Fálkinn - 16.08.1930, Qupperneq 10

10
P A L K I N N
Fólki
• til hægðarauka afgreiðir og send-
■
: ir Laugavegs Apotek öll meðul,
■
• hjúkrunargögn, gleraugu, hrein-
■ '---svörur út um alt land gegn
■
póstkröfu.
:
■
■ Sendið okkur beiðni yðar, og yð-
5 ur verður strax sent það. sem
: þjer óskið.
■
■
Laugavegs Apótek
■
; Laugaveg 16. Reykjavík.
Ferrosan
er bragðgott og styrkjandi
járnmeðal
og ágætt meöal við blóðleys
og taugaveiklun.
Fæst í öllum lyfjabúðum.
Verð 2.50 glasið.
Líftryggið yður
þar sem kjörin eru best.
Úr ársreikningi Lífsábyrgðarfjel.
Thule h.f. 1929:
Árstekjur .... kr. 4.621.189.52
Þar af til hluthafa — 3tt.000.00
(Hluthafar fá aldrei hærri upp-
hæð, skv. samþyktum fjelagsins).
Lagt i sjóði fjel. kr. 326.272.00
Til hinna trygðu — 4.264.917.52
(yfir 92% af öllum ágóða fjel.).
Ágóðahluti hinna trygðrj útborg-
ast árlega að 5 tryggingarárum
liðnum, og er ekki haerri 1929
en önnur ár.
Lífsábyrgðarhlutafjelagið
T H U L E .
Aðalumboðsmaður fyrir ísland:
A . V. TULINIUS,
Eimskipafjelagshúsimu, 2. hæð.
Simi 254. Símn.: TULIN.
Umboðsmenn Ó6kast allsstaðar,
þar sem ekki eru umboðsmenn í
nágrenninu.
Barðtta indverskra kvenna.
Tækifærisgjafir |
Fagurt úrval.
■
Nýjar vörur. — Vandaðar |
■
vörur. — Lágt verð.
■
Verslun
K
Jóns Þórðarsonar.
Hjónabönd barna.
Mesta vandamál indverskra kvenna
er nú sem stendur afnám „barna-
lijónabandanna". Fyr á tímum lifðu
margar konur ógiftar alla æfi. Þær
helguðu líf sitt ýmsum mannúðar-
inálum, uppeldi og hugarstarfi. Kon-
ur giftust þá ekki fyr en þær voru
fullþroska, og gátu meira að segja
konur af vissum stjettum sjálfar val-
ið menn sína. Seinna voru allar konur
neyddar til að giftast, og það var á-
litin hin mesta synd ef foreldar höfðu
dóttur sína lijá sjer ógefna eftir að
hún var komin á gelgjuskeiðið. Af
þessu leiddi auðvitað að foreldrum
var mjög umhugað um að gefa burtu
dætur sínar eins fljótt og auðið var,
svo framarlega sem hægt var að fá
sæmilegt gjaforð fyrir þær. Á þenn-
an hátt urðu barna-hjónaböndin til.
En eins og gefur að skilja voru
þessi barnalijónabönd í fyrstu ekki
annað en trúlofanir í raun rjettri,
enda þótt þau væru algjörlega bind-
andi og ekki væri hægt að slita þeim.
Stúlkan' bjó ekki hjá manni sínum,
fyr en að annari vígslu aflokinni.
Hún fór fram lim það bil sem slúlk-
an varð fullþroska og eftir það flutti
hún til manns síns ög bjó með hon-
um. Þangað lil átti hún heima hjá
foreldrum sínum og fór aðeins annað
slagið að hitta tengdafólk sitt. Oft
gátu þá ekki „hjónin“. einusinni tal-
ast við og varð því lítið af því að
þau kyntust óður en þau urðu að
fara að búa saman.
Til allrar hamingju hafa nú verið
samþykt lög um það í Indlandi, með
miklum ineiri hluta atkvæða, að ekki
megi stofna til hjónabanda með ung-
lingurn innan viss aldurs, (stúlkubörn
14 ára aldur og pilta 16 ára) og ligg-
ur refsing við ef útaf er brugðið.
Lög þessi gengu í gildi 1. apríl 1930.
Meðferð á ekkjunum.
Siðurinn með „barna-hjónabönd-
in“ leiddi af sjer annað ennþá verra
einkum fyrir æðri stjettirnar. Það
var hin glæpsamlega meðferð á
„barna-ekkjunum“ Með þessum stjett-
um var nfl. ekki leyfilegt að gifta sig
aftur, og á þann hátt myndaðist heill
hópur af kornungum ekkjum. Hlut-
skifti þessara stúlkna var svo sorglegt
að þvi verður ekki með orðum lýst.
Lifið var þeim sjálfum og skyldmenn-
um þeirra hin þyngsta byrði. Áður
fyrri var það altítt að ekkjur sem
linignar voru á efri ár, voru brendar
með líkum manna sinna. Þessi siður
var kallaður snttee. Árið 1828 var þó
þessi grimmilega siðvenja lögð niður
með lagaboði.
Enda þótt samin hafi verið erfða-
lög, sem gerðu börn af seinna hjóna-
bandi þessara ekkna jafnrjetthá
hinum fyrri, hefir þó almennings-
álitið gengið svo á móti þeim að fá-
ar konur hafa haft liugrekki til að
ganga í berhögg við það. Eftir því,
sem þekking hefir aukist mildaðist
hugsunarhátturinn og farið var að
fara mannúðlegar með ekkjurnar.
Margar ungar ekkjur leituðu mentun-
ar og suroar giftu sig aftur. Á tíu—
tuttugu órum hefir þetta breyst geysi-
lega. Allir mentaðir menn viðurkenna
nú þessi hjónabönd og jafnvel hinir
afturhaldsömustu eru farnir að „þola“
þau.
ÍS.
Bananaís.
Bananaís má gera ó þánn hátt sem
hjer segir: Fjórir bananar eru af-
hýddir og núnir gegnum sáld. Ein-
um liter af rjóma er helt saman við,
siðan er þetta látið frjósa.
Citrónuís.
% lítrar af vatni, 300 gr. strausyk-
ur, saft úr 5 cítrónum, hýði af 3
cítrónum, 3 eggjahvítur.
Vatnið, sykurinn og sitrónuhýðið
er soðið, sigtað og síðan látið kólna.
Sítrónurnar eru marðar og safinþ sí-
aður. Eggjáhvíturnar eru settar ’í að
lokum, þær gera ísínn mjúkan. Síð-
an er þetta alt saman fryst. Þennan
ís má skafa upp með skeið og er þá
lagður á flatar skálar. !Fallegt að
skreyta hann ineð ávöxtum.
fssúkkulaði
er borið í glösuin. Fyrst er soðið
eins mikið vatn og þarf í öll glösin.
í hvert glas er ætlað 30 til 35 gr.
súkkulaðs, sem er rifið niður, einni
teskeið af sykri er blandað saman
við og þetta siðan hrært út í dálillu
af köldu vatni. Soðna vatninu er síð-
an helt yfir leðjuna og þetta hitað
upp í suðu, þá er það tekið ofan. f
hvert glas er áætlað 1 eggjarauða,
sem er þeytt vel í einni skeið af
vatni. Eggjunum er síðan helt út í
súkkulaðið og hrært vel í á meðan.
Að því loknu er þetta fryst. Þegar
isnum er ausið i glösin er látið vera
dálitið borð á þau, svo hægt sje að
koma fyrir tveim teskeiðum af þeydt-
um rjóma ofaná.
ískaffi.
1 líter af sterku kaffi er blandað
saman við % lítra af rjóma. Sykur
eftir vild. Þessu er helt i há glös og
sett á ís. Áður en kaffið er borið fram
er sett ein teskeið af þeyttum rjóma
ofan á hvert glas. Strárör eru borin
með.
Gröf Vestumeyjarinnar Cassiniu.
í nand við Róm er verið að grafa
upp líkkistu, sem er um 1800 ára göm-
ul og hefir að geyma siðustu leifar
Vestumeyjarinnar Cassiniu, eins og
letrið á kstunni ber með sjer: „Cas-
sinia hin eilífa jómfrú, dóttir Luci-
usar“ og neðan á steininum stendur
í hexanietri á latínu: „Af því liún
i sex sinnum ellefu ár þjónaði Vestu
trúlega, hvílir nú Cassinia hjer, fólk-
ið hefir jarðað hana“.
Cicero segir frá því, að Cassinia
hafi verið gefin Vestumusterinu um
10—12 ára aldur. Var hún komin af
göfugu fólki sem bjó i Tibur. Trú-
lega gætti hún hins heilaga elds til
dauðadags, þá 76—78 ára göinul.
-----------------x----
— Af hverju skrifið þjer eingöngu
einþætt leikrit, herra skáld?
— Það er til að sleppa við að
þurfa að lesa í blaðadómunum, að
annar þáttur hafi verið alveg óþarf-
ur og að þriðja þáttur hafi gjarnan
mátt missa sig.
VAN HOUTENS
konfekt og átsúkkulaði
er annálað um allan heim
fyrir gæði.
Vandlátar húsfreyjur
kaupa
Laufás-
smjörlíkið.
Til daglegrar notkunar:
„Sirius“ stjörnukakó.
3 Gætið vörumerkisins.
í Álaborg kom nýlega fyrir ein-
kennilegt barnsfaðernismál. Þar
stóðu ung hjón fyrir rjetti, svo til
nýgift. Hafði þeim komið saman um,
að maðurinn skyldi gangast við barni
sem konuefnið gekk með áður en
þau giftust, en sem þriðji maður átti.
Mannauminginn hafði gert þetta tll
þess að hlífa konunni við, að þurfa
að kenna öðrum barnið. En nú var
svo komið að þau vildu skilja, og
þá sagði maðurinn allan sannleikann
og neitaði að borga meðlag rneð
barninu. Hann slapp líka við það,
en í staðinn var höfðað mál gegn
honum fyrir falskan framburð.
Juan Martinez heitir ásteltinn mað-
ur frá Mexíkó, sem eina nóttina var
að leika á gítar fyrir utan glufrr?ann
hjá stúlkunni, sem honum þótti vænst
um þá í svipinn. Hún hjet María
Reyes en var alls ekki ástfangin af
Juan, og kastaði því engri rós út um
gluggann, eins og siður er. Þá varð
Juan svo reiður, að hann klifraði
inn um gluggann til hennar, en í stað-
inn fyrir að halda áfram að spila, þá
mölvaði hann gítarinn sinn á höfð-
inu á henni.