Skinfaxi - 01.05.2000, Síða 18

lOára
dópinu
-Hvernig stóö á þvi aö Mummi fór út í
þessa sálma?
„Upphaflega byrjaði ég með
Mótorsmiðjunni eftir að ég hafði horft upp á
fjölda krakka úr 10. bekk sem fengu lága
einkunn úr skóla enda úti á götu, atvinnulausa
og með litla sjálfsvirðingu. Ég ákvað því að
einbeita mér að framhaldsskólaaldrinum og
beina sjónum að atvinnuúrræðum. Við
opnuðum Mótorsendla og vildum með því fá
þessa krakka inn til okkar og útvega þeim
vinnu sem gæti verið stökkpallur fyrir þau inn
í sjálft atvinnulífið og eflt félagslega þáttinn.
Þetta gekk vel en svo var það ákveðin
sendibílastöð sem kærði okkur þannig að við
þurftum að leggja Mótorsendla niður. Það
voru mikil vonbrigði því krakkarnir voru
mjög ánægð."
- Hvaö gerðir þú í framhaldinu?
„Ég og konan mín tókum eftir því, á
þessum tíma, að það voru æ fleiri krakkar sem
komu til okkar og dvöldu hjá okkur allan
daginn vegna þess að þau áttu hvergi heima.
Dag einn sagði ég við konuna mína að það
gengi ekki lengur að loka klukkan 18.00 og
senda krakkana út á götu. Við yrðum að
bregðast við og í framhaldinu opnuðum við
athvarf sem var hugsað sem samastaður fyrir
þau, þar sem þau gætu fengið mat og gistingu.
Hugsunin var sú að búa þeim þannig
aðstæður að þau þyrftu ekki að stela eða
brjótast inn til að framfleyta sér. Með þessu
komumst við einnig hjá því að horfa upp á
þessa krakka frjósa í hel í bakgörðum en það
hafði gerst þrisvar á þessum tíma. Við rukum
því af stað með Götusmiðjuna sem athvarf og
gerðum það af hugsjóninni einni saman.
Kerfið var frá upphafi alveg brjálað út í okkur
IGuðmundur Þórarinsson, eða Mummi eins og allir
þekkja hann, rekur meðferðarheimilið
Götusmiðjuna á Árvöllum ásamt konu sinni
Marsibil Sæmundsdóttur. Mummi þekkir vel til
fíkniefna enda var hann sjálfur dóphaus fyrir
mörgum árum, eins og hann orðar það. En
batnandi mönnum er best að lifa og Mumma tókst
að losa sig út úr vítahringnum. Hann hefur þó
ekki sagt skilið við þennan vágest því í dag
hjálpar hann ungu fólki sem hefur lent í klóm
fíkniefnanna. Hann rekur meðferðarheimilið
Götusmiðjuna á Árvöllum og er með 18
starfsmenn á sínum snærum. Hátt í 200 unglingar
hafa komið í meöferð til Mumma í þau tvö ár sem
meðferöarheimilið hefur verið starfrækt.
vegna þess að menn voru ekki tilbúnir til að viðurkenna að til væru krakkar á
Islandi sem væru á götunni. Stór hluti af þeim krökkum sem leituðu til okkar
var að flýja erfiðar heimilisaðstæður eins og ofbeldi, misnotkun eða mikla
neyslu. Þau gátu sennilega borðað heima hjá sér og gist þar en þá þurftu þau
að búa í umhverfi sem gerði þeim ekki gott. Þau völdu því frekar götuna en
heimili sín. Við gerðum okkur grein fyrir því að þessir krakkar yrðu fljótt
félagslegt Litla-Hraunsdæmi ef ekkert yrði að gert. Samviska okkar sagði að við
þyrftum að bregðast við og því fórum við af stað með athvarfið. Við rákum það
af veikum mætti enda lítið fjármagn til eftir að kerfið hafði ráðist á okkur í
fjölmiðlum. Við gátum því aðeins starfað í tvo mánuði en á þessum stutta tíma
sóttu 60 krakkar athvarfið markvisst."
- Lokuöuö þiö á þá sem komu til ykkar undir áhrifum vímuefna?
„Nei, við gerðum það ekki enda var maður þá að leika sér að eldinum. Með
því að loka þau úti gat maður ekki vitað hvað verið var að ýta þeim út í. Við
tókum því á móti krökkunum þótt þau væru undir áhrifum en þau þurftu þá
að fara beint að sofa. Við vorum með fáar reglur en krakkarnir máttu aldrei nota
vímuefni á staðnum og einnig var bannað að sukka í athvarfinu."
- Hvenær ákváðuö þiö aö breyta Götusmiðjunni í meðferöarheimili?
„Það gerðum við m.a. vegna þess að af þessum 60 sem komu til okkar fóru
11 í meðferð með okkar hjálp en þau komu jafnhratt út úr meðferðinni aftur.
Meðferðarformið þá var í raun ekki sniðið fyrir svona unga krakka og voru þau
rekin út fyrir að rífa kjaft. Auðvitað rifu þau kjaft því þau kunnu ekkert annað.
Okkur leist ekki á þetta og ákváðum að opna meðferðarheimili sem tók allan
okkar kraft, orku og allt það sem við áttum í þessu jarðlífi. Meðferðarheimilið
á Arvöllum er nú orðið tveggja ára gamalt og þar hafa komið yfir 180
einstaklingar í meðferð. 70% prósent af þeim eru edrú í dag sem er reyndar ekki
marktækt því meðferðarheimilið hefur bara verið starfrækt í tvö ár."
- Hvernig er meöferöin byggö upp?
„Krakkarnir dvelja hjá okkur í níu vikur á meðan á meðferðinni stendur. Á