Fálkinn - 11.02.1933, Blaðsíða 8

8
F Á L IC I N N
I}etta er brúðkanpsfyhjdisem nýleya sást á leið til lcirkju einn-
ar skaml [rá París. All fólkið er á fnihjóla reiðhjólnm.
Skemtiferðafólkið sem teksl á hendnr lanyferðir með hinnm
stórn ot7 JiægiLeyu „fljótandihólelum" sem yanya yfir Atlants-
hafið oy stundum jafnvel i skemtiferðir krinynm hnöttinn,
vill hafa sem flest sjer lil afþrcyingar um borð, ekki sísl þái
dagana, sem siyll er í rúmsjó oy hvergi eyyir tand. Nýjasta
skemtunin er sú, að Iwlda skjaldbökiweðhhuip á Jjilfarinu,
eins oy myndin sýnir. Skjaldbökurnar era einu dýrin sem
hægl er að nola lil veðhlaupa, J>ar sem uudanfærið er ekki
meira en á skipsþilfarinu.
Myndin lijer að ofan er frá Japan oy sýnir að þessi austur-
landajijóð semur siy i stórn oy smáu að siðum Evrópumanna.
Þarna í uayninum sjest liæstráðandi Japana i Mandsjúríu vera
að láta lýðinn hylla siy, þeyar hann kemur heim aftur eflir
þriggja ára fjarveru. Alveg eins og í Evrópu. Hersliöfðiny-
inn, sem lieitir ILonjo, sjesl lil vinslri í vayninum.
Mgndin hjer-að ofan er af hinum fræga Eddystonevita í Erma-
sundi, rúmum 20 kílómetrum fyrir suðvestan Plymoulh. Á
skerina sem hann stendur, og liafði orðið mörgum skipum
að grandi, var fyrst reistnr viti úr limbri á árunum 1090 98,
en hann skolaðist burt í stórsjó átrið 1703. Næsl var bygður
þarna tnrn eða stríta úr eikarplönkum en fylt upp með grjóti
að innan en hann cyðilagðist 1755. Þriðji vitinn, sem bygður
var úr höggnum steinum, sem festir voru saman með jáirnum
var fullgcrður 1759 og slóð rúm 100 ár, en var rifinn 1877
vegna þess að skerið sem liann slóð á var svo sundurnagað
af sjónnm, að vitanum þótli eigi óhætt. Núverandi viti, sem
er sá fjórði i röðinni var hygður af sir James Douglas 1878
tf.'j oy er 50 metra hár en lýsir 28 kílómetra frá sjer.
*