Stúdentablaðið - 01.10.1983, Blaðsíða 3

STÚDENTABLAÐIÐ
3
Stúdentablaðið
6.tbl.okt. 1983
Útg. Stúdentaráð Háskóla fslands.
Ritstjórar: Bjarni Harðarson (ábm) og
Jóhanna Margrét Einarsdóttir
Ritstjórn — Afgreiðsla — Auglýsingar:
Félagsstofnun stúdenta v/Hringbraut, 101 Reykjavík.
S. 28699. Upplýsingar um opnunartima i s. 15959.
Heimasímar: Jóhanna 14472, Bjarni 17593
Setning og prentun: Prentstofa G. Benediktssonar.
Leidari
— eigurn við engan leiðara að hafa núna?
— nei^er það nokkuð . . .
— verum stefnumarkandi og birturn alltaf eitthvað úr
gömlum blöðum.
— Æi nei.
— Jæja þá.
Ekkert er
Framhald af bls. 2
draumanna er baráttan fyrir aukn-
um umsvifum Lánasjóðs íslenskra
námsmanna, svo ná megi jafnrétti
til nárns án tillits til efnahagslegrar
stöðu. Árangur hefur náðst á
mörgum sviðurn þó enn sé töluvert
í land. Hins vegar hefur mennta-
málaráðherra okkar. með dyggum
stuðningi frá fjármálaráðherra, lagt
til að fjármagn til sjóðsins verði
skorið niður að töluverðu leyti. Við
bíðum úrslita í þeint efnurn, en ef
þau framfylgja vilja sínum er illi-
lega vegið að réttindum alþýðunn-
ar á möguleika til náms. Hætta er
á að nemar í ýmsum sérskólum,
sem ekki hafa sömu lagalegu rétt-
indi til námslána og háskólanem-
ar, missi rétt sinn s.s. nemendur í
Fiskvinnsluskólanum, Bændaskól-
anum, Lyfjatækniskólanum o.fl.
Stór hópur fólks þarf að búa til nýtt
gat til að gerða sultarólina; fjöl-
skyldufólk, einstæðir foreldrar og
flestir þeir sem ekki hafa fjársterka
foreldra að baki sér.
Ef ríkisstjórn okkar kemst upp
með að lítilsvirða raunveruleg
mannréttindi eins og jafnrétti til
náms, munum við eiga langt i land
nteð að vinna upp réttindi okkar og
stuðla að þeirri framför að mennt-
un verði fyrir alla. Menntamenn og
verkafólk býr vissulega ekki við
sörnu kjör, til þess þarf enn mikíar
breytingar, en hagsmunir þeirra
eru vissulega hinir sömu hvað
varðarjöfn tækifæri til menntunar.
Fjárskortur heftir og sjálfa starf-
serni Háskólans og því má heldur
ekki gleyma að hann er einn af
hornsteinum raunverulegs sjálf-
stæðis þjóðarinnar.
Bruðlað með fé og frelsi
Á sama tíma og fokið er í flest
skjól láglaunafólks og ríkið dregur
saman seglin á ýmsum sviðum,
semur æðsta goð íslenskra fjár-
málamanna urn áframhaldandi
spottprís á raforkuverði til handa
Álusuisse-auðhringnum, og leggur
eyland
blessun sína yfir útþenslu hans
innan íslenskrar landhelgi.
Og utanríkisráðherra reynir að
telja okkur trú um að mjög hag-
kvæmt sé og mikilvægt íslensku
þjóðinni að herinn hafi sína bæki-
stöð aðskilda farþegaflugi, og legg-
ur til þess mikið í sölurnar.
fslenskum almenningi hefur þó
sýnst að liann leggi ekki trú sína á
þvílíkt tal. Það gerði hanti í Friðar-
göngunni 6. ágúst sl. íslensk friðar-
barátta hlýtur að snúast gegn
kjarnorkueflingu í eigin landi, gegn
hernum á Miðnesheiði og banda-
lagi hans, NATO. Á þann eina og
sama hátt og evrópsk friðarhreyf-
ing berst gegn meðaldrægum
kjarnaoddum í Evrópu.
Við skulum hugleiða öll þessi
mál og sjá hvort fullveldisdagurinn
beri í skauti sér frekari vangaveltur
þau varðandi.
Birna Gunnlaugsdóttir.
Valgeröur A. Jóhannsdóttir:
Jóna Hálfdánardóttir:
Dropinn sem fyllti mælinn
— Áfram strákar
I slúðurdálki síðasta Stúdenta-
blaðs birtist lítil grein undir fyrir-
sögninni „jæja stelpur". Þarskrifar
b. og lýsir þeirri skoðun sinni að
stelpur hafi verið notaðar sem
kosningatrix í síðustu kosningum
til Stúdentaráðs, Oft hefur okkur
ofboðið. En þetta slúður var drop-
inn sem fyllti mælinn og sjáum við
okkur ekki annað fært en svara.
Staðreyndir ntálsins eru þær að
konur skipuðu fyrsta sæti á tveimur
listum í síðustu kosningum, annað
sæti á þeim öllum og af 15 nýjum
ráðsliðum voru 7 konur. En. svo
vitnað sé orðrétt í -b., „enn sem fyrr
sjást nær eingöngu strákar hér á
annarri hæð í F.S.“. Við teljum
grein -b. endurspegla mikla for-
dóma gagnvart konum og til að
sýna fram á það er ætlunin að skil-
greina þau hugtök sem -b. notar,
athuga þær forsendur sem hann
gefur sér og að lokum þá ályktun
sem hann dregur af þeim forsend-
um.
Fyrir það fyrsta hvað er átt við
með kosningatrix? Með tilvísun í
það sem sagt er i umræddri grein
virðist það þýða að kvenleg fegurð
þeirra kvenna er voru i framboði,
hafi verið notuð til að útbreiða
ákveðna hugmyndafræði (þ.e.
veiða atkvæði). Sé þessi skilningur
lagður í orð -b. hljótum við að
álykta að -b. telji að pólitísku fylk-
ingarnar innan H.í hafi einungis
áhuga á stuðningi/atkvæðum karla
og finnst okkur það vanmat á
skynsemi karla að halda að nóg sé
að veifa lista með sætum stelpum
og kaupa þá með því. til að kjósa
ákveðna hugmyndafræði.
Hægt er að leggja aðra merkingu
í orð -b. og hún er sú að á tímum
mikillar umræðu um jafnréttismál
verði pólitísku fylkingarnar að sýna
jafnréttisskoðanir sínar í verki og
hafa konur á framboðslistum sín-
um. En í báðum þessurn merking-
um felst að konur sem kosnar eru
sem fulltrúar í SHÍ geti þar ekkert
gert, engu komið til leiðar vegna
þess að viðkomandi fylkingar hafi
fengið þær inn á lista sína á fölsk-
um forsendum. Rök -b. fyrir þeirri
skoðun sinni að konur séu kosn-
ingatrix eru þau að konursjáist lítið
á annarri hæð í F.S. Á annarri hæð
í F.S. eru m.a. skrifstofa Stúdenta-
ráðs og Stúdentablaðsins. Fundir
stjórnar og nefnda SHÍ eru oftast
haldnir á skrifstofu Stúdentaráðs.
Vill -b. meina að konur mæti verr á
fundi en karlar, að þær opni aldrei
munninn (þá sjaldan þær mæta),
að þær hafi ekkert fram að færa.
Hver sern kannar þetta mál, t.d.
með því að líta í fundagerðarbæk-
ur. hlýtur að komast að þeirri nið-
urstöðu að það er fjarri lagi. Ef
hinsvegar -b. á við (eins og við
höfum heyrt fleygt) að konur sjáist
lítið á annarri hæðinni, utan funda,
til að spjalla og þamba kaffi, þá má
það til sanns vegar færa. En gæti
það ekki stafað af því að við hefð-
um aðrár leikreglur í heiðri en þeir
sem slíkt stunda. Að við teldum það
V algerður Jóhannsdóttir
Jóna Hálfdánardóttir
Jæj^télpur
Einhvern tíma minnist ég þess að
hafa heyrt illa talað um sýninga-
1 stelpur og tískudrósir. Yfirleitt held
| ég að þetta hafi átt að ná til allra
þeirra kvenna sem nýttu kvenlega^
fegurð sína til sölu eða útbreiðslu á
' vörurn eða ideólógíu. Auðvitaðl
voru þetta kommakvendi en mér er
þó ekki grunlaust um góðar undir-
tektir Hvatarkvenna (orðnar lang-
þreyttar á kvenfyrirlitningunni).
Það er þvi hið versta mál ef
stelpur eru notaðar sem eitthvert
kosningatrix í stúdentapólitíkinni. 1
síðustu kosningum skipuðu stelpur
fyrsta sæti á tveimur listanna, ann-
\að sæti á þeim öllun^j^^^TH
Þe" lntlS ag hþM » ei,„
Starfs AðalsZn enda á nu
Vke0,ti,^faZSafe'^g
I U f *>öið ha r Ana,Sóð,
' mennt n'iög einl konur*
,yn'
ste\Vut
vot'i

-V).
vænlegra til árangurs í stúdenta-
baráttu að sitja fundi SHÍ og okkar
pólitísku fylkingar, heldur en að
hanga uppi á skrifstofu í tírna og
ótíma, þamba þar kaffi og fiska
upp slúðursögur til að setja nafn-
laust og án ábyrgðar í Stúdenta-
blaðið.
-b. virðist telja þörf á að segja
okkur kvenfólkinu að stúdentabar-
átta kosti átök og vinnu. Það viss-
um við fyrir, en ekki að við þyrftum
að eyða kröftum okkar þar að auki
í að yfirvinna fordóma af því tagi
sem birtast í slúðurgrein -b.
Viltu kaupa hugmyndafræði?
Greinarhöfundur -b. virðist telja
sig jafnréttissinna, sbr. að hann tel-
ur það „hið versta mál ef stelpur
eru notaðar sem eitthvert kosn-
ingatrix ... “. Við teljum okkur
hins vegar hafa sýnt fram á hér að
ofan að grein hans feli í sér mikla
fordóma gagnvart konum. Eftir
stendur þá spurningin: hvers vegna
finnum við svona viðhorf hjá
manni sem telur sig vera hlynntan
jafnrétti?
Öll erum við, jafnt konur sem
karlar, alin upp í þjóðfélagi sem
mismunar kynjunum. kúgar konur.
Afstaða okkar, viðhorf og málfar
endurspeglar þessa kvennakúgun.
Því hafa konur, sem gert hafa jafn-
réttishugsjónina að sinni, þurft að
endurskoða allt þetta. Sú endur-
skoðun er ekki eitthvað sem maður
gerir í eitt skipti fyrir öll, heldur á
hún sér stað allt lífið.
Og nú krefjumst við þess af þeim
körlum sem vilja kalla sig jafnrétt-
issinna, að þeir geri þetta líka.
Þar er ekki nóg að stimpla sig
jafnréttissinna. Þetta kostar allt
átök og vinnu.
Áfram strákar.
Valgerður A. Jóhannsd.
Jóna Hálfdánard.
Tvær af kosningatrixum Félags
Vinstri
Manna í síðustu kosningum.
Að skrifa grein um hugargrein
Ekki allsfyrir löngu var égá labbi í bænum. Veðrið var gott ogég „smilaði“ framan í lífið. Svo datt mér í hug að ég þyrfti að skrifa grein í Stúdentablaðið. Hvað á ég að skrifa var fyrsta
hugsuninJú allt í einu datt mér bráðsniðugt efni í hug. Ég ætla að skrifa um fjöldatakmarkanir. Ég byrjaði strax í huganum. Byrjunin vafðist aldeilis ekki fyrir mér, því þegar maður hugsar
grein en skrifar hana ekki er svo auðvelt að sleppa öllum tæknilegum atriðum. Ef það sama gerðist við ritvélina yrði greinin á hinn bóginn svona. „Grundvallar mannréttindi allra manna
er jafnrétti til náms. Þau rök sem yfirvöld færa fyrir fjöldatakmörkunum eru á þessa leið . . . Þá er nefnilega komið að tækniatriðum sem þurfa að vera vel ígrunduð en þar sem greinin var bara
hugarsmíð í huga var hægt að hlaupa yfir svona smáatriði og byrja þess í stað að setja fram sínar eigin skoðanir á málunum, sem að mínu mati eru miklu skemmtilegri en þau tæknilegu atriði
sem ég var að impra á. Jæja en greinin varð jafn jafnlöng og ég var lengi að borða isinn sem ég varað sleikja en eigi að síður var hún rnjög merkileg svo merkileg að ég hef ákveðið að eiga hana
bara fyrir mig en svona er það að skrifa bull um ekki neitt.