Fálkinn - 19.11.1932, Qupperneq 10

10
F Á L K I N N
Adamson var
of hrifinn af
útsýninu.
S k r í 11 u r.
Adamson
213
Já, vitanlega kem jeg stund-
víslega, elskan mín. Jeg læt aldrei
bíða eftir mjer.
Nœrsýni eftirlitsmaðurinn: — Nú
verðiff þið að hypja ykkur á burt.
Það er bannað að vera meff ástar-
atlot hjerna í garðinum.
— Hvernig fer þú aff því aff skifta
5 eplum milli tólf manna?
— Jeg bý til eplastöppu úr þeim.
MENNING
— Ilvað er þetta? Jetið þið enn-
þá menn hjerna?
— Já, cn nú jetum við þá með
hníf og gaffli.
S.v.
Jeg var rjett í þessu að fá simskeyti um, að jeg væri orðinn pabbi.
Til hamingju! Og hvernig líður konunni þinni?
Henni líður ágætlega. Jeg vona bara, að hún frjetti það ekki.
Þegar skarkolinn var uppseldur
hjá Jóni fisksala.
Forstjórinn: — Hvað hafið þjer
nú veriff lengi í þjónustu okkar,
Sigurður?
Bókhaldarinn: — Fjörutíu ár.
— Gott, sem vott um þaJcklæti
mitt megið þjer telja yffur fastan
starfsmann okkar framvegis,
— Góðan daginn, mig langár lil
að líta á þennan grimma varðhund,
sem þjer hafið til sölu.
— Ja, mjer þykir leiðinlegt, aff
verða að segja það — en honnm
var stotið i nótt.
— Bara að það tœki nú almenni-
lega á hjá mjer!