Andvari - 01.01.1983, Qupperneq 31

ANDVARI
kristjAn eldjárn
29
band við marga þeirra. Hann varð t. d. bréffélagi við eftirtaldar stofnanir:
Troms0 museum 1950, International Institute of Art and Letters 1957,
Jysk arkæologisk selskap 1962, en tilnefndur félagi þessara: Det Kgl.
nordiske Oldskriftsselskab 1963, Kungl. Vitterhets, Idistorie ocb Anti-
kvitets Akademien 1971, Kungl. Gustav Adolfs Akademien, Uppsala 1977,
en heiðursfélagi eftirtalinna: Norsk folkemuseum 1961, Det norske Viden-
skaps-akademi i Oslo 1971, Svenska arkeologiska samfundet 1973, Gesell-
schaft 'fúr Fruh-und Vorgeschichte 1980, Society of Antiquaries of Scot-
land 1980. Heiðursdoktor var hann frá háskólunum í Aberdeen 1969,
Lundi 1972, Odense 1974, Bergen 1975, Leningrad 1975, Leeds 1978.
Vitanlega voru honum veitt fjölmörg heiðursmerki bæði fyrr og síðar.
Þó að þjóðin rnegi telja sumar þessar heiðursviðurkenningar sér til
tekna, þar sem þær eru veittar þjóðhöfðingjanum sjálfum, má þó sjá af
framantöldu, að Kristján var í miklurn metum hjá erlendum vísindamönn-
um, áður en nokkurn óraði fyrir forsetadómi hans.
Hann var skipaður prófessor við Háskóla íslands frá 1. janúar 1981
og kjörinn heiðursfélagi í Rithöfundasambandi Islands 1977.
Á sextugsafmæli Kristjáns, 6. desember 1976, kom út a'fmælisritið
Minjar og menntir, helgað honum. Birtust þar 42 ritgerðir eftir íslenz'ka
og erlenda vini hans, sem lengi höfðu haft mi'kið sarnan við hann að sælda.
Vitanlega komust í bókina miklu færri ritgerðir en æskilegt hefði verið, því
að ákveðið var að takmarka verkið við eitt bindi. Osjálfrátt gerðu állir, sem
að ritinu stóðu, ráð fyrir því, að færi gæfist á að sýna honum áþekkan virð-
ingarvott síðar.
Kristján kunni vel að meta allan þann sóma, sem honum var sýndur
af heilum hug. Sem dæmi um það má nefna, að svo virðist sem hann hafi
sent hverjum og einum, sem ritgerð átti í bókinni, persónulegt þakkarbréf
og farið þar nokkrum orðum um ritgerðarefnið og stundum ritið í heild.
Ég vænti þess, að mér verði ekki virt það til fordildar, þó að ég leyfi mér
að birta hér bróf það, sem hann sendi mér af þessu tiléfni, því að fyrir
mér vakir það eitt að sýna hugulsemi og hæversku Kristjáns í öllum sam-
skiptum og 'hvað hann gat sagt rnikið í stuttu máli. Bréfið er á þessa leið: