Fálkinn - 19.01.1929, Side 5

F A L K I N N
5
Sunnudagshugleiðing.
/7 ]>ú sá sem homa á,
eSa eigum^ vjer aS vænta
annars? Matth. 11, 2—10.
Guðspjallagreinarnar, sem til
er vitnað hjer að ofan segir
frá Jóhannesi skírara í fangels-
inu. Þar varð þessi Guðs þjónn
að sitja fyrir það, að hann
hafði boðað sannleikann um
kbmu Krists. Og hann efast.
Ekki uin það, að hann hafði l>oð-
að sannleika, heldur um það,
hvort sá sem kominn væri í
heiminn væri Kristur, eða hvort
hann ætti að vænta annars. Og
hann gerir menn á fund Jesú
sjáll's. Og Jesús svarar sendi-
mönnunum: „Farið og kunn-
gjörið Jóhannesi það sem þjer
heyrið og sjáið: Blindir fá sýn,
haltir ganga, líkþráir hreinsast
og daufir heyra og dauðir upp
risa og fátækum er boðað fagn-
aðarerindi. Og sæll er sá, sem
ekki hneyxlast á mjer“. Jesús
vill lækna vin sinn af öllum efa,
með því að láta hann heyra um
kraftaverkin, sem hann hafði
gert.
Við lifum á tímum efasemd-
anna. Og efunarmönnum má
einkum skifta í tvo flokka:
þá, sem láta sig efunarefnið einu
gilda og þá, sem efinn bakar
hugarangur. Meðal hinna fyr-
nefndu eru margir, sem efast um
flest eða alt. Þeir fleygja fyrir
borð öllu því sem heilagt er,
þeir þykjast lifa í skoðun en
ekki trú. Fyrir þessum mönn-
uin er enginn sannleikur til
neina sá sem þreifað verður á.
Biblían er skáldskapur, Jesús er
ekki Guðs sonur og þar fram
eilir götunum. Þeir, sem ekki
vil.ja ganga svo langt, trúa því
sem þeim þykir trúlegast en
hafna hinu. Þessi stefna er mjög
'ákjandi, eigi aðeins í trúmálum
heldur og i öðrum efnum. í
skólunum hittast fyrir kennarar,
seni þykjast menn að meiri fyr-
lr það, að útbreiða efann í hjört-
111,1 barnanna, og í þessum
tlokki kennara eru jafnvel menn,
sem seltir hafa verið kennarar
i trúarbrögðum. Og unglingarn-
ir ganga út í lífið með efann
efst í huga sjer, efann uin alt
og alla. I prjedikunarstólunum
eru prestar sem eru efunar-
nienn. Prestar, sem settir eru til
þess að verða sálusorgarar safn-
aðar síns og gefa hreldum hugg-
un. —
Veri drottinn miskunnsamur
°llum þeim efunarmönnum, sem
lJjast vegna efa síns. Þeir eru
sjukir menn, sem aðeins trúin
getur læknað. Og þessir menn
Oast um svo margt, að ógjörn-
lngur væri að fara út í einstök
•atrði. En það er til örugg leið
ut úr þessari kvöl efasemdanna,
>eið sem margir hafa reynt og
allir hafa haft gott af að reyna.
fara eins að og Jóhannes
gjörði. Gera boð til Jesú. Tala
. hann um efasemdirnar.
‘ egja honum hvað það er, sem
>eu efast um. Farir þú þessa leið
þarftu ekki að efast um, að Jes-
us hjálpar þjer. Hann bregst al-
diæi þeim, sein hans hjálpar
leita.
h ar þú þessa leið og þá munt
J>u komast í tölu þeirra sem
þakka lionum fyrir, að hann
ljetti af þj,er oki efasemdanna
og opnaði fyrir þjer sælulif hins
trúaða.
Tvíbur- Amerika er land „pess
mesta“ — alt er best
amir hjá ]>eim. „Mest í heimi
og best í lieimi“. Banda-
ríkjamenn segja þetta sjálfir svo |iað
hlýtur að vera satt. Þvi Ameriku-
menn eru orðvarir menn — einltum
þegar þeir eru að hrósa sjálfum sjer.
Bandaríkin eru m. a. land tvibur-
anna. Þar fæðast svo margir tvibur-
ar, að menn hafa stofnað sjerstaka
skóla, þar sem aðeins tvíburum er
kent. Og um tvíburana eru margar
merkilegar sögur til. T. d. þessi:
Fyrir tveimur árum bjuggu tvíbura-
systur i New York, undur fríðar l)áð-
ar. Önnur lijet Katrín og hin Elísa-
bet. Þær voru svo líkar, að erfitt var
að þekkja þær i sundur. Til þess að
aðgreina sig tóku þær upp á því að
gifta sig. Þær trúlofuðust báðar en
foreldrunum líkuðu ekki tcngdasynirn-
ir, svo að þær flýðu að heiman.
Þær flúðu saman þvi að þær vildu
ekki skilja. Fóru til smábæjar í Con-
nectitut, en þar biðu unnustarnir. Þau
voru gefin saman, en presturinn var
að því kominn að hafa hausavixl á
þeim. Og svo urðu þær að skilja i
fyrsta sinni á æfinni. Þorðu ekki að
vera saman, svo að mennirnir þeirra
viltust ekki á þeim.
Fyrir nokkru voru báðar systurnar
fluttar á sömu fæðingarstofnun i
New York. Kl. 11 daginn eftir fæddi
önnur, frú Johnson, son, og korteri
síðar fæddi frú Mucklaby son. Börnin
voru svo lík, að mæðrunum kom sam-
an um að gera úr þeim — tvíbura!
Fjársjóðir Fyrir sköinmu Ijet
rússneska stjórnin
soídánsins. halda uPi>boð 1 Ber-
lin á ýmsum grip-
um frá Rússakeisara og öðrum tign-
um mönnum. Nú á að fara að halda
annað uppboð, sem tekur fram hinu
fyrra, því innan skamms koma krúnu-
dýrgripir soldánsins i Miklagarði und-
ir hamarinn í London.
Þessir gripir eiga hvergi sinn lika.
Virðingarmennirnir liafa metið l>á á
400 miljón krónur og það er talið
lágt mat. Og þó efast menn um, að
mögulegt verði að selja gripina fyrir
þetta verð. Til þess að halda verð-
inu uppi er ráðgert að láta bjóða að-
eins litinn hluta þeirra upp í einu,
svo að „framboðið“ verði ekki of mik-
ið. —
Auk gulls og gimsteina er afar
mikið af allskonar postulinsgripum í
safni soldánsins, og eitt mesta safn
af klukkum og úrum, sem til liefir
verið i einstaks manns eigu. Klukk-
urnar einar fylla mörg herbergi.
Smaragðar eru með dýrmætustu
gimsteinum sem menn þeklija en i
safni þessu er einn stærsti smaragð-
Sighvatur Bjarnason fi/rv. banknstjóri vcrður sjötugur 25. þ. m. Er
liann fæddur í Reykjavik og hefir alið hjer allan aldnr sinn og kem-
ur milcið við sögu Reykjavíkur á þvi tímabili, sem bærinn hefir tek-
ið meiri og skjótari stakkaskiftum en ef til vill nokkur borg á norð-
urlöndum. Um fcrmingaraldur varð hann aðstoðarmaður á skrif-
stofu Hilmars Finsens tandshöfðingja og var á skrifstofunni meira
en áratug, til 1885. Pegar Landsbankinn var stofnaður var Sighvat-
ur ráðinn bókari hans og dvaldi hann þá erlendis um stund og kgnti
sjer bankastörf. En Landsbanka-bókari var hann til VJOh er hann
varð bankastjóri í íslandsbanka, er þá var mjstofnaður. Gegndi
hann því starfi til 1921, er hann varð að láta af því vegna þrá-
látra veikinda er höfðu þjáð hann siðasta árið. Sighvatur hafði þá
um 35 ára skeið gegnt ábyrgðarmiklum störfum í báðum aðalbönk-
um landsins og má fullgrða, að enginn maður hafi verið kunnugri
fjármálum þjóðarinnar en hann.
Meiri starfsmann en Siglivat Bjarnason gctur varla. Hann var
barn að aldri þegar hann fór að vinna og átti því ekki lcost á að
afla sjer skólamentunar, en frístundum sinum — sem voru stgttri
þá en nú tiðkast hjá unglingum, varði hann til þess að afla sjer svo
góðrar mentunar, að löng skólaganga hefði ekki gefið hana meiri
nje betri. Jafnframt aðalstarfi sínu hefir lmnn jafnan liaft ýmsum
trúnað,arstörfum að gegna, en þrátt fgrir allar annir Ijúka þeir sem
til þekkja upp einum munni um, að alt sje í góðum höndum, sem
í hans höndum er. Meira Ijúfmenni í daglegri framkomu en Siglivat
Bjarnason, getur elcki.
Á síðasta ári varð. hann fgrir slæmu áfalli, er ekið var á hann
á götu, svo að hann stórmeiddist. Ilefir hann nú náð sjer að mestu
ef 'tir það áfall.
Hjer að ofan birtist nýjasta mgndin af Sighvati bankastjóra og
frú hans, Ágústu Sigfúsdóttur.
steinninn sem til er i heimi og auk
þess smærri svo hundruðum skiftir.
Verðmætustu rúbínarnir eru á stærð
við þjóðfrægustu Eyvindarkartöflur.
Þá eru demantarnir nær óteljandi.
Soldánar Tyrkja voru skartsjúkari
menn en nokkrir aðrir þjóðhöfðingj-
ar i Evrópu og stóðu litið af baki
hinum fornu stórfurstum í Indlandi.
Er eigi ólíklegt, að kvennahald þeirra
hafi átt nokkurn þátt í, að þeir söfn-
uðu að sjer skartgripum.
Hugrökk Þ^sk kona> se
° frú Pfeiffer,
kerling.
sem heitir
er fyrir
skömmu komin heim úr
ferð sem hún fór til
Nigeriu í Afriku. Þar lifa mannætur,
og aðalerindi konunnar var það, að
kynnast siðum og liáttum þessara sæl-
kera, sem jeta hvita menn með betri
lyst en við lifraða kúttmaga eða þess-
konar sælgæti.
Ein hvítra manna sótti liún þessa
matháka heim, en liafði með sjer 18
burðarmenn innfædda. Hefir enginn
hvítur maður komið á þær slóðir sem
liún fór um, síðan Dani nokkur liætti
sjer þangað. Hann kom aldrei aftur.
En frú Pfeiffer kom heilu og höldnu,
án þess að nokkur glefsaði í hana,
livað þá meira. Þykir þetta hin mesta
furða, og er erfitt að útskýra það
nema á þann eina veg, að liún sje svo
skopþinn, að mannæturnar liafi haldið
að hún mundi óæt.
»Þú prt í Ijómandi skapi ídag!
Hetirðu urmið í happdrættinu!“ —
„Já, að vissu leyti! Jeg gat vavla
hangið saman — taugavnav shiluvðu —
svo ráðlagði læhnirinn mjer að reyna 4
vihna Sanatogen-notkun. Það varð mjer
að happi. Nú er jeg aftur í fullu fjöri".
Kunmr læknar ráðleggja í yfir 25.000
skriflegum u p p I ý s i n g u m að nota
styrkingar- og taugahressingarlyfið
af því að það myndar á eðlilegan hátt
orkuviðbót fyrir vöðva og taugar.
Fæst í öllum lyfjabúöum fyrir frá kr. 1.85.
Óskist frekari upplýsingar þá útfyllið mið-
ann og sendið hann til A/S Sanatogen Co.
Sct Jörgensallé /, Kö: enhavn V.
Sendið mjer ókeypis og burðargjaldsfrítt:
Sanatogen-sýnishorn og bækling.
Nafn:..........................
Staða:..................................
Heimili: