Neisti - 20.08.1984, Side 19

tugum saman framleitt fyrst og fremst
kaffi, baðmull og sykur og hefur efna-
hagslíf þess því ávaUt verið ákaflega við-
kvæmt fyrir sveiflum á heimsmarkaðn-
um. Það tekur langan tíma að byggja
upp nýtt þjóðfélag og þegar byrja þarf á
að vinna bug á afleiðingum áratuga
skorts, fáfræði og fátæktar. Endur-
skipuleggja verður þjóðarbúskapinn til
að mæta þörfum fjöldans en ekki fá-
menns hóps atvinnurekenda og stór-
jarðeigenda. Það sem verið er að gera í
Nicaragua er skipulagning verkalýðs og
bænda undir forystu ríkisstjómar þeirra
á samfélagi sem er að þróast í átt frá
kapítalisma til verkalýðsríkis. Endur-
skipulagning framleiðslunnar helst í
hendur við skipulagningu verkafólks í
bæjunum, landbúnaðarverkafólks í
sveitunum og bænda í öflug fjöldasam-
tök undir forystu sandinista og er ófram-
kvæmanlegt án þeirra. En við hvert ein-
asta skref sem byltingin hefur stigið hef-
ur hún mætt harðsnúinni mótspymu af
öllu tagi af hendi gagnbyltingarinnar,
bæði innan lands og utan. Þróunin hefur
því ekki orðið bein og greið heldur hafa
skipst á skin og skúrir. Niðurstaðan úr
hverri glímunni á fætur annarri hefur
ævinlega orðið sú að styrkleikahlutföllin
hafa breyst bændum og verkalýð í hag.
Þrátt fyrir það ræður borgarastéttin
enn mikilvægum þáttum framleiðslunn-
ar og hefur hugmyndafræðileg áhrif í
gegnum blaðið La Prensa og háklerka
kaþólsku kirkjunnar. Hún hefur enn
ekki gefið upp vonina um að hægt verði
að snúa þróuninni við.
Efnahagslegur þrýstingur
heimsvaldasinna
Efnahagslíf Nicaragua er með þeim
hætti að það á mikið undir alþjóðlegum
viðskiptum. Síðan 19. júlí 1979 hefur
orðið gerbreyting á erlendum viðskipt-
um landsins. 1979 kom 78% erlendra
lána frá alþjóðlegum stofnunum en 22%
með tvíhliða samningum við aðrar ríkis-
stjómir. Árið 1982 höfðu orðið þama
alger umskipti. Tvíhliða samningar lágu
að baki 92% erlendra lána en 8% þeirra
komu frá alþjóðlegum stofnunum.
Þetta stafar að verulegu leyti af því að
bandarískir heimsvaldasinnar hafa
komið í veg fyrir fjárhagsaðstoð frá
þeim alþjóðlegu stofnunum sem þeir
hafa undirtökin í. Að hluta til er þetta
þó vegna stefnumörkunar byltingar-
stjórnarinnar. Þrátt fýrir allt tal hægri
blaða um að Nicaragua sé orðið háð
,,kommúnistarfkjunum“ kom aðeins
22% erlendrar aðstoðar frá Kúbu og
Austur-Evrópu frá júlí 1979 til maí
1983, en 78% frá auðvaldsríkjunum.
Viðskipti hafa verið í svipuðum hlut-
föllum. Aðeins 6,3% útflutnings fór til
Austur-Evrópu og Kúbu á árinu 1982 og
innflutningur frá þeim var aðeins 11%
heildarinnflutnings á sama tíma. 45%
innflutnings komu frá rómönsku Ame-
ríku og 16% útflutnings fer þangað. Til
Bandaríkjanna fer 22% útflutnings-
verðmæta landsins en 19% innflutnings
kemur þaðan. Þær tölur eru síðan á fyrri
hluta árs 1982. Vorið 1982 minnkaði
Reaganstjómin sykurinnflutning svo
viðskiptin hafa minnkað. Þau em samt
ennþá svo mikil að algert viðskiptabann
Reagans yrði gífurlegt áfall fyrir þjóðar-
búskap landsins.
Segja má að þróunin í erlendum við-
skiptum landsins einkennist af tveimur
þáttum. Annars vegar fara viðskipti við
verkalýðsríkin í Austur-Evrópu vax-
andi. Hins vegar er verið að breyta við-
^SLN
FJOLDIMN
SKIPULEGGUR
SIG
I baráttunni gegn Somoza-alræð-
inu spratt upp fjöldi fjöldasamtaka.
Nú vinna þessi samtök að því að
skipuleggja stóran hluta þjóðarinn-
ar til stuðnings byltingunni.
„CST, „Central Sandinista de los
Trabajadores“, var stofnað stuttu eftir
sigurinn. Hér er um að ræða samein-
ingu margra ólíkra sandimskra verka-
lýðsfélaga. Nú hafa þessi samtök á að
skipa 88 000 meðlimum. Þetta alþýðu-
samband er opið verkamönnum og
skrifstofufólki sem ekki vinnur í land-
búnaði.
ATC, Asociación de los Trabaja-
dores del Campo“, var stofnað 1978.
Þau voru mynduð úr ólíkum nefndum
landbúnaðarverkamanna sem almenn
samtök landbúnaðarverkamanna og
bænda. ATC skiptist í tvennt 1981 þeg-
ar sjálfseignarbændur stofnuðu eigin
samtök, UNAG. ATC hefur á að skipa
40 000 meðlimum í dag þar sem flestir
eru landbúnaðarverkamenn sem vinna
í landbúnaði til útflutnings. UNAC,
„Union Nacional de Agricultores y
Ganaderos“ hafa í dag 50 000 með-
limi.
CDS, „Comités de Defensa Sandin-
ista“, hafa sprottið af þeim hverfa-
nefndum sem stofnaðar voru meðan á
uppreisninni stóð. Þessar nefndir eru
byggðar upp í hverju hverfi eða bæjar-
hluta og aðalverkefni þeirra eru stað-
bundin úrlausnarefni eins og hrein-
gerning og sorpeyðing, skólpkerfi,
frumheilsugæsla, lestrarkennsla o.s.
frv.
AMNLAE, Asociación de las
Mujeres Nicaraguenses „Luisa Am-
anda Espinosa" er heitið á kvennasam-
tökunum. Samtökin hafa á að skipa
um 30 000 meðlimum.
Juventud Sandinista 19 de Julio
eru æskulýðssamtökin. Aðalverkefni
þeirra hafa verið tengd lestrarherferð-
inni.
Asociación de Ninos Sandinista
skipuleggja bömin.
MPS, Mimicias Populares Sandin-
istas“ em vamasveitir alþýðu, sem ver-
ið er að byggja upp. Markmiðið er að í
þeim verði 300 000 meðlimir stað-
settir á öllum vinnustöðum, í öllum
bæjum og í sérhverju íbúðarhverfi.