Fálkinn - 15.03.1930, Side 12

12
F A L K I N N
Skrítlur.
— Hvaða númer af höttum notar
maðurinn yðar, með leyfi?
— Veit ekki. En mátið þjer á þess-
ari krukku. Þau þurfa jafn stórt.
Tryggur gestur:
— Farið þjer varlcga, þarna er
þrep á gólfinu.
— Þetta þrep þekti jeg áður en þú
fæchlist, fangavörður góðurl
— Snáfaðu burt, drengur..........
— Þú getur lalað digurbarkalega,
við óvopaðan mann.
— Nú geturðu heyrt unnustann
minn. Það er hann sem talar í út-
varpið.
— Og heyrist þetta urg og gaul i
honum i verunni? Auminginnl
Adam-
son.
86
Adamson
heldur að
uehjaraklukkan
gangi of fljótt.
itOfYRIBHT P.I.B.90X6. C0P5NH4<ii;N
— Þessi kona gaf mjer tvær krón-
ur, þegar jeg sagði henni að jeg
hefði einu sinni setið á rekaldi i
heilan sólarhring.
— Hvaða rekald var það?
— Sama rekaldið sem jeg sit á
núna.
Geðvonska:
— Hvað er þetta? Hefirðu nú
gleymt saltinu einu sinni enn?
— Ja, herra minn trúr. Þú hefir
skilið kransinn eftir, Theódór en
tekið bildekkið með þjer.
Ákafur sjálfsmorðingi:
— Ef þetta hjerna hrifur ekki
heldur, er ekkert úrrœði til nema að
gifta sig.
ÞAÐ URÐU ÞRÍBURAR.
Harald Lloyd, sem er hamingjusain-
ur fjölskyldufaðir hitti eitt sinn Mil-
ton Sills i tyrknesku baði. Harold
var í besta skapi, og Milton spurði
hann um ástæðuna.
„Ástæðuna skal jeg segja þjer kunn-
ingi. Það er að fjölga hjá mjer.“
„Nú ertu að skrökva", svaraði
Milton Sills.
„Abraham Lincoln!“ lirópaði Har-
old — en Abraham Lincoln þýðir hjá
Ameríkumönnum sania sem „svei
mjer þá“ hjá okkur.
„Þetta er öldungis ómögulegt", sagði
Milton Sills. Jeg var nýlega viðstadd-
ur sundsamkepni lijá Colleen Moore,
og konan þin var þar. Og síðan höfiun
við dansað saman“.
„Þetta er nú satt samt“, svaraði
Harold. „Og innan skamms býð jeg
þjer 1 skírnarveislu...Eigum við
að veðja?“
„Já, það skulum við. Eigum við að
segja 1000 dollurum?“
„Já, þúsund dollurum fyrir hvert
barn“, svaraði Harold.
Jeg geng að því“, svaraði Milton
Sills öruggur. „Þykist þú ætla að
eignast tvíbura?“
„Allur er varinn góður“, svaraði
Harold. Og svo skildu þeir.
Nokkru seinna var hringt til Mil-
ton Sills i síma. Það var Harald
Lloyd og hann sagði sigri hrósandi:
„Jeg vann, kunningil"
„Það var hart. Jæja, jeg skal senda
þjer þessa þúsund dollara undir eins“.
Harald skellihló.
„Þú sleppur ekki með þaðl Þú
verður að skrifa ávísun á 3000 doll-
ara“.
„Ertu genginn af göflunum?"
„Ónei. Mildred eignaðist þríbura!“
Milton misti ekki aðeins dollarna,
heldur varð hann svo hissa að hann
misti líka heyrnartólið.
----x-----
— Hvað er manna asnans kölluö,
mamma.
— Asnamóðir. Því spyrðu?
— Af þvi þú kallaðir mig asna
i gœr.