Fálkinn - 27.05.1933, Side 13

F Á L K I N N
13
Krossoáta nr. 90.
Lárjett skýring.
1 erlend mynt. 3 tófa. 10 bætti
við. 12 hreinsa. 13 kreik. 14 verða
tirari. 16 spor. 17 sælgæti. 18 fata-
efni. 20 fornafn; 22 ræktað land
(þf.). 25 tunga. 27 ljett á sjer. 29
ferskur. 30 fæða. 31 veiðitæki. 32
hvetja. 34 litur. 35 áskynja. 37 eldi -
við. 39 eignaðist afkvæmi. 40 ó-
bygður hólmi. 43 hljóð. 44 vera til
ineins. 45 óánægjuhljóð. 46 getur
komið í stað kirkjugarða. 47 tónn.
Lóðrjett. Skýring.
I í lýsi 2 stiltur 4 stafur. 5 sje.
6 radium. 7 sjóða. 8 söngflokkur
9 líkamshluti. 11 rjett. 15 — hláka.
16 tónn. 18 kálf. 19 kauptún. 21
getur orðið að plöntu. 23 skip. 24
magur. 26 gera kartöflur. 28 mat-
hákur. 33 fljót i Asíu. 36 skeyti. 38
gruna. 39 brák. 40 jeg elska (á
latínu). 41 svæla. 42 bókstafur. 43
fljót i Asíu. 44 áflog.
Lausn á krossgátu 89.
Lárjett. Ráðning.
1 F. B. 3 mosaþing. 10 róa. 12
táð. 13 lár. 14 Ingvar. 16 afl. 17
næ. 18 ske. 20 sá. 22 laut. 25 tar.
27 eða. 29 Uni.30 iða. 31 mið. 32
Saga. 34 um. 35 sóa. 37 ná. 39 Eva.
40 e'ldstó. 43 æfi. 44 hló. 45 tík.
46 rifjaður. 47 an.
Lóðrjett. Ráðning.
1 l'riðsemd. 2 bón. 4 ota. 5 sár
6 að 7 ilfeti. 8 nál. 9 gr. 11 agn.
15 væl. 16 ak. 18 stig. 19 Framsókn.
21 áði. 23 ausa. 24 una. 26 áðu. 28
aðsvif. 33 and-. 36 óa. 38 ást. 39
efi. 40 eld. 41 llóu. 42 tía. 43 ær.
44 ha.
-----x-----
Amerískt kvikmyndafjelag liefir
ráðið til sín elsta son Caruso’s.
Hann kvað alls ekki vera líkur föð-
ur sínum m. a. enga söngrödd hafa.
--------------------x-----
P X J -t|| O ~*tli fl ‘**li H ‘**li “*t O O-"Kh'O •'1I...O ••lu. O ••'*»■ O i
□ rekkiö Egils-öi !
O-'ttw O O ••‘tti.'O -*«br O OO •,M». O ••‘U... O O ■•'%. O-’ttli.. O ■“*"■ O
Fegur
ÐARMEÐAL
FíLM-
STJARNANNA 1
Ummhyggján fyrir börundinu,
cr það fyrsta, sem leikkonan
1 e:i • í huga, til þess að viðhalda
fcgurð sinni, pví hið næma auga
ljósmyndavjelarinnar sjer og
stækkar hverja misfellu. Þess-
vegna nota pær Lux Handsá-
puna. Hið ilmindi löður hennar
heldur hörundinu mjúku og
fögru. Því ekki að taka pær til
fyrirmyndar og nota
einnig pessa úrvals
sápu ?
iiiil
SjáiS hvaS
hin yndislega
RENÉE ADORÉE segir :
... Að halda við æskuútliti sínu
er mest undir pví komið að rækja
vel hörund sitt. Þessvegna notnm
vi'ð Lux Handsápuna. Þessi hvíta
ihnandi sápa, heldur lxörundinu sljettu
og silki-mjúku."
LUX
HÁNDSAPAN
★
*
LEVER BROTHERS LIMITED, PORT SU.NLIGHT, ENGLAND
X-LTS 232-50 IC
Meistari V orst
Skáldsaga eftir Austin Small (,Seamark')
ir lxaft hræðilegan krampa um sig allan og
kvalirnar hafa gert hann hókstaflega mátt-
lausan og ósjálfbjarga.
Maine liafði gamla beiskjuglampann í
augum sjer er hann gekk út til að tala við
(iastle.
— Undirforingi! Þjer voruð með Iívne frá
þvi augnabliki er hann kom inn á stöðina,
var það ekki? spurði hann.
— Jeg var hjer þegar hann kom. Jeg var
í ytri skrifstofunni og hann kom beint til
mín og sagðist þurfa að tala við mig eins-
lega.
Og svo fóruð þið hingað inn?
Já, hann á undan og jeg á eftir honum.
— Haldið þjer það hugsanlegt, að nokk
ur maður hafi getað komist að honum á
l>essum tíma og komið í hann eitri — við
skulum segja, stungið hann með nál?
— Eikki einn möguleiki af miljón! Við
vorum einir saman allan þennan thna.
— Hvernig sýndist yður hann líta út?
Fullkomlega lteilbrigður. Jeg gat ekk-
ert óvenjulegt sjeð á honum.
— Kvartaði hann um verki — eða, að
nokkuð gengi að sjer?
— Nei. Við töluðum ekki um annað en
svarta þríliyminginn En um sjálfs sín líð-
an kvartaði hann alls ekki.
— Sáuð þjer nokkur veikindamerki á
honum?
Ne-ei. Þó var hann ekki laus \dð að
vera fölur, og hann var alvarlegur í bragði.
Jeg held, að liann hafi vitað, að liann myndi
aldrei komast lifandi. út úr skápnum aftur.
Maine sneri sjer að Hollis.
— Doktor, sagði hann. — Kyne var sama
sem dauður maður Jxegar hann fór inn í
skápinn. Það hefir verið komist að honum
áður en hann kom liingað á stöðina. Eng-
inn jarðneskur máttur liefði getað hjargað
honum. Hann var dauðadæmdur maður alt
frá þvi að hann fjekk svarta þríhyrning-
inn.
— Meinið þjer, að Mongólinn hafi. . . .
— Nei, jeg meina svarta þríhyrninginn
sjálfan. Vorst hefir í þetta sinn slegið sitt
eigið met í djöfullegri hugvitssemi. Á einn
eða annan hátt hefir liann eitrað Kyne með
sjálfum pappírnum, sem þríhyrningurinn
var málaður á. Hvar er hann — liafið þjer
hann ekki lijerna?
Castle veiddi blaðið varlega upp úr skúffu.
— Hjer er blaðið. Hann kom með það
sjálfur.
Maine athugaði blaðið vandlega. — það
datt mjer í hug, sagði hann. — þetta er
ekki samskonar og það, sem jeg fjekk —
eða Vallis og Hartigan fengu. Segið mjer
Castle: Handfjatlaði hann mikið þetta papp-
irshlað?
— Meira en jeg hefði viljað gera. Jeg
var liræddur við það, frá því augnabliki,
er hann tók það úr vasa sínum.
— Snertuð þjer það ?
— Nei, fjandinn! Það setti i mig hroll.
Jeg hefði ekki viljað snerta það með báts-
liaka.
Þjer eigið sennilega líf yðar að þakka
meðfæddri varkárni yðar, tautaði Maine. —
Var Kyne ekki fremur forvitinn?
Jú, liann vildi altaf snuðra um alla
hluti þangað til hann þekti þá út og inn.
Maine gekk að og athugaði þumalfing-
urna á líkinu. Gómarnir voru að verða
svartir og húðin var ofurlítið hrjúf, rjett
eins og lienni hefði verið nuddað um fín-
gerðan sandpappír.
— Viljið þjer sjá? Maine henti á fing-
urbroddana, sem höfðu tekið litaskiftum.
Doktorinn starði fast á dauða fingurna.
- Guð hjálpi mjer, Maine! æþti hann.
— Þessir fingur voru með eðlilegum lit
fyrir einni mínútu. Þessi litarbreyting hef-
ir orðið eftir að jeg athugaði Jxá. -— Því
hjóst jeg líka við. Hann liefir smitast gegn-
um þumalfingurna. Þannig drepur svarti
þríhyrningurinn. Kyne rannsakaði liann ó-
þarflega nákvæmlega. Iiann neri liann með
þumalfingrunum. Og í lakkinu hefir verið
eittlivað mjög hart og beitt. Sennilega de-
NÝKOMIÐ ALSK. HITAMÆLAU:
gluggamælar, stofumælar, hvera-
mælar, sjúkramælar,, spiritus-
mælar, ölmælar o. fl..
GLERAUGNABÚÐIN, LGV. 2.