Fálkinn - 09.04.1938, Blaðsíða 10

10
FÁLKI N N
— Ástœðan til þess að frú Peter-
sen uissi altaf svo rnikið um hag
nágranna sinna.
Jói litli var boðinn lil miðdegis-
verðar hjá leikbróður sínum, sem
átti fæðingardag. Móðir Jóa gaf
lionum nú ýms heilræði og bend-
ingar um, hvernig hann ætti að
haga sjer, þvi drengurinn var ó-
vanur samkvæmislífinu, enda að-
eins fimm ára. Þegar hann kom
heim aftur var hann spurður spjör-
unum úr og hann svaraði, að alt
hefði gengið vel. En móðir hans
hafði einhvern grun um, að eitt-
hvað hefði farið aflaga um hegðun
sonar síns og ljet hann því segja
sjer alla söguna.
— Við fengum buft' að jeta, og'
þegar jeg ætlaði að fara að skera
það þá hrökk stykkið ofan á gólf.
En það fór nú vel samt. Jeg sagði
bara við frúna: — Svona getur það
farið þegar buffið er seigt!
Húsfreyjan sat ineð geslum sinum
og var að drekka kaffi þegar Imba
litla dóttir hennar kemur inn til
hennar og segir:
— Mamma, jeg þarf að fara i'rani
i baðherbergið.
—Já, farðu 1il liennar Olgu, hún
hjálpar þjer.
— Nei, þú verður að hjálpa mjer,
hjelt stelpan áfram að nudda, þang-
að til frúin fór með henni. Eftir
dálitla stund koma þær inn báðar
og er Imba á undan og segir hróðug:
- Mamma þurfti lika.........
Maður nokkur var beðinn um að
segja Skotasögur. En þegar hann
byrjaði söguna svona: „Það var einu
sinni Englendingur, sem fann shill-
ing á götu í Aberdeen—“ þá skild-
ist öllum, að hann væri að fara
með einhverja vitleysu og hann var
beðinn um að þegja.
Nr. 485. Adamson hengir upp gluggatjöld.
S k r í 11 u p.
— Ekkert jafnast á við hvildina
eftir vel unnin garðyrkjustörf!
— Lofið þjer mjer að minnsta
kosti að vera yður samferða gegn-
um skóginn. Jeg er svo hræddur
þegar jeg er einn.

Dramatisk fuglahræða.
Bifreiðarstjórinn stóð við dóm-
griiidurnar, sakaður um að hafa
ekið bíl undir áhrifum víns.
— Jeg var ekki undir áhrifum
víns, herra dómari. Jeg var bara
ofurlítið góðglaður.
— Það breytir málinu. Þá dæmi
jeg yður ekki í sjö daga fangelsi
heldur i einnar viku fangelsi.
— Hversvegna er sótarinn með
hvitt band um handlegginn?
—• Hann er nýbúinn að missa
konuna sína, skal jeg segja þjer.
Það er ógæfumerki ef fleiri en
tólf menn nota sömu eldspítuna.
(Gamall málsháttur frá Skotlandi.)
— Nu þykir mjer tijra! Hvað er
orðið af öllu hárinu á mjer?
En nú fer mig
Það sjest líka á reykháfnum.
FERD’NAND
BYGGIR.
Það gengur vel.
að sundla.