Náttúrufræðingurinn - 1944, Blaðsíða 28

82
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
b) Kápuflekkótt. Þá er kindin l,k á lilinn og kápótt væri
nema hvaS vik e'fia randir ná upp undir lirygginn og stundum
ví'ir l)akið.
c) Hosuflekkótt. Þá eru fætur livítar en meiri partur holsins
dökkur með þó hvítum flikrum hér og hvar einkum neðan lil
á hliðum og um hóga.
d) Dílu eðci ríluflekkótt, eða syrjuflekkótt. Þá eru dökkir
flekkir oft smáir hér og hvar um alla kindina.
Þetta eru lielzlu litareinkenni sem ég veit um á íslenzku fé.
En þó fjarri því að öll afbrigði af ofantöldum litum séu talin
og hvergi næri nógu nákvæmar lýsingar af liinum einstöku
litum, enda tæplega unnt að lýsa ýmsum þeirra án þess að
styðjast við ljósmyndir.
Það má geta þess að á hvitu fé eru stundum einn eða fleiri
smá hlettir dökkir (. d. stundum annar kjamminn svartur eða
mórauður án þess að hægt sé að telja það mislitt, slíkir hlettir
virðast ekki erfast eins og t. d. bíldótti liturinn o. s. frv.
Það má l)úast við því að |>essi fjölhreyttu litareinkenni
okkar fjár liverfi smám saman með aukinni ræktun fjárins.
Margir leggja mjög á móti mislitu fé einkum tvilitu, enda má
henda á það með rökum að ullin af þvi er minna virði en hvít
ull og stundum er ])að lakara fé að vænleika, þótt slikt sé ekki
viss regla.
Þrátt fyrir þetta liefir sporteðli íslenzkra hænda verið svo
mikið, að þeir liafa viðlialdið þessum litum fram á okkar daga,
og gerir forystuféð, sem margir liafa hæði ánægju og gagn
af, nokkuð til þess, því að það er flest mislitt.
Eg er sjálfur þeirrar skoðunar að ekki heri að útrýma öllu
mislitu fé, þótt hvítt fé gæti eftir atvikum gefið eitthvað meiri
arð en sumar mislitu kindurnar. En allir sem einhvers mega
efnalega veita sér einhvern luxus, og það er luxus margra
hænda að eiga fallega lita kind ef þeir eiga þess kost.
Það er mikið rétt, sem liaft cr eflir þekktum, greindum hónda
sem nú er látinn. „Það borgar sig að eiga mislitar kindur fvrir
Iitlu börnin, þau hafa svo gaman af því, þegar tvilitu lömbin
fæðast.“
Þrátt fyrir ])etta er mislita féð í hættu — þvi fækkar vissu-
lega á komandi árúm og sum afbrigðin deyja ef til Vill út með
ölju ‘ •
Ég lel þvi alveg sjálfsagt fyrir Hið ísl. náttúrufræðifélag að