Fálkinn - 15.01.1938, Blaðsíða 10

1U
EÁLKINN
Nr. 473. Adamson dettar gott ráð í hug.
S k r í 11 u r.
DÓMARINN: -- Mjer finst endi-
lega jeg hafi sjeð yður úðiir, en jeg
man ekki hvar. —
ÁKÆRÐl: — Jú, jeg hefi kcni
frúnni yðar að'syngja, herra dómari.
DÓMARINN: Alveg rjett. Það
verða fimm úr.
Mú jeg spyrja: Hver ykkar er
það eiginlega, sem hafið selt mann-
inum minum þennan hatt þarna?
Ferðamaðurinn: — Hversvegna
Loma lestirnar altaf of seint hjerna?
Stöðvarstjórinn: — Iiva'ð œtti
maður annars að gera við biðsalinn.
Hcyrðu, það er hún stóra syst-
ir þín, sem lögregluþjónninn gentj-
ur með. Hvað skyldi hún rui hafa
gerl fyrir sjer?
það værir þú, sem sast hægra megin
við mig.
Hafið þjer slasast alvarlega?
- Jeg veit það ekki, jég hefi ekki
komist til að lesa lilöðin ennþú.
Sumargesturinn: — Mikið ljóm-
andi er fallegt hjerna!
Bóndinn: — Ojæja. Ef þú ættir að
plæja fegurðina, herfa hana, behi
á hana, reita arfann úr henni, reka
skepnurnar úr henni og borga af-
gjaldið af henni þá gæti jeg hugsað.
áð þjer findisl hún ekki eins mikil.
Faðiriiui: — Hikaðu aldrei við
það, drengur minn, að spyrja aðra
ráða.
Sonurinn: — Hversvegna?
Faðirinn: — Vegna þess að öðrum
þykir svo gaman að gefa ráð.
Það var eftir óperusýningu í leik-
liúsinu. Skrautklædd kona sneri sjer
að herðabreiðum manni og sagði:
,,Ef mjer skjátlast ekki þá eruð ])jer
hinn frægi tenórsöngvari Romanes
er ekki svo?
Söngvarinn l'ann til sín: Og
h.vað get jeg gert fyrir yður, frú?
Jeg l'inn hvergi vagninn minn,
Vilduð þjer gera svo vel að hrópa
,.Charlie“ cins hátt og þjer getið út
á götuna.
Eeðgarnir voru uppi i sveit að
skemta sjer. — Hugsaðu þjer, Villi,
að eiriu sinni var þetta hafsbotn og
fiskarnir ljeku sjer þar sem við
stöndum nú, sagði faðirinn og benti
kringum sig.
— Já, pabbi, þelta er víst aiveg
satt. Þvi að þarna liggur tóm lax-
dós.
Maja litla hefir i fyrsta sinni feng-
i'o að sitja við borðið í gestaboði,
sem foreldrar liennar hjeldu fyrir
ýms'a brodda. Alt í einu stendur lnin
upp úr stólnum sínum og gengur til
móður sinn'ar og ætlar að hvísla
einhverju að henni. En móðir henn-
ar víkur henni frá sjer og segir:
—; Þú mátt ekki hvísla, væna
mín. Ef þú þarft eitthvað að segja
þá skallu segja það svo allir heyri.
—- Jæja, mamma. Jeg ætlaði bara
að segja ])að, að hann Jones biskup
náði sjer í meira kex og sætumauk
meðan þú leist af honurn áðan.
Farmiðasalinn á járnbrautarstöð-
inni: — Og svo verði'ð þjer að skifla
tvisvar sinnum. . áður en þjer kom-
ið til York.
Sveitapian: — Drottinn minn
dýri. Og jeg sem hefi ekki með
mjer nema garmana sem jeg stend í.
Hvað ætlar þú að verða þegar
þú ert orðinn stór, Nonni litli
spurði gesturinn.
Jeg ætla að verða heimskauta-
könnuður, svaraði Nonni. — Og nú
verður þú að gefa mjer fimtíu aura.
— Hvað ætlarðu að gera við
fimtiu aura?
— Jeg ælla að kaupa mjer fimm
isrjómakramarhús, til ])ess að sjá
hvað mikinn kulda jeg get ])olað.
FíRO'
NAND
p.i.a
Ferd’nand
gkapríkur.
Serioso.
Furioso.
Arpeggio.