Fálkinn - 11.10.1930, Page 6

0
FUKINN
Kunnur amerískur nálúrufrieðiiif/ur hefir lekið þessa mynd með aðstoð
smásjárinnar af hinni forljótu eitruðu köngurló.
Ein af myndun-
um sýnir dæmi
þess betur en orð
fær lýst. Skelfisk-
urinn lá með
opna skelina
næstum niður-
grafinn í sandinn
þegar vaðfugl
einn háfættur
kom og steig öðr-
um fæti í skelina.
En skelfiskurinn
smelti skeljunum
saman og klemdi
svo fast að fæti
fuglsins, að hann
gat ekki losað sig
og druknaði.
Með aðstoð
unásjárinnar get-
um vjer fyrst
gert oss fulla
grein fyrir því,
hvílíkar ófreskj-
ur mörg liinna
lægri dýra eru í
raun og veru. Hin
slærri dýr eru
• engin nándar .
nærri cins kröfluglega úr garði
gerð tiltölulcga eða eins vcndi-
lega vopnum húin í harúttunni
Þessi mynd sýnir mölinn.
fyrir tilverunni og lægri dýrin.
Gefa myndir þær, scm hjer fylgja
nokkra liugmynd um þelta.
Einföld ályktun.
Faðir hans, sem var frá Meax, hafði
krafist þess að sonur sinn vœri heit-
\ inn eftir sjer og kallaður Polydor.
En okkur — vinum hans — fanst þetta
hlægilegt nafn og skírðum hann því
Colydor, sem okkur fanst miklu
skárra.
Honum fanst þetta nafn okkar gott
Og ljet prenta það á nafnspjaldið sitt.
Og sama nafnið stóð llka á hurðar-
spjaldinu hans, með skíru gotnesku
letri. Hann bjó á fimtu hæð í Rue de
la Saurc Aule, númer 327.
Colydor var skrítnasti maðurinn
sem jeg get hugsað mjer. Jeg fór að
hlægja í hvcrt sinn scm jeg sá liann.
í gær kom hann að heimsækja mig.
— Finst þjcr ekki eitthvað hlægi-
legt við mig? spurði hann.
Mjer fanst hann ekki lilægilegri en
vant var.
— Þú ert enginn mannþekkjari,
svaraði hann. Jeg er búinn að gifta
mig!
— Mikil vitleysa cr í þjer!
— Jú. Jeg hefi verið giftur í heila
viku. Og jeg er svo sæll.
— Er hún falleg?
— Nci, það cr nú eitthvað annað.
— Rík?
— Á ekki rauðan túskilding!
Jeg glápti steinhissa á hann.
— Jeg hitti hana niður við sjó,
einn góðan veðurdag i maí. Trúir
þú á ást við fyrsta augnamót? Nei,
það gerirðu vitanlega ekki. Þú ert
ekki ijnnað en forhertur efnishyggju-
maður. Var hún falleg? Jeg veit það
ekki, en það eitt veit jeg, að jeg elsk-
aði hana og mun aldrei elska neina
aðra. Ef þjer finst gaman að því, þá
máttu vel skopast að mjer, en svona
er það nú samt. Hún var þarna með
dóltur sinni, ljótri og renglulegri
stelpu um tvitugt, horaðri og óað-
laðandi.
Daginn eftir fór jeg frá Trouville
og settist um kyrt i Houlbec.
Þessi manneskja, sem hafði gert mig
ástfanginn á augnabliki, var gift toll-
stjóra, gömlum nöldrunarsegg, sem
ekki hirti um neitt annað en spila á
spil. En samt sem áður bauðst jeg
til að spila við hann, aðeins til þess
að fá að vera í návist liinnar útvöldu,
sem jcg elskaði.
Og loks fjekk jeg launin fyrir
fórnfýsina. Tollstjórin bauð mjer í
ál. Frúin var yndisleg og hjarta mitt
brann til ösku. Jeg gerði alt til að
þóknast henni, en get elcki sagt að
mjer hafi orðið vel ágengt.
Loks fór jcg að örvænta. Hún og
jeg sátum ein í stofunni. Hún var
að sýna mjer í albúm. Hún útskýrði:
Þarna er S. frænka mín, þetta er
P. systurdóttir mín, þarna er mág-
kona mannsins míns, og þar fram
eftir götunum.
— En vitið þjer hver þetta er?
spurði liún svo.
— Já, þetta er ungfrú Clairc, dótt-
ir yðar.
— Nei, það er alls elcki hún, þetta
er mynd af rnjer þcgar jeg var tví-
tug.
Og svo sagði liún mjer, að á þcim
árum hefði hún vcrið alveg eins
og Claire dóttir hennar nú, og að
sjer findist að það væri eins og að
líta i spegil um tvítugt, að sjá hana
dóltur sina.
— Er það satt? sagði jeg.
Hvernig í ósköpunum hafði þessi
aðdáanlega kona, svo hörundsfögur
og andlitsfríð, getað verið svona
skorpin og rengluleg i uppvextinum?
Og svo datt mjer alt í einu það
snjallræði í hug, sem varpaði bjarma
yfir alla framtíðina. Hamingjan var
þarna á næstu grösum. Úr því að
móðirin liafði fyrrum verið alveg eins
og dóttirin, þá hlaut dóttirin að
verða með timanum alveg eins og
móðirin var nú!
Og þessvegna giftist jeg Claire í
vikunni sem leið. Hún er núna tvi-
tug og verulega ljót. En eftir tuttugu
ár er hún fertug og verður jafn
ljómandi falleg og hún mamma henn-
ar cr nú.
Jeg bið bara. Það er ofur einfalt
mál.
-----x-----
Dýrasta vin í heimi er í ráðhús-
kjallaranum i Bremen, svokallað Ros-
envin og er frá árinu 1624. Er að-
eins cin áma til af því, og þegar
tekið er af lienni er jafnan tekið jafn
mikið úr öðrum tólf tunnum, sem
standa í sama kjallara. Verðið á þessu
víni var 60 dalir fyrir 200 lítra tunnu
árið 1624 og cf rcikna ætti vexti og
vaxtnvcxti af vininu, sem til er í
kjallaranum mundi andvirði þess
nema 27 miljörðum marka og svarar
það til þess að líterinn kostaði 120
miljón mörk. Síðast var tekið á þessu
vini árið 1824. Var það á 75 ára af-
mælisdegi Göethes og voru honum
gefnar 12 flöskur af vininu. Hafa fá
skáld fengið dýrari gjöf, því að svo
telst til, að þessar 12 flöskur hafi þá
verið 150 miljón marka virði.
Um þessar mundir er frímerkjasýn-
ing haldin í Berlín og eru þar sam-
ankomin flesl af dýrustu frímerkjum,
sem til eru í heimi. Eru þar m. a.
söfn ýmsra ameriskra auðkýfinga sem
þangað hafa verið Iánuð. Þar er dýr-
asta frímcrki hcimsins, eins-cents fri-
merki frá brcsku Guayana, sem
amerikanski frímerkjasafnarinn Hein
keypti á sinni tíð fyrir 140.000 doll-
ara.
í Varsjá hefir ung stúlka nýlega
framið sjálfsmorð. Ástæðan er sú, eft-
ir þvi sem henni scgist frá i eftir-
látnu brjefi, að hún hafi kvalist svo
mikið af forvitni um, hvernig lífið
,yrði eftir dapðgnnl
Tveir mágar í Kaupmannahöfn
höfðu lengi átt seðil saman í happ-
drættinu danska; var annar spor-
vagnsstjóri en hinn múrari. Nýlega
kom 100.000 króna vinningur á seð-
ilinn, En i þetta skifti hafði múrar-
inn ekki borgað sinn helming af ið-
gjaldinu og hirti sporvagnsstjórinn
því allan vinninginn. Þeir fóru í mál,
mágarnir, en dómstólarnir úrskurð-
uðu, að sporvagnsstjórinn ætti vinn-
inginn einn úr því hann hefði greitt
iðgjaldið einn. Köld er mágaástin.
Kínversk stúlka, sem heitir Leung
Yuk Yi hefir nýlega tekið doktors-
gráðu í læknavísindum. Er það i
fyrsta sinn að slíkt ber við í Kína.
----x-----
Krýningarvagn Hohenzollaranna
þýsku hefir ekki verið hreyfður síð-
an Vilhjálmur sá, sem nú situr í
útlegð í Hollandi var krýndur, en
staðið í reiðtygjabúri keisarahirðar-
innar i Potsdam við Berlín. Stjórn-
in gerir ekki ráð fyrir, að Þjóðverjar
þurfi oftar á honum að halda, og
hefir því selt Ras Tafari Abessiníu-
konungi hann, en hann ætlar að láta
krýna sig með „pomp og prakt“ í
þessum mánuði. Hafa sendimenn
hans verið á fcrðalagi um Evrópu
i sumar til þess að kaupa ýmislegt
til krýningarinnar.
Fjögur þúsund manns særðust eigi
alls fyrir löngu í fellibyl á San Dom-
ingo og svo margir fórust, að eigi
varð komist yfir að jarða þá. Var
likunum því safnað saman i kesti
og þau brend.
Hinn 28. mars árið 193 var öll
jörðin sett á uppboð. Rómverski keis-
arinn Pertinax var látinn og átti enga
erfingja, svo að lífvörður lians tók
við rikisstjórninni og setti keisara-
stólinn og yfirráð yfir allri jörðinni
— því að þá var rómversk keisar-
inn talinn drotnari allrar veraldar-
á uppboð. Ríkur kaupmaður, Didius
að nafni, keypti hnossið fyrir 18
miljón krónur i gulli og var gerður
að keisara undir eins og hann hafði
greitt kaupverðið. En eigi hjelt hann
völdum nema til 2. júní sama ár; þá
var liann seltur af og drepinn.
----x-----
Á sýningunni i Stokkhólmi er svo
mikið af flöggum, að vinnar. við að
draga þau upp og niður hefir kost-
að 60.000 krónur allan sýningartím-
ann. Og við þetta bætist slitið á flögg-
unum.
----x-----
Tvitugur Amcríkani, William J.
Willcock að nafni, veðjaði nýlega
þúsund dollurum um, að hann gæti
klifrað upp Eiffelturninn að utan.
Hann komst í 25 metra hæð og varð
þá að knlla á hjálp og lögreglan og
brunaliðið að tosa honum niður.
Hann borgaði veðfjeð þcgar i stað og
varð síðan að fara á lögreglustöðina,
þvi að vitanlega varð hann að greiða
sekt fyrir þetta tiltæki sitt. En Ame-
ríkumenn hafa ráð á að skemta sjer
þegar þeir eru á ferð um Evrópu.
----x-----
Landkönnuður einn hefir fundið
afbrigði af Indíánum í Suður-Ame-
riku. Eru þesir Indíánar mcð ljós-
leitt hár og hvítir á hörund. Þeir tala
mál, sem er eigi ólíkt Sanskrit og
standa á mjög liáu menningnrstigi,
i samanburði við venjulega Indiána.
Hefir þess verið getið til, að þeir
væru afkomendur norrænna víkinga.
— Fyrir nokkrum árum sögðust flúg-
menn nokkrir hafa sjeð hvíta Indí-
ána á þessum sömu slóðum, en sögu
þeirra var ekki trúað.
----x-----
Niels Strindberg, sá sem fórst með
Andróe fyrir 33 árum var trúlofaður
amerikanskri stúlku, sem hjet Anita
Chartier. Hún beið unnustans i 15 ár
en giftist síðan Haughtrey prófessor
við háskólann i New Hampshire.