Náttúrufræðingurinn - 1946, Qupperneq 13

Jcrcif i
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
59
þess að alfaögnin koniizt inn að kjarnanum, en fjarlægð kambsins frá
miðju lýsir hálfu þvermáli kjarnans og er það um einn milljón millj-
ónasti (1 : 1012) úr centimeter í flestum kjörnum. Nú má hugsa sér að
síðara línuritinu (b) sé snúið í heilhring um lóðrétta ásinn og fæst þá
franr líkan at' kjarnanum og er það ekki ósvipað keilulöguðu eld-
fjalli nreð djúpunr gíg ofan í (15. nrynd). SkeytUnr, senr skotið er að
kjörnununr nrá þá líkja við kúlur, senr kastað er upp eftir fjallshlíð-
inni og reynt er að konra til þess að falla ofan í gíginn. Langsanrlega
fiestar kúlurnar komast ekki nenra stutt áleiðis upp eftir hlíðinni, þá
renna þær aftur til baka eða út til hliðar. Sé lrraðinn hins vegar næg-
ur geta þær komizt alla ieið og failið ofan í gíginn. —