Fálkinn - 10.12.1938, Page 10

10
FÁLKINN
Hvimleiður Mrvöxtur (Hypertrichosis)
og algerð ðtrping hans.
Vera Simillon.
Fálkinn hefur sniiiö sjer til frú
Véra Simmillon og farið þess á leit
aö hún tjeti lesendum blaðsins í tje.
fróðleik um meðferð hárs og hör-
unds. Friiin hefur góðfúslega orðið
við ,tHmæIum vorum og mun Fálk-
inn birta nokkra greinaflokka um
jjessi efni. Eins og lesendum blaðs-
ins mun vera kunnugt hefur frú
Vera Simillon, professeur d’estheti-
que, unnið fjölda mörg ár að iðn
sinni í París áður en hún hóf starf
sitt hjer á landi. Undanfarna vetur
hefnr frúin stundað tæknisnám við
Háskóla íslands, jafnframt því sem
hún hefur opna sngrtistofu á Lauga-
veg .15 hjer í bæ.
Ilyperlrichosis þýðir óe'ðlilegur
hárvöxtur á þeim líkamshlutum sem
annars eru eingöngu þaktir likhárum,
Greinarmunur er gerður á óeðlileg-
um hárvexti, sem er meðfæddur og
sem er rœktaður. Ræktaður hárvöxt-
ur stafar af því, að Iíkhárin eru slit-
in upp með höndum, töngum eða
vaxi (alment er haldið að gildari
endinn sje hársrótin).
En hárlaukarnir verða eftir í húð-
inni og mynda sífelt grófari og
dekkri hár við ertinguna, sem verð-
ur, þegar liárin eru slitin upp. Þessi
hár liggja að lokum alveg saman-
beygð í húðinni, því að þeim er
kipt upp ýmist frá hægri eða vinstri,
að ofan eða neðan.
Háreyðingarmeðölin: Taky, Vite
Dulmin o. s. frv., sem samkvæmt
auglýsingum „halda húðinni silki-
mjúkri“ komast til allrar hamingju
ekki inn í hana, til að eyðileggja
hársræturnar og jafnvel trufla lif-
færakerfið, heldur verða afleiðing-
arnar þær sömu og eftir rakhníf-
inn, en þó heldur seinvirkari, að
hin fíngerðu líkhár verða stöðugt
grófari. Brenslan og hinn svonefndi
„undrasteinn“ hafa, er til iengdar
lætur, alveg sömu áhrif og rakstur.
Það líður ekki sá dagur, að jeg
hafi ekki til meðferðar þessa tegund
hára, og jeg skrifa þessar linur til
að koma i veg fyrir slíkan skaða í
framtíðinni.
Það er verkefni læknanna að fást
við meðfæddan, óeðlilegan hárvöxt,
hvort sem hann er um allan likam-
ann, eða á einstökum likamshlutum,
að rannsaka hvort ekki sje um að
ræða vöntun á starfsemi innri
(endokrinen) kirtlanna og lækna
það með meðölum eða diathermie
(bæði þessi tilfelli verða aðeins gerð
verri með aðferðum þeim, er áður
var getið). Ungum stúlkum á kyn-
þi-oskaskeiðinu, sem hafa mjög á-
berandi líkhár, skal ávalt ráðlagt að
leita læknis, og þær eru varaðar við
öllum háreyðingarmeðölum og eins
að reyna að eyða liárunum með
Diathermie, einnig þegar um er að
ræða ræktað hár.
Jeg reyni altaf að fá ungar stúlk-
ur með áberandi líkhár, til að bíðj
þangað til ])au þroskast meira með
aldrinum og jeg mun skýra frá
hversvegna jeg geri það, í kaflanum
um aðferðir við algerða háreyðingu.
Ósjálfráður hárvöxtur hættir oft
sjálfkrafa hjá þunguðum konum og
stúlkum á kynþroskaskeiðinu. Lík-
hár kvenna á fimtugsaldrinum taka
oft að þroskast, án þess að þær geri
nokkuð til þess. Einnig kemur það
fyrir næstum allar konur að hin
fíngerðu líkhár þroskast með aldrin-
um, og er auðvelt að ráða bót á því,
ef það eru ekki ræktuð hár. Jeg ræð
þvi öllum til að ráðfæra sig sam-
tímis við lækni, þvi að eins og jeg
hef áður sagt, álít jeg að það
stafi af vöntun á starfsemi innri
(endokrinen) kirtlanna.
Jeg vil aðeins bæta þvi við, vegna
þess að jeg er oft spurð um það, að
venjulegt andlitskrem veldur ekki
neinum hárvexti, en sterk smyrsl og
langvarandi sólgeislalækningar auka
hann.
Aðferðir við algerða háreyðingu.
Jeg hefi nú í tíu ár fengist við
algerða háreyðingu, og vona að lifa
jiann tíma, þegar tekst að vinna bug
á meðfæddum og rækluðum hárum
með geislalækningum (Röntgen eða
Buckigeislum), án þess að spilla
andlitshúðinni, sem hingað til hefir
reynst ómögulegt. Jeg hefi ennþá
ekki haft neina reynslu, að l)ví er
snertir geislalækningar, en mjer var
einu sinni falið að ná i burt andlits-
hárum, sem eftir höfðu orðið við
Röntgenlækningu, er hafði tekist vel,
en jeg varð að gefast upp, því að
húðvefirnir voru svo skemdir, að
jeg fann ekki hárpokana.
Árið 1875 var „Elektrolyse" i fyrsta
slrifti notað í Ameríku af augnlækn-
inum Michel, tii að ná burtu augna-
hárum, sem uxu inn á við. Þessi að-
ferð var brátt tekin upp í öllum löiid
um til að eyða óþægilegum hárum.
Hárpokanum er fylgt með nál,
sem er lilaðin neikvæðum rafstraumi
(Gleichstrom). Straumurinn er í
allri nálinni og hárlaukurinn og
nærliggjandi vefir eyðileggjast efna
lega. Því miður var oft notaður of
sterkur straumur, eða hárin tekin ol
nálægt, svo að á jjessum tilrauna-
tímum urðu oft eftir ör. Nú á tím-
um er straumurinn, sem nolaður er
aðeinh 0,5—1 milliamp. og jeg hefi
aldrei orðið vör við nein ör. En áð-
ur, þegar hvert hár þurfti 15-—30
sek. og hár, sem áður höfðu verið
slitin upp ennþá lengri tima, þá
var i mesta lagi hægt að ná 50 hár-
um á kl.st. j)ó að alt gengi vel. Jafn-
vel, þó að unnið væri með sex nál-
um í senn, gekk verkið mjög seint.
Á námstíma mínum var farið að
nota hin stóru Diathermietæki, til
að eyða hárum, með góðum árangri,
og gerði j)að eyðingu háranna fljót-
virkari. Þó var straumurinn enn of
slerkur og tækin hitnuðu við langa
notkun.
Árið 1930 var komið fram með
l'yrsta litla Iiochfrequenz-Diathermie
tækið á fundi „Kosmische Chirt-
urgie“ í París, sem upp frá því út-
rýindi algerlega „Electrolyse“ við
háreyðingu. Þannig geta þeir, sem
verkinu eru vanir, náð burt 000 hár-
um á kl.st. Hárlaukarnir eru nú að-
eins eyðilagðir með nálaroddinum
(þar er straumurinn mestur),*þó
olli rafmagnsneistinn fyrst örlitlum
sársauka, sem hvarf eftir nokkra
stund, því að Diathermisierung deyfir
tilfinningarnar. Með þessari aðferð
(Diathermokoagulation) tekur það
aðeins Ys sek. að uppræta hvert
venjulegt liár, og einnig er hægt að
leita að hárum, sem áður hafa verið
slitin, án J)ess að hætta sje á, að
ör myndist. Það er líka hægt að út-
rýma heilum hárblettum, l)ví að
hárlaukarnir og æðarnar, sem veita
þeim næringu, eru eyðilögð með
nálaroddinum.
Jeg hefi aldrei orðið vör við ör,
nema ef til vill útþanda „Pore“
eftir mjög grófl hár, og er það ó-
likt fallegra en að horfa á svart
og stíft hárið standa út í loftið.
Eftir Diathermieaðgerð við hárbletti
roðnar húðin dálítið (á augnabrún-
unum og efri vör bólgnar hún stund-
um), en jafnar sig aftur á nokkrum
klukkustundum, eða einum degi, alt
eftir eðli húðarinnar.
í h. u. b. 4 ár höfum við notað
Diathermietæki með „Trioden“-
lömpum, sem ná eðlilegum hárum
sársaukalaust í burt, því að straums-
ins verður ekki varl. Þar sem aðal-
lega eru tekin til meðferðar hár,
sem áður hafa verið slitin upp, er
ekki hægt að komast hjá smá sárs-
aukakippum, sem standa yfir í %
sek.
Hári, sem hefir verið eytt með
„Electrolyse“ eða Diatherinie, fylgir
tönginni mótstöðulaust og má lita á
það sem algerlega eyðilagt. Æfður
sjerfræðingur getur ábyrgst um 90%
af eðlilegum liárum, sem tekin eru
burt, nema i munnvikunum, þar sem
þau liggja talsvert sainanflækl. Aftur
á móti er liægt að gera ráð fyrir
ineiri eftirvexti á þeim hárum, sem
áður hafa verið slitin upp, og liggja
snúin og eru injög gróf, en þau
verða sífelt fíngerðari og gisnari.
Viðskiftavinurinn og sjerfræðingur-
inn þurfa á þolinmæði að halda, en
algerð útrýming liáranna er mögu-
leg. Áður en jeg byrja að nýju að
fást við ræktuð hár, læt jeg að
minsta kosti líða mánuð og læt
klippa liárin á meðan, svo að jeg
viti li. u. b. hve mörgum jeg þarf
að ná í burt.
Það er alvcg undir eðli háranna
komið, hvort hægt er að eyða þeim
á 5 mín. eða einni klukkustund.
Erlendis eru síðan láfnar líða 3 vik-
ur þar til hárin, sem vaxa aftur eru
tekin, svo að húðin hvílist svolitið
á meðan. Jeg læt líða eins langan
tíma og unt er, li. u. b. 75 daga, því
að þá er hægt að vita nákvæmlega,
hvað eftir hefir orðið, á meðan eru
hárin, sem eru áberandi klipt, en
likhárin skilin eftir, þvi að þau
verða ekki fíngerðari. Þessi langi
biðtími sparar fólki einnig fje. Hár-
in, sem aftur vaxa, verða sifelt fín-
gerðari og gisnari, og eftir þvi sem
tíminn, sem verið er að ná þeim
upp, styttist, finnur maður, að tekist
hefir að uppræta þau, sem erfiðust
voru viðfangs.
Það er af eftirfarandi ástæðum,
sem jeg ræð ungum stúlkum til að
bíða með að láta eyða líkhárunum
þangað til þau eru þroskaðri: Þeg-
ar hárunum er náð burt, hvort sem
það er með „Electrolyse“ eða Diatli-
ermie, eyðileggjast einnig þær æðar,
sem flytja þeim næringu, og það
getur viljað til með ungt fólk, að
önuur líkhár fái meiri næringu og
vaxi því fljótara en ella. Þetta eiga
sjerfræðingurinn og viðskiptavinur-
inn báðir að vita, en auðvitað er
barnaleikur einn að uppræta slik
hár. —
LÁTLAUS SVAItTUR SAMKVÆMIS-
KJÓLL MEÐ BLÚNDU.
Hinn kvenlegi stíll sem svo mjög
er ríkjandi í ár, dýrkar mjög blúndur,
sem nú eru efstar á baugi á sam-
kvæmiskjólunum. Hérna sjáið þið
yndislegt lítið blúnduvesti sem er
svo skrautlegt að óþarfi er að hugsa
um annað skraut á kjólnum.
HÚSRÁÐ.
Það er liægt að þola heitari bakstra
ef flúnel er undið upp úr svo heitu
vatni sem liægt er og svo vafið inn i
þurt flúnelsstykki. Hitinn kemur strax
í gegnum ytra flúnelið án þess þó að
brenna liúðina.
Á brunasár er ágætt að leggja hra-
ar kartöfluflísar. Það bæði linar þján-
ingarnar og varnar þess að blöðrur
myndist.
Við hárroti er ágætt að þvo hár-
svörðinn úr tjörusápu uppleystri i
heitu vatni og þeytt vel í þangað til
liún er orðin að löðri. Skolist úr
volgu vatni. Þegar hárið er orðið
þurt er vaseline núið í það og sjer-
staklega í hársvörðinn. Þetta er end-
urtekið 3. hvert kvöld.
Það kemur oft vond lykt þegar
verið er að sjóða kál og má vel koma
í veg fyrir hana, með því annað-
hvort að láta dálítinn mola viðar-
kol i pottinn eða þá með því að væta
klút í ediki og þekja pottinn vel
með honum.
„Naeoi“ eða svonefndar vörtur
með hárum hverfa næátum alveg,
ef hárin eru tekin burt með sterk-
um straum, þó verður að endurtaka
þetta oft, því hárin liggja saman-
vafin innan í þeim.
Jeg vil einnig ráðleggja ungum
stúlkum að gera sjer ekki lífið leitt
með því að reita á sjer augnabrún-
irnar, þvi að það er enginn vandi
að ná slíkum hvimleiðum hárum,
sem ekki hafa verið reitt áður. Um
þetta efni er margt fleira liægt að
segja, en jeg vona, að mjer hafi
tekist að skýra þetta mál svolítið og
hindra, að sífelt sjeu ný liár ræktuð,
sem að þarflausu gera lífið erfitt
fyrir svo mörgum stúlkum og kon-
um. —