Náttúrufræðingurinn - 1946, Blaðsíða 33

NÁTTÚRUFRÆÐINGURÍNN
Auðnutittlingshreiður í garði Ræktunarfélags Norðurlands (Fot. E. Sigurgeirsson).
minna en eins meters fjarlægð frá Jteim. Varphljóðið er þægilegt
og mjúkt hljóð, einna líkast „púí“ eða „dúí“, og telur Hantzsch að
karlfuglinn einn gefi Jrað frá sér, en ég heyrði einnig að kvenfugl-
inn gaf það frá sér er ég fældi hann af hreiðrinu.
Frásögn sú, sem hér fer á eftir um varphætti og útungun auðnu-
tittlingsins, er l^yggð á athugunum, sem Kristján Geirmundsson á
Akureyri, gerði á tveinr hjónum í stórri fuglagirðingu, senr hann á.
í ritgjörð þessari hefi ég viljandi sleppt því að nota þrískipt vísinda-
leg heiti, er Jrað vegna Jress að ætterni íslenzka auðnutittlingsins
hefir Jrrátt fyrir ýmsar tilraunir og rannsóknir ekki fengist viðun-
andi ákvarðað. Svo virðist senr auk stuttnefjuðu islandica-deiliteg-
undarinnar konri einnig langnefjaða rostrata-deilitegundin sem
varpfugl á íslandi, ennfremur er ekki upplýst lrvar ljósleitu, exilipes
svipuðu fuglarnir, senr sjást á vorin, eiga heinra.
Fyrri sanrfellda athugunin var gerð sumarið 1935 á tveinr fuglunr,
sem Kristján Geirmundsson telur að hafi verið af suður-grænlenzka
kyninu rostrata. Þann 30. nraí verður fyrsta forboða samdráttar nrilli
fuglanna vart; kvenfuglinn flýgur fram og aftur unr fuglagirðing-
una með hreiðnrgerðarefni í nefinu, og fylgir karlfuglirinalltaf fastá