Fálkinn - 15.01.1938, Blaðsíða 8

8
FÁLKiNN
Eftir að hertoginn af Windsor
fór frá rikjuni í desember í fyrra
hættu kvikmyndahúsin í England'
Alois, bróðir Hitlers o])naði veit-
ingahús í Berlín fyrir fimm árum,
litla og óásjálega knæpu. Hann er
fjölskyldumaður og sonur hans, 17
ára gamali hjálpar honum til að
ganga um beina. Þó að Alois hafi
aldrei haldið skyldleika sínum við
kanslarann á lofti hefir fyrirtæki
hans gengið svo vel, að nú hefir
hann getað opnað nýjan og fallegan
veitingastað á Wittenbergpiatz nr. 3,
skamt frá fínasta bæjarhlutanum í
Berlín. Yfir dyrunum er spjald með
fornefni eigandans en ekki ættar-
nafninu, og er ameriskur blaða-
iraður spurði Alois hverju það sætti,
þá sagðist liann ekki vilja nota Hitler
alveg að sýna kvikmyndir, sem
hann kom fram í. Nú hafa þau hætt
þessu og hertoginn er nú sýndur á
öllum kvikmyndahúsum.
Frank Borzage, sem er nafn-
kunnur kvikmynda-kostnaðar-
maðuir í I Iolywood, á 365
reykjarpíptir og notar eina á
dag. Ekki er getið hvernig í
skollanum hann fer að á hlaup-
ársdag.
nafnið sem auglýsingu. En inni i
veitingasalnum eru þrjár, risavaxnar
myndir af hálfbróður hans. — Þegar
veitingastaðurinn var opnaður höfðu
öll borð verið pöntuð fyrirfram og
fjöldi fólks, sem ekki komst inn,
slóð á gluggunum til þess að sjá,
hvort kanslarinn kæmi ekki að skoða
húsakynnin hjá bróður sínum. En
hann kom ekki, en spurningunum
til Alois veslingsins linti ekki alt
kvöldið. Daginn eftir var svolálandi
áletrun komin á vegginn i salnum:
„Et mikið og drekk mikið, en
minstu ekki á stjórnmálamenn“.
Kventískan.
ROSA GEORGETTE-NÁTTKJÓLL,
einföld gerð, sein gerir líkamsmynd-
ina granna. Takið eftir stöfunum á
brjóstinu.
SVÖRT SKÍÐAFÖT MEÐ GULt’
IRJÓNI.
Skíðafötin sjálf eru úr svörtu efni
og óbrotin í sniðum. En gula prjóna-
húfan, trefilinn og vetlingarnir set'a
svipinn á útbúnaðinn.
FRUMLEGAR SYLGJUR.
Beltissylgjan er lokuð með lykli og
í stað linappa á blússunni eru lyklar
af sömu gerð — úr bronsuðum
málmi.
ÚR SKOTAKÖFLÓTTUM
ULLARDÚK
er þessi kjóll, sem er bæði hagfeldur
og fcr flestum vel. Einkanlega henl-
ugur skólastúlkum. Hann er í tvennu
lagi, blúsan er með jakkasniði,
kragalaus og hnept upp í hálsinn.
Vasarnir fjórir eru hafðir með
mu.nstrinu á ská og eins ræmurnar
milli fellinganna i pilsinu.
TELPUKJÓLL.
Litill telpukjóll úr kastaníubrúnu
flaueli með tvísettum hnöppum og
stutlum ermum pokuðum. Hvítur
silkikragi.
BREITSCHWANSKÁPA.
Þetta kápusnið er ætlað ungum
stúlkum, sem hreyfa sig mikið. Káp-
an er % — löng og víð um axlirnar.
Sylvia Sydney.
Það er sagt um Sylvíu Sidney,
að hún sje ein af þeim fáu leikur-
um, sem aldrei leiki utan leiksviðs
— það er sje jafnan hún sjálf, þegar
hún er ekki að starfa að leikara-
starfinu. Blaðamaðurinn .1. M. Ruddy
sem nýlega heimsótti hana, sagði
þetta við hana, en Sylvía er lítillát,
og vildi lítið gera úr þessu. HIó þó
við og sagöi: „Jeg fæ borgun fyrir
að leika; því skyldi jeg leika þegar
jeg fæ enga borgun fyrir það“. Syl-
vía var að rita á vjel, þegar blaða-
maðurinn kom. „Hvað nú“, sagði
hann, „ætlið jijer að l’ara að ganga
á verslunarskóla ?“ En hún sagðist
vera að svara brjefum, og sjer virt-
ist altaf að vjelrituð brjef væru
skemtilegri á að líta en handrituð.
Herbergið, sém hún sat í var þakið
bókaskápum, og voru bækur frá
gólfi til lofls. Blaðamaðurinn talaði
um að hún mundi vera gefin,fyrir
bækur, en hún gerði ekki mikið úr
jiví, en sagði að hún fengi stundun;
þau köst, að vilja lesa og lesa. Sylvia
sagðist fara að sjá hverja einustu
kvikmynd sem sýnd væri, því á
þeim flestum mætti eitthvað læra,
(f ekki hvernig kvikmyndir æltu að
vera, þá eitthvað um hvernig þær
ættu ekki að vera. Hún sagði að
sjer væri altaf illa við að leika í
nijög kostnaðarsömum myndum, það
er myndum, sem kosta 200 þúsund
sterlingspund og þar yfir (um 4%
milj. króna), þvi sjaldan virtist sjer
jieir, sem legðu í svo mikinn kostn-
að, geta fengið fyrir myndina hlul-
fr.llslega það meira, sem kostnaður-
inn hefði verið meiri. Sylvía l'ór nú
að tala um hina ýmsu útgjaldaliði
kvikmynda, sem nýlega var farið að
sýna, og var svo vel inni í því öllu,
að blaðamanninn furðaði á jiví.
Sagði hann að hún hlyti sjálf að
hafa í hyggju a’ð gerast kvikmynda-
framleiðandi, er fram liðu stundir,
en luin gerði lítið úr því, sagði að
enn væri margt viðvíkjandi fram-
ltiðslu kvikmynda, er hún hæri
harla lítið skynbragð á. Samt fansi
blaðamanninum að jietta myndi vera
nokkuð ofarlega í huga hennar.
Sylvia er af rússneskum og rú-
menskum ættum, en fædd og alin
upp í Bandaríkjunum. Hún var mjög
snemma ákveðin í |)ví að verða
lcikari, og þegar hún var 12 ára
gömul, fékk lnin vilja sínum fram-
gengt við foreldra sína, að hún yrði
látin fara á leikaraskóla, og var
ekki nema lti ára gönnil, jiegar hún
lék í „Punella" á leiksviði í New
York. Hún er nú að byrja að leika
kvikmynd, sem á að heita „Þú og
ég“ eftir Norman Krasna. Leikur
hún þar með George Raft, en kosln-
aðarmaður myndarinnar er B. P.
Schulberg.
Sylvía var gifl forlagsbóksalanum
Bennett Cerf í New York, en hjóna-
bandið stóð ekki nema sex mánuði.
Langaði blaðamanninn mjög til þess
að vita, hvort hún ætlaði ekki að
giftast aftur. Hanri sagði, að lnin
sæist oft með Schulberg, Norman
Krasna og, þegar hún væri i New
York, með Georgc Jean-Nathan (sem
er leikrita-listdómari). Vildi hann
fá að vita, livort henni litist ekki vet
á einlivern þessara manna, cn hún
hló við spurningunni, og sagði, að
þó svo væri, myndi hún ekki álita
heppilegt að gefa það út, og hann
skyldi þess vegna láta eins og
honum liefði aldrei dottið jiað i
hug.
Fvœndi: — Svo þarna er litli snáð-
inn. Jeg var alveg eins og hann,
þegar jeg var á hans aldri. En af
hverju er hann að orga?
Litla frænka: — Ó, frændi, hann
liefir víst skilið það sem þú sagðir.