Fálkinn - 05.09.1931, Blaðsíða 6

F Á I. K I N N
(i
Dajakarnir hafa engin skotvopn nema vindbyssu, er þeir blása skegt-
um sinnm úr, og geta þeir liitt vel á 50 metra færi. Örin sem þeir skjóta
er eitruð og iamar þegar i stað þann, sem fgrir henni verður. Er eitrið
gert ár apablóði og safa i'ir Ipah-trjenn. Mgndin sýnir þegar verið er
að kenna börnunnm „skotfimi".
neslum löndum heims, nú orð-
ið, en það er of mikið hættuspil
fyrir teljendurna að hætta sjer
langt inn i villimannabygðirnar,
og þessvegna verður að giska á
mannfjöldann þar.
Á Borneó eru íbúarnir einkum
„dajakar" og múhamedstrúar-
menn af ættum malaja og hafa
þeir síðarnefndu flestir komið
frá Sumatra. Ennfremur er
jiarna allmikið af Kínverjum og
svo nokkrir Arahar og hvítir
menn, rúmlega þúsund af hvor-
um. Þar var um eitt skeið ís-
lenskur læknir, Björgúlfur Ól-
afssson, sem var nýlendulæknir
hjá Hollandsstjórn um margra
ára skeið, en nú er óðalsbóndi á
Bessastöðum.
Dujuki uð eitra ör.
Fólkið á fíorneó telur það mesta
sóðaskap að kgssasl á munninn. í
staðinn hefir ástfangið ungt fólk
þann sið, að horfast fast i augu og
núa saman nefbroddnnum.
„Dajukarnir“ áltu l'yrrum
lieima með slröndum l'ram, en
þegar malajar koniu i landið
hrökluðust dajakarnir undan.
Voru |)á stol'nuð á eyjunni mörg
sjálfstæð smáríki og tóku höfð-
ingjar þeirra sjer soldánsnafn.
llöfðu þessir höfðingjar aðal at-
vinini sína aí' sjóránum, enda var
ilt að sigla um Indlandshaf í j)á
daga. En nú er sjálfstæði jiess-
ara ríkja liðið undir lok. Hollend
ingar gerðu út af við sjóræningj-
ana og fengu Jiakkir allra lijóða
fyrir og þóttu vel komnir að yf-
irráðunum á Borneó fyrir þetta
jjarfaverk. Ráða Hollendingar að
er gaman
Jeg Þvæ
skemdalaust
og á helmingi
styttri
tíma með
að líta á J?vottana 46
segir húsmóöirin
„ Lökin og koddaverin eru hvlt ein>
og mjöll, hvergi stoppað etia bætt.
Þa'Ö er Rinso a'ö pakka! Rinso
heldur pvottunum hvítum, enginn
haröur núningur, engin bleikja, ek-
kert sem slítur göt a pvottana,
bara gott, hreint sápusudd, sem
naer út öllum óhreinindnm. Jeg
gæti ekki luigsaö mér að vera án
Rinso."
RINSO
Er a'Öeins selt i pökkum
— aldrei umbúöalaust
Litill pakki — 30 aura
Stór pakki — 55 aura
W-R 24-04 7 A
nafninu til yfir IV2 miljón eyja-
skeggja en Bretar vfir hálfri
miljón.
Borneó hefir verið vísinda-
mönnum óþrotleg rannsókna-
náma, ekki síst mannfræðingun-
um. Ilvað eftir annað hafa verið
gerðir út mannmargir leiðangrar
inn á miðbik Borneó, til jiess að
rannsaka fólkið og háttu þess,
einkum dajakana, sem virðast
vera með viltustu núlifandi jijóð-
flokkum i heiminum, og vera
öldungis ómóttækilegir fyrir
nokkra siðun. Hafa leiðangrar
þessir frá mörgu skrítnu að
segja, t. d. hinum einkennilega
hljófæraslætli dajakanna, eru
hljóðfærin gerð úr hambusreyr,
sem fyltur er með vatni, mis-
munandi mikið eftir þvi, hvaða
ldjóð álialdið á að l'ramleiða.
Eru jtað eingöngu konur, sem
leika á þessi hljóðfæri. Innan
um dajakana eru höfðaveiðarar,
sem að stundum ganga berserks-
gang svo .að ótli og skelfing gríp-
ur alla eyjaskeggja. Hverfa stund
um leiðangrar hvítra manna á
Borneó og er höfðaveiðurunum
að jafnaði kent um. E2n auk Jæss
er að finna á Borneó ættbálka,
sem hafa talsverða menning, er
einkum lýsir sjer í fullkomnum
listiðnaði.
---x----
Júlíiis Jónsson í Minneapolis var
nýlega kallaður fyrir rjett, kærður
fyrir að hafa strokð frá konunni
sinni. Það er venja, að dómarinn lal-
ar um fyrir þesskonar mönnum og
lætur |)á fara til konunnar aftur til
reynslu. E11 Júlíus bað dómarann að
senda sig ekki til konunnar aftur
heldur dæma sig í fangeisi og helst
sem iengsl. Dómarinn varð við bón-
inni og dæmdi Július í fimm ára
fangelsi. „Þakka yður innilega fyr-
ir, sagði Júlíus, ,,og svo vona jeg, að
l)jer sjáið uin, að konan min fái ekki
að koma til mín meðan jeg verð
barna i steininum".
----x----
Síðan Þjóðverjinn Paul Erlich
fann meðui sin við sárasótt hefir
tekist að lækna l'jöldann allan af
beim, sem fengið hal'a þennan ægi-
legu sjúkdóm. Nú hefir einn af læri-
sveinum hans, Levaditi prófessor í
Paris, fengið gullmedalíu Erlichs-
stofnunarinnar fyrir að hafa fundið
ráð til að gera t'ólk ónæmt fyrir |)ess-
um sjúkdómi. I.yf betla er enn á til-
raunastigi, en sá árangur hefir ])ó
fengisl, að Levaditi hefir gerl kan-
inur ónæmar í 150 daga með bvi að
gefa beim vismutsalt, sem nefnisl
Trepol, og apar hafa haldist ónæmir
i 280 daga.
----x----
Á fyrsta ársfjórðungi |)cssa árs
gerðist bað, í fyrsta sinn í sögu
Bandaríkjanna, að fieiri menn flutt-
ust á burt úr rikjunum en inn í ])au.
Margir bessara útflytjenda fóru sjátf-
krafa en um 1500 manns hcfir verið
visað úr landi af yfirvöldunum á
mánuði, að meðaltali. Það eru at-
vinnuvandræðin i ríkjunum, sem
vitanlega eiga sök á þessiim straum-
hvörfum.