Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1944, Blaðsíða 23

Náttúrufræðingurinn - 1944, Blaðsíða 23
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 77 blásvarl að lil á haus og fótuni, oft með nieira og niinna af dökkum eða sauðguluni liárum í ullinni cinkum á liáksi og jöðrum reifisins. Þetla afhrigði er af mörgum lalið innflutt frá Bretlandi og þá að öllum likindlim með hrút af Osfud Dawis kyni er l'lult- ist að Veðramófi i Skagafirði um eða eftir 1870. II. Mislitt fé. Allt það fé, sem ekki er hvitt, er talið mislitt. Mislitu fé má skipta í 2 aðalflokka, einlitt fé og tvílitt fé. Það eru til þrír sjálfstæðir hreinir litir á íslenzku fé aðrir en hvíti Iiturinn, þeir eru svart, mórautt og grátt. Tvílita féð hefir ávallt tvo liti, livitan og einhvern hinna þriggja: svarta, mórauða eða gráa litinn. Það hafa verið skiptar skoðanir um, hvort grái sauðarlitur- inn væri sjálfstæður litur, sem erfðist óháður öðrum litum eða hvort hann væri millilitur eins og grár litur lijá nautgriþum, sem kemur fram þegar svartir og hvitir gripir (l. d. af stutt- hvrningakyni) æxlast saman. Þótt ég hafi ekki átt þess kost að gera skipulegar tilraunir með hvernig grái liturinn erfist, þá tel ég allt benda lil þess að þessi litur sé atveg sjálfstæður lilur og alls ekki blendings- litur milli livita og svarta litarins. Fimmti sjálfstæði, brúni sauðarliturinn er til en ekki í is- lenzku fé, 1). e. Karakúlsvarl. Sá litur er rikjandi vfir öllum öðrum sauðarlitum en allir hinir dökku litirnir og einnig tvi- litirnir eru ríkjandi vfir hvítu. Mórautt er mest rikjandi af öllum sauðarlitum. Svarti liturinn. Af svarta litnum má nefna þrjú afbrigði: hrafnsvart eða tinnusvart, hélusvart eða grásvart og mósvart. Hrafnsvart fé er alsvart með engum hvítum eða gráum hár- um í ullinni. Grásvart eða hélusvart. Þá eru oft nokkur hár á grönum livít og hvítgrá hár hér og hvar í ullinni einkum á siðum kind- arinnar, þó eru hvítu hárin margfallt færri en þau svörtu svo enginn villist á hélusvörtu og gráu. Mósvarta féð hefir mólitan gljáa eða slikju á ullinni. Hélusvarta féð er algengasta afbrigðið af svörtu hér á landi. Mórauði liturinn. Mórauðu fé má skipta í þrjú aðal afbrigði, dökkmórautt, ljósmórautt og grámórautt.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.