Fálkinn - 12.08.1933, Page 4

4
F Á L K I N N
Sunnudags hugleiðing.
BLESSUN
I. Mós. 12:2—3.
Og jeg mun gera þig að mik-
ilii þjóð og blessa þig og
gjöra nafn þitt mikið, og
til blessunar skaltu vera!..
Og af þér skulu allar ætt-
kvíslir jarðarinnar blessun
hljóta
ÞaÖ leit ömurlega út fyrir
heiðingjunum. Við Babel-turn
hafði Drottinn „tvístrað þeim út
um aila jörðina“, og svo er sem
hann hafi látið þá algjört af-
skiftalausa. Það er eins og
þungri hurð hafi verið lokað á
á eftir þeim, og svo ráfa þeir
viltir vega um ómuna-tíðir.
Og það leit lika ömurlega út
fyrir Abraham. Hann varð að
yfirgefa land sitt — það var
þungbært; ættingja sína varð
hann að yfirgefa — það var
enn þungbærara; og hann varð
að yfirgefa föðurgarð sinn —
það var þunghærast af öllu. Nú
var hann einn síns liðs i ókunnu
landi.
Þá tendraði guð aftur fyrir-
heitis-stjömu á liimninum: Eg
mun blessa þig! Og stjarnan sú
ber birtu tii allra villuráfandi
þjóða um víða veröld: Af þjer
skulu allar ættkvíslir jarðarinn-
ar blessun hljóta!
-----„Að blessa, hvað er það
eiginlega?“ Þannig spurði litill
drengur móður sína, og hún
visst ekki hvernig hún átti að
koma orðum að útskýringunni.
En svo sagði hún: Blessun Guðs
er í því fólgin, að liann gjörir
alt- svo undur vel fyrir okkur!
Því segir hann nú við þig: Til
blessunar skalt þú vera!
Lát nú alt, sem þú gjörir fyr-
ir aðra, vera sannarlega vel
gjört svo að þeir verði líka að-
njótandi hinnar sameiginlegu
blessunar!
Olf. Ric. — Á. Jóh.
LOFAÐUR SJE GUÐ
og faðir Drottins vors Jesú
Ivrist, sem í himinhæðum lief-
ir íyrir Krist blessað oss með
andlegri blessun. — Efes. 1:3.
Drottinn mun blessa þá, er ótt-
ast liann, yngri sem eldri....
Þjer eruð blessaðir af Drotni,
skapara himins og jarðar. —
Sálm. 115: 13, 15.
Drottinn Guð þinn mun blessa
þig i öllu sem þú tekur þjer
fyrir hendur. — V. Mós. 15:18.
Blessaður er sá majður, sem
reiðir sig á Drottin og lætur
hann vera athvarf sitt. —
Jer. 17:7.
Drottinn blessi þig og varðveiti
þig! Drottin láti sína ásjónu
lýsa yfir þig og sje þjer náð-
ugur! Drottinn upplyfti sínu
augliti yfir þig og gefi þér
frið! Þannig skuluð þjer
leggja nafn mitt yfir íslend-
inga'), og jeg mun blessa þá.
— IV Mós. 6:24.
*) ísraelsmenn.
Sýningarborgin Chicago
Iljer að ofaii sjúst tvær myndir fra Chicago. Sú lil vinslri er tekin
úr turni ráðhússins og sýnir hvcrnig borgin leil út fyrir brunann
mikla 1871. Ilinu megin er mynd af lielstu verslunargötum borgar-
innar, State Street, eins og hún er nú.
Vegna heimssýningarinnar er
miklu meira talað um Cliicago í
ár en venja er til — og miklu
betur. Þessi næststærsta borg
Ameríku hefir að vísu sætt tals-
verðu umtali mörg undanfarin
ár, en því hefir verið þannig
liáttað, að borgarbúum hefir ver-
ið lítil þægð í því. Chicago hefir
venjulega verið nefnd fyrst og
fremst í sambandi við eittlivað
misjafnt. Einu sinni var mikið
talað um sláturhúsin miklu í
Chicago, þar sem alt væri gert
með vjelum og svo ótrúlegum
hraða, að enginn tæki eftir þó
að verkamennirnir hyrfu í vjel-
arnar og yrðu að hjúgum á-
samt svínum og nautum. Svo
kom bannið og smyglbófarnir,
Jack Diamond, AI Capone og
þeirra nótar, illræmdustu
glæpamenn veraldarinnar, sem
tóku ekki nær sjer að drepa
menn en meinlausir menn að
veiða mús i gildru. Eftir að
borgarstjórinn sjálfur, sem líka
þólli viðsjárgripur, „Big Bill
Thompson“ varð að liröklast úr
embætti og Cermak tók við,
breytti nokuð um þetta og nú
situr A1 Capone í tugthúsinu, þó
elcki fyrir morð heldur fyrir
skattsvik. En Cermak borgar-
stjóri fjekk hefnd fyrir „til-
hreinsunina“ — liann var skot-
inn á sýningu einni i vor, um
það leyti sem Franklin D.
Roosevelt var að taka við em-
bætti og ljest af sárum sínum
nokkru síðar. Jafnframt glæpa-
bríðinni hefir mjög verið orð á
því gert á síðari árum, hve
borgin væri illa stödd fárliags-
lega. Komu nýjar og nýjar sög-
ur um, að nú hefði skólunum
verið lokað vegna þess að ekk-
ert var til að borga kenurunum
með, nú að svo og svo miklu
af lögregluliðinu Iiefði verið sagt
upp, af sömu ástæðum og var
því bætt við að það gerði nú
bvorki til eða frá, því að lög-'
regluinennirnir væru flestir á
mútulaunum lijá bófunum og
þar fram eftir götunum.
Það er ilt að átta sig á livað
satt er og livað er logið af þeim
fregnum, sem berast svona
langa leið liingað, því að allir
vita að sannleikurinn aflagast
oft á skemri leið en vestan úr
Bandaríkjum og hingað. En vit-
anlegt er það, að Cliicago veit
margt misjafnt um sig. Sam-
kvæmt hagskýrslum eru þar t.
d. framin fleiri morð á ári en
öðrum stórborgum Ameriku
og það virðist ótvírætt að verstu
bófafjelögin í Amerílcu kunni
best við sig' þar. Menn hafa
leitast við að finna ástæður fyr-
ir þessu en ekki orðið á eitt sátt-
ir. Þó hallast flestir að því, að
það sem mest hefir aflaga far-
ið um borgarbraginn eigi fyrst
og fremst rót sína að rekja til
þess live ört borgin hefir vax-
ið, einkum á hinum siðustu ára-
tugum.
Þar sem Chicago stendur nú,
\ið Chicagoána þar sem hún
lellur út í Michiganvatn bygðu
Bandaríkjamenn vígi eitt, sem
hjet Fort Dearborn, árið 1804;
átti setuliðið að lialda uppi lög-
um og rétti í nágrenninu, en
Indíánar lögðu fæð á þessi nýju
yfirvöld og gerðu samsæri gegn
setuliðinu og strádrápu það ár-
ið 1812. Var landið umliverfis
bá htið hygt og leið svo fram
á miðja öld, að því var ekki
veitt eftirtekt, að á þessum stað
mundi rísa up verslunar- og
samgöngumiðstöð fylkjanna um-
bverfis. Þó var þarna kominn
Eitt af inngönguhliðunum á sýninguna.