Fálkinn - 29.08.1931, Blaðsíða 12

12
F Á L K I N N
Skrítlur.
Við skráargatið:
— Frúin er altaf að minna mig á,
að taka vel eftir öl'Jti sem hún segi.
Fjallgöngumenn:
— Fn hvað dciurinn þarna er
fallegur.
Hann: — llversvegna varstu þá að
narra mig hinguð.
Adamson.
156
f // l

Pfgg|| ■ 'M/ ■ :
■' >} ■
CQPYSIGHT P, i.B. BQX 6. COPEHHASEM
r
Snautaðu ofan, strákur, annars
kem jeg og sæki þig.
Adamson hegg-
ur brenni.
— Ilvað segið þjer — hefi jeg
beðið um hraðsamtal við Siglufjörð?
Nei, það hlýtur að vera sá sem leigði
hjerna næst á undan mjer.
Ef þetta er list þá er jeg fábjáni
Það er 'tist.
Máttur vanans:
llifreiðastjórinn snæðir miðdeg-
isverð.
- Gefið btindum manni 50 aura.
Þjer eruð ekki blindur nema
á öðru auganu.
Jæja, við skulum þá segja 25
aura.
— Þú ert hættur að etska mig, Vil-
mundur.
— Nei, en það er bara hlje rjett
sem stendur.
— Þú ert eitthvað svo hnugginn
kunningi. Hvað gengur að þjer?
— Læknirinn hefir ráðlagt kon-
unni minni að fara upp í sveit, en
ef jeg er ekki hnugginn, þá fer hún
ekki eitt fet.
—■ Hefir yður nokkurntíma skjátl-
ast, læknir?
Frúin: — Hefir nokkur komið
hjerna meðan jeg var að heiman?
Vinnukonan: — Já, sótarinn.
— Já, einu sinni. Jeg gerði mil-
jónamæring alhata á þremur dögum.
Dómarinn: — Hvernig datt yður
í hug að slela 500 krónum en skilja
295 krónur eftir.
Þjófurinn: Jeg hafði nýlega unn-
ið 2500 krónur i happdrætti og
langaði lil að láta standa vel á upp-
hæðinni.
Frúin (við manninn, sem hún
hefir ekið gfir): - Vilduð þ jer ekki
gera svo vel og athnga lwað er að
,,koblingunni“, úr því þjer eruð
undir bilnum hvort sem er.
Hún: — Þú ert hættur að elska
mig, Jóhann.
Hann: — Hvernig getur þjer dott-
ið þessi vitleysa í hug.
Hún: — í síðustu þrjú skiftin Jief-
ir þú farið frá mjer áður en pahhi
hefir rekið þig út.