Náttúrufræðingurinn - 1946, Qupperneq 47

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
03
Áður en veiðiskapurinn hefst er vafið hring úr sterku grasi um
háls skarfanna og er hann hafður það þröngur, að þeir geta aðeins
rennt niður smáseiðum en ekki stærri fiskum. Auk hringsins um
hálsinn er öðrum hring fest við fót skarfanna með snæri og gera fiski-
mennirnir það til þess að geta krækt í fuglana ef með þarf. Ekki verð-
ur séð að hringurinn um hálsinn sé fuglunum til neins ama, enda
gæta fiskimennirnir þess vel að meiða ekki þessa þörfu þjóna sína.
Ven julegast eru notaðir flekar við veiðarnar og eru þeir gerðir úr
4 allgildum bambusstöngum um það bil 25 feta löngum. Hefir yzta
lag bambusins verið fíáð af, svo að bolirnir séu ekki eins hálir, og
sveigjast þeir upp til endanna.
Fiskimennirnir standa berfættir á flekunum miðjum og nema fæt-
urnir við vatnsborðið. Veiðibúnaðurinn er karfa undir fiskinn, all-
stórt net, nokkurs konar krókstjaki með áföstum netstubb, löng
bambusstöng og loks skarfarnir. Bambusstöngin er notuð ýmist senr
stjaki, eða þar sem dýpra er, sem ári, og þarf nrikla leikni til þess, en
auk þess er stöngin notuð til þess að ýta skörfununr á sund, til þess
að fæla fiskana, nreð því að lenrja vatnið og ýfa það og loks er stöng-
in notuð sem viðlegufæri ef svo ber undir.
Á hverjum fleka eru venjulegast þrír til fjórir skarfar, en er þó
breytilegt eftir staðháttum. Er það ein hin algengasta og sérkennileg-
asta sjón, senr gefur að líta meðfranr Kínaströndunr, að sjá sex til
átta fleka nreð skörfum og öllunr búnaði að veiðunr skanrnrt undan
landi.
Meðal hinna margvíslegu likveiðiaðferða, sem tíðkaðar eru mun
nrega telja fiskveiðar nreð skörfum einna sérstæðastar. Stundum er
neti lagt á nrilli tveggja fleka en aðrir flekar nrynda hálfhring gegnt
netinu. Eiskimennirnir stjaka skörfununr ofan af flekunum og lrefst
veiðiskapurinn. Til þess að fæla upp fiskinn láta fiskinrennirnir öll-
um illunr látum, æpa og hrópa, ýfa vatnið nreð barsmíð og rykkja
flekunum franr og aftur. Við þessa fjörlegu sýn bætast svo skarfarnir,
senr koma títt úr kafi nreð fiska í nefinu og skila þeir þeinr af sér
jafnóðunr á flekana. Flestir þeir fiskar, sem undan skörfununr konr-
ast lenda í netinu, svo að veiðiskapnum lýkur brátt á hverjunr stað
og láta þá fiskimennirnir skarfana setjast á flekana og stjaka þeir
þeinr á ný veiðisvæði og hefja þar veiðiskapinn að nýju.
(Eftir Geographical Magazine júní 1945).