Skinfaxi - 01.02.1981, Qupperneq 14

Eins og lesendur Skinfaxa hafa
sjálfsagt tekið efitir þá hefur júdó-
íþróttin, hér á landi, verið tölu-
vert í sviðsljósinu að undanförnu
og þá ekki síst vegna þeirra stór-
fenglegu afreka sem íslenskt júdó-
fólk vann á síðasta ári. Það er þó'
ekki ætlunin að fara að tíunda
þessi afrek hér, heldur verður
reynt að gera íþróttinni sem slíkri
einhver skil og rætt um júdó á
Islandi.
Uppruna íþróttarinnar er að
rekja til Japans. Bardagaíþróttir
hafa alla tíð verið í miklu áliti hjá
Japönum og þaðan eru komnar
margar af hinum svokölluðu
„Martial arts”, íþróttum sem
byggja á því að maður er gegn
manni, með eða án vopna. Meðal
þessara greina má telja m.a. Kar-
ate, Kung fu ogjujitsu en Judo er
einmitt grundvallað á meginregl-
um Jujitsu. Það hefur verið á ár-
unum í kring um 1880 sem ungur
Japani, Jigoro Kano að nafni,
lagði grunn að júdóíþróttinni.
Þór
fndriðason
skrifar
utm
j
ú
D
Ó
Kano þessi hafði að baki mikla
þekkingu og reynslu í þessum bar-
dagalistum en þó sér í lagi á Juj-
itsu, sem hann hafði lagt sérstaka
rækt við. Með hliðsjón af Jujitsu
tók hann til við að setja saman
aðra grein sem hann kallaði Judo.
Nafnið er sett saman úr tveimur
orðum Ju sem þýðir mildur og Do
sem útleggst sem vegur. Islensk
þýðing á nafni íþróttarinnar gæti
verið „Hinn mildi vegur”. Það
sem Kano haíði að leiðarljósi er
hann setti íþróttina saman var að
nema burt og banna öll hin hættu-
legu atriði Jujitsu sem óneitan-
lega gat verið nokkuð ruddalegt á
tíðum. Þessi viðleitni Kanos sætti
mikilli gagnrýni meðal hinna
íhaldsömu landa hans en allt kom
fyrir ekki, hann hélt áfram að þróa
greinina sem brátt náði að öðlast
viðurkennigu í heimalandi hans.
Og ekki leið á löngu þar til íþrótt-
in fór að teygja sig út til annara
heimshluta hvar hún í ríkum mæli
ávann sér liylli fólks. Það er ekki
hvað síst fyrir störf Jigoro Kanos
14
SKINFAXI