Fálkinn - 08.10.1932, Qupperneq 14

14
F Á L K I N N
S)aI-f\y\ricf þvoHaelni
cVrft' ° ■ Ooc^°> ^ A
Heiðruðu Húsmæður!
Fyrst að ekki finst betra og ómengaðra þvotta-
efni en FLIK-FLAK, og FLIK-FLAK er eins gott og
það er drjúgt — og þegar þjer vitið, að FLIK-FLAK
getur sparað yður tíma, peninga, erfiði og áhættu
— er þá ekki sjálfsagt að þjer þvoið aðeins með
FLIK-FLAK.
FLIK-FLAK er algerlega óskaðlegt, bæði fyrir
hendurnar og þvottinn; það uppleysir öll óhrein-
indi á ótrúlega stuttum tíma — og það er sótt-
hreinsandi.
Hvort sem þjer þvoið strigapoka eða silkisokka,
er FLIK-FLAK besta þvottaefnið.
með leifturhraða en þó varð hann of seinn.
Þungt hnefahögg liitti hann á munninn, svo
að hann hröklaðist upp að hliðinu, og áður
en hann gæti áttað sig stökk maður nokkur
á hann og tók hann hrvggspennu. I sama hili
stökk annar maður fram, og þreif Isabellu.
Tony var hálf meðvitundarlaus, eftir hög'g-
ið, en reyndi þó að verjast éftir föngum.
Þeir byltUst fram og aftur og rákust á grind-
ina, svo fast að brakaði i livérju trje. Eitt
augnablik linaði mótstöðumaður Tonvs á
takinu.
„Bugg“, öskraði hann af öllum mætti,
„Bugg“.
óvinur hans þreif fyrir kverkar honum,
en honum tókst að losa sig með því að beita
itrustu kröftum sínum. Stangaði hann nú
höfðinu fram svo snögt sem honum var unt
og tókst að hitta á nasir mótstöðumannsins.
Sársaukaöskur rauf þögnina, og í sama hili
heyrðist fótatak í garðinum.
Ókunni maðurinn linaði takið er hann
heyrði að einhver kom, og Tony tókst að
slíta sig af honum. Hann var lafmóður.
Blóðið rann úr vörinni á honum, sem hafði
höggvist sundur, en hann hugsaði aðeins um
Isabellu. Við ljósið frá bifreið sinni, sá hann
að hörð viðureign var háð við hinn bílinn.
Hann rak upp hughreystandi óp, og tók á
rás til hjálpar. í sama bili heyrðist skothvell-
ur og þeir er höfðu ást við skildust hver frá
öðrum. Annar hneig upp að bifreiðinni og
hjelt um höfuð sjer. Hinn — Isabella reikaði
frá í áttina til Tony. Hann neytti sinna ítr-
ustu krafta, en varð þó of seinn. Hann heyrði
að vjekn fór að hreyfast, og í sama bili þaut
vagninn af stað, með aðra hurðina opna og
slóst hún til og frá með hávaða og spellum.
1 fyrstu voru þau bæði of þreytt og móð
til að tala saman. Hún hjelt dauðahaldi í
handlegg hans, með annari hendinni en
kreisti rjúkandi skammbyssuna í hinni.
Það var Tony, sem fyrst tók til máls.
„Fallega gert Isabella“, sagði hann.
Hún horfði á hann. Brjóst hennar gekk
upp og niður og úr dökkbrúnum augunum
lýsti ákafri áhyggju.
„Þjer eruð særður Tony“ sagði hún. „Þjer
eruð allur blóðugur í framan“, Tony tók upp
vasaklút sinn, og hjelt honum upp að munn-
inum. „Það er ekkert“, sagði hann glaðlega.
„Það blæðir altaf úr mjer ef einhver slær
mig á munninn, eins og á sjer stað um alla
siðaða menn“.
Hann laut áfram og tók við skammbyss-
unni af henni. „ Hvaða náungi var það sem
þjer skutuð?“ spurði hann.
Isabella hristi höfuðið „Jeg veit það ekki.
Jeg hefi aldrei sjeð hann fyr. Það var rudda-
legt ómenni, rauður í andliti?“
„Hann ætti að minsta kosti skilið að
deyja“, sagði Tony. „Jeg er hræddur um að
hann geri það ekki“, sagði Isabella.
„Jeg miðaði á höfuð hans, en hann beygði
sig niður um leið og jeg skaut, svo að jeg
lield að jeg hafi aðeins skotið af honum ann-
að eyrað“.
„Þarna kemur Bugg“, sagði Tony, „hvað
ætli hann hafi gert við hinn þorparann?“
Bugg kom á harða hlaupi að þeim. Hann
var áhyggjufullur á svipinn. Þegar hann kom
til þeirra staðnæmdist hann og varp öndinni
ljettilega, er hann sá að þau virtust vera ó-
skemd.
„Fyrirgefið að jeg kom ekki fyr, sir Ant-
ony; en jeg heyrði ekkert fyr en þjer hróp-
uðuð Bugg!“
„Hver var þessi vinur okkar þarna við
hliðið ?spurði Tony.
Hörkusvipur kom á Bugg eins og hann
væri í hnefaleik. „Það var svínið hann Lop-
es.------Fyrirgefið ungfrú?“
„Lopes“, sagði Tony í lágum hljóðum.
„Það hefði jeg átt að vita. Höggið var það
vel úti látið“.
„Særði hann húsbóndann?“ spurði Bugg
óttasleginn.
„Ónei“, svaraði Tony. „Hann gerði aðeins
heiðarlega tilraun til þess“. Bugg glotti á-
nægjulega. Húsbóndinn hefur lagfært hann.
Jeg sá framan i hann þegar við komum und-
ir ljósker, og hann hefur varla óskað eftir
meiru, ef dæma á eftir útliti hans. En þó
spurði jeg hann ekki að þvi“.
„Hann mun vera farinn sína leið?“ spurði
•Tony stuttaralega.
„Hann hljóp eins og hjeri. En jeg elti
haiin ekki af því að jeg bjóst við þvi að þjer
þvrftuð á mjer að halda lijerna“.
„Við skulum flýta okkur inn í húsið áður
en nágrannar okkar vakna og fara að gæta
pkkur“, stakk Tony upp á, og tók undir hand-
legg Isabellu. Bugg hafði skilið eftir opn-
ar dyr á húsi Spaldings, svo þau gátu gengið
hiklaust inn í dagstofuna. Ljós logaði í stof-
unni og var þar á borðinu bakki með glös-
um, whisky og sódavatni.
„Setjist nú niður og fáið yður drykk“,
sagði Isabella, „á meðan ætla jeg að ná í heitt
vatn og baða munninn á yður, sárið lítur illa
út“. Tony ætlaði að mótmæla, en hún var
komin út úr dyrunum, áður en hendi yrði
veifað. Skömmu seinna kom hún aftur með
sjóðheitt vatn í fati, og nokkra mjúka ljer-
teftsklúta.
Ný bók: :
Kristmann Guðmundsson:
Morgunn lífsins j
KATANESFÓLKIÐ.
íslensk þýðing eftir Guðm. G. Hagalin, |
rithöfund.
Bókin er 324 bls. í stóru broti og kostar ■
aðeins 8 kr., og er því mun ódýrari !
en norska útgáfan.
ÍSLENDINGAR! Fagnið fyrstu bók |
Kristmanns, sem út kemur á íslensku, j
bókina, sem borið hefir hróður hans og S
landsins út um lönd.
Hyllið skáldið með því að kaupa bókina. :