mat sem ég legg á það, því að ég sá
UMFÍ þá úr nokkrum fjarska og verð
raunar að játa það að mér fannst
heldur litil til frumkvæðis og forystu
UMFÍ koma á þessum tíma. Nú, þú
spyrð hvaða breyting hafi orðið á
þessu síðan, það hefur að sjálfsögðu
orðið gífurleg breyting á eins og allir
vita og ég hef marglýst og reynt að
skilgreina í Skinfaxa og skýrslum ýms-
um og skrifum. Orsök þess að þetta
fer allt saman af stað tel ég nú fyrst
og fremst vera þá að stjórn UMFÍ sest
niður og reynir að skilgreina hvert sé
hlutverk hennar og hvert sé hlutverk
Ungmennafélags íslands í heild. Þegar
það er búið þá er náttúrlega næst á
dagskrá að reyna að skipuleggja ein-
hverjar leiðir til þess að það standi í
stykkinu. Menn urðu fljótlega sam-
mála um það að grundvöllur fyrir öll-
um vexti og viðgangi væri aukin fé-
lagsmálafræðsla, bætt skipulag og út-
breiðslustarf, þetta væri jákvæðara og
me^ra starf úti um hinar dreifðu
byggðir og í ungmennafélögunum sem
heild. Það var auðvitað ljóst ef ætti
að gera þessa stóru hreyfingu tilbúna
til þess að gera sameiginlegt átak, þá
yrði að hnýta saman alla hlekki og
það yrði að vera einhver stjórnmið-
stöð eða miðstöð sem sameinaði þessi
félög til eins átaks og þá myndi það
átak líka verða sterkt. Við vitum líka
að það er engin kveðja sterkari en
veikasti hlekkurinn og þess vegna var
það mikils virði að þessi miðstöð, sem
við kollum í dag þj ónustumiðstöð
UMFÍ, væri þess megnug og reiðubúin
að veita félögum, hvar á landinu sem
þeir væru, alla þá aðstoð sem getan
leyfði. Það var líka Ijóst að til þess
að slík stjórnstöð og þjónustumiðstöð
næði tilgangi sínum þá mátti hún
ekki verða neitt pappírstigrisdýr ein-
göngu, heldur varð þetta að vera í
hugum félaga okkar úti á landi raun-
verulega þeirra skrifstofa og þeirra
starfsfólk. Þetta hefur tekist vonum
framar og það má segja að skrifstofa
UMFÍ í dag sé samastaður eða við-
komustaður allra ungmennafélaga í
forystusveit sem leið eiga til Reykja-
víkur og það eru æði margir bæði sem
koma hingað í stuttar heimsóknir,
ungmennafélagar utan af landi, sem
dvelja hér við nám, eru hér einnig
tíðir gestir, ekki bara til að hitta okk-
ur, sem hér vinnum, heldur einnig
vegna þess að þeir vita aö hér er oft-
ast nær að hitta einhverja aðra for-
ystumenn utan af landi og jafnvel úr
öðrum landshlutum. Þessir menn ræða
síðan mál sinna félaga sem eru oftast
nær meira og minna lík. Þeir hafa
kannski notað mismunandi aðferðir
við að framkvæma hlutina og geta
þannig lært hver af öðrum. Þetta hef-
ur verið ákaflega ánægjuleg þróun og
ég kann þeim þökk fyrir sem að henni
hafa stuðlað. Þetta hefur svo að sjálf-
sögðu einnig haft þá þýðingu að við
hér fylgjumst ákaflega vel með þvi
sem gerist víða úti á landi. Þó að mér
sé nokkuð tíðrætt um skrifstofuna og
þá vinnu sem þar er framkvæmd og
hvaða áhrif hún hefur á gang mála,
þá mega menn ekki misskilja það að
SKINFAXI
21