Náttúrufræðingurinn - 1969, Blaðsíða 50

44
N ÁT T Ú R U F RÆ ÐINGURINN
Lambaklukka vex á grýttu landi langt austan við Núpsstað, nálægt
vegi. — Girtur trjáreitur stendur í brekku skammt ofan við bæinn
og er þar mjög gróskulegt og blómgresi mikið. Einir hefur, að sögn,
breiðzt þar mikið út síðan girt var og virðist liann koma á nýja
staði (eða vaxa upp af gömlum rótum). Reyniviðir hafa verið gróð-
ursettir fast upp við standberg og eru þeir óvenju fallegir, háir og
beinvaxnir. Mun oft vera iieitt undir berginu. — Á grasi grónu þaki
bænahússins á Núpsstað vaxa nokkrar vöxtulegar geithvannir og
stóðu þær í blóma 8. ágúst, alhvítar til að sjá.
Á Eskifirði 21. ágúst.
Land er grýtt og sendið við Eskifjörð, allmjög uppblásið og
skriðurunnið. Sérlega snoðið er ]rað í grennd kaupstaðarins. Foss-
óttir lækir og smáár falla niður hlíðarnar, grafa sér gil og bera
fram aur og grjót, einnig í sjálfum kaupstaðnum. Hið grýtta land
er víða hvítt af smára og vallhumli, gulflekkótt af skarifífli og gul-
möðru og bládílótt af bláklukku. í flögum og á aurum og rökum
klettastöllum slær gullsteinbrjóturinn gullnum ljóma á landið.
Talsvert ber á móleitum þursaskeggsflesjum. Vaxa vinglar þar inn-
anum. Rétt innan og ofan við kirkjugarðinn vaxa stórir og óvenju
loðnir undafíflar (Hieracium sp.) í gilbrekku grýttri. Gulllirá á
raklendi. í hlíðinni vex mikið af ígulstör, broddstör, hnappstör og
slíðrastör. — Sjöstjarna í kjarri. Hjartablaðka hér og hvar innan-
um lyng og kjarr — og maríuvöttur. Sjávarfitjungur á leirum í
fjöru. Grástör (Carex flacca) í halli spöl innan og ofan við ljarðar-
botninn. Einnig á Reyðarfirði.
Láiguaxið, viða jarðlœgt kjarr vex á allstórum svæðum í hlíðinni
innan við Eskifjarðarkaupstað — á grýttu og giljóttu landi. Ekki er
þó kjarrið samfellt lengur og er talið að því hafi hrakað á síðustu
áratugum. Landið á móti — suðvestanmegin fjarðar — er þó ennþá
grýttara og skriðurunnara og ekkert kjarr þar í bröttum hlíðunum.
— í Eskifjarðarkaupstað vaxa aftur á móti allmargar vænlegar hrísl-
ur í görðum. Birki, reyniviður, silfurreynir, greni, fura, lerki,
alaskaösp, gulvíðir, þingvíðir, heggur, hlynur, ribs og dvergmispill.
Einkanlega eru sumir reyniviðirnir og silfurreynitrén gild og vöxtu-
leg, auðsjáanlega allgömul. Munu Norðmenn víða hafa örvað til
trjáræktar á Austfjörðum um aldamótin.