Fálkinn - 12.07.1930, Page 12

12
F A L K I N N
Skrítlur.
Slátrarinn er að segja lögregluþjón-
inuni, að Pjetur hafi sparkað fót-
knettinum sínum gegnum búðar-
gluggann. Lögregluþjónninn finnur
hann sjálfsagt. Ætli þú gerir það
ekki líka?
í talsímaherberginu.
— Fyrirgefið þjer, herra minn! Á
jeg að fœra yður miðdegisverðinn
liingað?
— Hvernig gengur það?
— Þakka þjer fyrir, — bölvanlega.
— Þjer ættuð að reyna að taka
eitthvað inn.
Þú hefir yngst um 20 ár, amma.
— Já, það er af þvi að síðu kjól-
arnir eru orðnir móðins aftur.
Adam
son.
100
Gúmrr.ikápan
funs Adamson
COfSvfttSHT ft t.e, 8ÓX6, CflBErtHAÖEN
Tortrygni.
— Jeg ætla að kaupa vindtakveiki,
— og best að jeg fái einn eldspítu-
stokk um leið.
— Þjer gerið svo vel og farið í
hvítu kápuna yðar og setjið upp
svuntu, l næsta skifti sem þjer far-
ið út i bœ.
— Já, með ánægju, frú. Þá getur
fólk að minsta kosti sjeð, að jeg er
ekki úr fjölskyldunni,
— Er forstjórinn við?
■— Þjer hljótið að sjá á mjer hvort
liann sje heima eða ekki.
get jeg flengt þig um leið.
— Þessa buxur eru of litlar lianda
drengnum mínum. Eftir fjórar vik-
ur er hann vaxinn upp úr þeim.
— Fjórar vikur! Eftir þann tíma
er hann búinn að gauðslíta þær.
— Hugsaðu þjer, mammal Mikið
skelfing hlýtur þessi maður að vera
nærsýnn.