Skinfaxi - 01.08.2000, Blaðsíða 8

Það varð að halda
Skinlaxa gangandi til að
koma skílaboðurn til
félaga okkar um allt land
Skilaðí þetta sér?
„Já, það er engin spurning. Þú
veist það sjálfur að það er ekki
eins að hringja í einhvern karl
fyrir sunnan sem þú veist ekkert
hver er eða að hringja í félaga sem
þú hefur sest niður með og rætt
málin við. Málin þróuðust mjög
hratt og áður en við vissum af var
dagurinn hjá mér sem fram-
kvæmdastjóri UMFÍ orðinn mjög
annasamur og félagar okkar komu
alltaf við á skrifstofunni þegar þeir
áttu leið í bæinn. Einnig fjölgaði
starfsmönnum og ég vann þarna
með frábærum starfsfélögum öll
þessi sextán ár hjá Ungmenna-
félagi Islands."
En hvernig voru fjármálin á þessum
tímabili?
„Það var mikið verið að væla yfir
því að engir peningar væru til en
mitt viðhorf var alltaf það að
fjármálin myndu lagast um leið og
starfið yrði öflugra. Það voru
margir sem sögðu að það væri svo
dýrt að hafa starfsmann, að hann
tæki alla þá peninga sem kæmu
inn. En það tók inig innan við eitt
ár að koma fjármálunum í
jafnvægi hjá hreyfingunni, þrátt
fyrir að vöxturinn hafi verið mikill
á þeim tíma og það krefðist
auðvitað vaxandi fjármagns í takt
við umfang starfsseminnar."
Þá voru þið Hafsteinn lagðir af stað um
landið?
„Já, okkur fannst þrjú mál vera
algjör lykilatriði í starfi okkar við
uppbygginguna. Það var númer
eitt að halda útgáfu Skinfaxa
áfram, hann var mjög mikilvægur í
öllu upplýsingastarfi og hann varð
að halda velli. Númer tvö var
útbreiðslustarfið, það þurfti að
vera öflugt og markvisst og við
Hafsteinn vorum mikið á ferðinni til að
halda sambandi við félagsmenn okkar. Að
lokum var það Félagsmálaskólinn. Hann
notuðum við til að leita markvisst að
foringjaefnum af báðum kynjum. Þetta var
stefna þeirra sem voru í forustu og hún tókst
mjög vel."
Nú eru liðin nokkur ár síðan þú hættir hjá UMFÍ.
Hefur hreyfingin breyst mikið frá þeim tfma?
„Það verða alltaf breytingar á þjóðfélaginu
og það þrífst engin hreyfing sem breytist
ekki með. Það urðu formannskipti árið 1989
þegar Pálmi Gíslason varð formaður og hann
var hafsjór af nýjum hugmyndum og hóf til
vegs og virðingar ýmis ný gildi sem
áhersluatriði í starfinu varðandi náttúru
landsins, fjölskylduna o.fl. Þar má nefna
„Eflum íslenskt" verkefnið, Göngudag
fjölskyldunnar o.m.fl. Hins vegar þrífst
heldur engin hreyfing sem ekki er trú
upphaflegum markmiðum og það verður að
vera alveg á hreinu. Eg held að UMFÍ hafi
haldið sínum markmiðum vel á lofti og að
mínu mati hefur hreyfingin elst vel."
En þessi spurning sem alltaf kemur upp. Á að
sameina UMFÍ og ÍSÍ?
„Eg sagði nú venjulega þegar ég var
framkvæmdastjóri að ég væri bara ekki
tilbúinn til að yfirtaka ISI eins og staðan
væri. Ég er kannski ekki besti maðurinn til
að dæma um það núna en mér finnst
markmiðin og stefnan skýrari hjá UMFÍ á
meðan ÍSÍ fylgir meira straumnum ef það má
orða það þannig. Þá er það alveg ljóst að
UMFÍ hefur alltaf verið það sambandið sem
landsbyggðin hefur talið vera sitt samband,
enda sinnir Ungmennfélagshreyfingin
mörgu öðru en íþróttastarfi, til dæmis hefur
leiklistarstarfsemi lengst af verið í höndum
ungmennafélaganna í hinum dreifðu
byggðum."
En hvernig skiptir þú svo yfir í pólitíkina?
„Starf mitt að íþrótta- og ungmenna-