Fálkinn - 04.11.1933, Blaðsíða 11

F Á L K I N N
11
Góður rakstur útheimtir
tvent:
rakcrem
rakbiöð
Fyrir nokkrum áruni breiddist
þessi leikur eins og faraldur út
um alla veröldina. Meöal annars
komst hann hingaS til íslands og
mátti heita að annaðhvort barn,
sem sást á götunni, væri með þetta
skrítna leikfang. Þó varð Yo-yo
aldrei eins úthreitt hjer eins og
sumstaðar erlendis, því að þar voru
það ekki aðeins börn og unglingar
heldur líka fullorðið fólk, sem
skemti sjer við þénnan leik. Og
þar voru stofnaðir Yo-yoklúbbar
og haldin kappmót í Yo-yolistum.
Nú virðist allur áhugi vera horfinn
lijer á landi fyrir þessum leik, og
er það illa farið, þvi að hann tek-
ur fram mörgum öðrum leikjum og
reynir mikið á lipurð og kunnáttu.
Ýmsir mundu kunna að spyrja
hyaðan leikur þessi sje upprunninn
i fyrstunni. lin það er alls ekki
auðvelt að svara því. Á eldgömlum
forngrískum skrautkerum eru mynd-
ir af fólki, sem er að leika sjer að
yo-yo og visindamenii þykjast geta
staðhæft, að bæði Assyríumenn og
Babyloníumenn hafi þekt það. Sið-
an hefir yo-yo svo ávalt skotið upp
öðru hvoru í ýmsum stöðum í vcr-
öldiuni, en flestar sagnir af því á
síðari öldum koma frá Frakklandi
frá stjórnarbyltingarárunum í lok
átjándu aldar. Þessi leikur þótti á-
gætur til þess að stilla æstar taugar
og læss eru dæmi, að dauðadæmdir
fangar stjórnarbyltingarinnar nol-
uðu það til þess að stytta sjer síð-
ustu æfistundirnar áður en þeir
stigu upp á höggstokkinn.
Tveir snillingar.
Kennarinn — Hversvegna kemui’
l>ú svona seint í skólann, Pjetur'?
Pjetur: — Af því að það var svo
hált, að þegar jeg gekk eitt skref
áfram rann jeg tvö aftur á bak.
Kennarinn: — Hvaða bull, held-
urðu að þú hefðir þá komist hing-
að?
Pjetur: ,lá, jeg gekk aftur á
bak.
Söluverðlaun fyrir 43. blað.
Verðlaunin hlutu: Agnar Jörgen-
sen, Ránargötn 0 og Áslaug Uar-
aldsdóttir Njálsg. 20.
5 KRÓNUR ÍJVORT
og eiga þau að vitja verðlaunanna
á afgreiðslu blaðsins.
liverjir hljóta næstu verfílaiui?
Yngstu lesendurnir.
leg við litlu trjehjólin sem við not-
um.
Á árunum 1791 seldi aðeins ein
verslun í París 25.000 yo-yo og
eigandinn græddi stórfje.
Þetta sama endurtók sig í fyrra
i fjölda löndum. Frönsk rennismiðja
liafði sagl upp flestu starfsfólki
sinu vegna atvinnuleysis, en þá
kom yo-yoið til sögunnar og nú
varð nóg að gera íyrir alla renni-
smiðina og allir önnunv kalnir frá
morgni til kvölds. Og þessi saga
gerðist víðar en í Frakklandi. Um
tima var eftirspurnin svo mikil,
að rennismiðjurnar höfðu ekki við.
Jafnvel hermennirnir spila yo-go.
Á skrípamynd frá i fyrrasumar
má sjá hershöfðingja, sem verðui
svo hugfanginn af leiknum, að hann
gleymir alveg herdeildinni sinni,
sem sjest í baksýn á myndinni. Og
hermennirnir nota þetta lilje, sem
orðið hefir á æfingunum lil þess
að grípa hjólið úr vasa sinum og
fara að leika sjer líka og æfa sig
i öllum afbrigðunum, sem sum ykk-
ar sjálfsagt þekkja.
Ýmsar gerðir.
Á sljórnarbyltingörtimunum vönd-
uðu menn mjög vel smiði yo-yo-
hjólanna. Hjer á myndinni sjerðu
dálitið safn af hjólum og þú getur
sjeð, að þetta erú allt mestu prýð-
isgripir. Stærsta hjólið er 17Va
sentrimetri í þvermál og snúran
er með frönsku fánalitunum, hvil-
um, rauðum og bláum. Litlu yo-yo-
hjólin eru skorin út úr fílabeini og
sum eru skreytt meg flísum úr
gljáandi skel.. Þau eru ekki sambæri
Umboðsmenn H. ÓLAFSSON & BERNHÖFT.
Jeg hefi sjeð marga duglega yo-
yousnillinga en enga þeirra eins
fima og Filippseyjamennina tvo,
sein sjást hjer á myndinni. I’eir
kunna öll afbrigði leiksins, þeir
geta kastað hjólinu á ská upp i
loftið og látið það koma aftur í
beinni línu, þeir geta látið það
skoppa vfir höfðinu á sjer og altaf
kemur það til baka eins og hlýðinn
rakki. Alt þetta geta þeir, - það
getur þú kanske lika, segirðu; en
þeir geta gert þetta með tveimur
yo-youm, sínu í hvorri liendi, og
það getur þú ekki.
Yo-yo er skemtilegt spil, en nú
lif"ur við að það sje horfið. Þú
ert víst búinn að fleysia hjólinu
þinu í öskulrosið og farinn að
svipast um eftir nýju leikfangi, því
að svona cy lífið. Eftir nokkur ár
kemst yo-yo eflaust til virðinga á
ný; það cr alveg eins og halastjarn-
an, sem kemur aftur og aftur, með
svo eða svo margra ára millbili.
Hjerna er einfaldasta gerðin af
yo-yo sem til v.'. Það er .rt úr
tveimur hnetum , sem festar cru
saman með nagla.
D
Lika yo-yo.
Óli litli átti að skrifa stil um
sjálfvalið efni, sem hann hafði upp-
lifað. Þegar hann liafði hugsað sig
um og nagað pennaskaftið lengi,
skrifaði hann: — Tvíburar eru lít-
ið barn, en altaf tvö saman. Þeg-
ar tvíburar gera skammarstrik veit
mamma þeirra aldrei hvorn þeirra
hún á að flengja, vegna þess að hún
þekkir þá ekki sundur, og þess-
vegna flengir hún þá báða, til þess
að vera viss um, að sá seki fái ráðn-
ingu. Við höfum haft tvíbura heima
hjá okkur og jeg skyldi gjarnan
hvenær sem væri, hafa skifti á
þeim og tömdum músum eða tveim-
ur kanínum.