Samvinnan - 01.10.1953, Page 5

hálfgerðu rigningarveðri. Bj^rjaði
hann „þegjandi og hljóðalaust“ með
kvikmyndasýningu í samkomuhúsinu
þar á staðnum. Meðan á sýningu stóð
stytti upp og gerði hið yndislegasta
veður, svo að samkomulag varð um
að ffytja samkomuna út undir heið-
an guðs himinn, að hinu nýreista
minnismerki SIS um stofnun þess, og
skyldu allar ræður fluttar þar. Minn-
ismerkið stendur á yfirsteyptum
grunni gamla íbúðarhússins í Yzta-
felli — bæ Sigurðar Jónssonar — og
ber við himinn í mikilli reisn. Var
þetta fyrsta samkoma samvinnu-
manna við merkið.
Baldur Baldvinsson, bóndi og
oddviti á Ofeigsstöðum, flutti ávarp
og stjórnaði fundinum. Næstur tal-
aði Finnur kaupfélagsstjóri og lagði
einkum áherzlu á nauðsyn náins sam-
starfs félagsmanna, trúnaðar- og
starfsfólks kaupfélaganna, ef vel ætti
að fara til lengdar, og kom með dæmi
um stórathyglisverða tillögu óbreytts
kaupfélagsmanns; hugsjón, sem varð
að sögulegum veruleika. Þá talaði
Þórir Friðgeirsson, fræðslufulltrúi
KÞ og ræddi svar við spurningunni:
„Hvernig fæ ég búi mínu bezt borg-
ið“, frá sjónarmiði samvinnumanns.
Baldvin Þ. vék í upphafi ræðu sinn-
ar að áhrifum héraðsins á aðkomna
samvinnumenn, þar sem heita mætti,
að á öðrum hverjum bæ hefðu lifað
og starfað brautryðjendur, sem ekki
aðeins samvinnusamtök Þingeyinga
hefðu mikla skuld að gjalda, heldur
samvinnuhreyfing landsins í heild. I
sambandi við þetta lifði áhrifamikil
minning og saga. Að öðru leyti gerði
erindrekinn að umræðuefni fram-
kvæmdaferil Sambands íslenzkra
samvinnumanna frá stríðslokum og
lagði einkum áherzlu á það, sem hæst
gnæfir í þessu efni. Að lokum talaði
Jón Sigurðsson í Yztafelli og minnt-
ist þess atburðar, sem gerðist á staðn-
um 20. febrúar 1902, stofnunar SÍS,
og þakkaði Sambandinu ræktarsemi
þess. Almennur söngur var milli
ræðnanna, undir stjórn Marteins
bónda Sigurðssonar í Yztafelli. Sam-
komustjórinn flutti síðan snjöll loka-
orð; þakkaði m. a. aðkomumönnun-
um kæra heimsókn og óskaði þess, að
þeim og störfum þeirra í þágu sam-
vinnusamtakanna mætti jafnan
(Fratnh. á bls. 22.)